From: MerkavaHenny van der Pluijm schreef:
Christine, goed van je dat je serieus op de materie ingaat. Maar voor we verder gaan, heb je het boek van Eric Smit gelezen?
Misschien is het handig als jij je ook even verdiept in Christine's achtergrond. Christine heeft nogal wat wiskundige kennis op het gebied van encryptie. Het idee zoals Sloot het heeft verkocht is gebasseerd op niets anders dan encryptie.
Christine en ik bekijken het vanuit diverse invalshoeken.
Het verhaal dat je het kastje niet nodig hebt om het resultaat te ontcijferen heet in vakjargon reversed enginering.
Daarbij ontmantel je een eindproduct om te zien hoe het ontworpen is.
Om de vermeende code van Sloot te kraken heb je het resultaat nodig en de code die bij het betreffende resultaat behoort.
Het omzettingsproces, waarvoor de broncode nodig is als decoderingssleutel, heb je dan niet nodig. In het vermeende kastje zit de verwerkingseenheid die filmcode omzet naar beeld.
Op vergelijkbare wijze wisten de Engelsen de Duitse Enigma code te kraken. Men wist de hand te leggen op een gecodeerd bericht en het resultaat na decodering. Door input en uitkomst met elkaar te vergelijken kun je de formule opstellen.
Ik kan me vinden in het door Christine geschetste beeld dat er eerst een mock-up was en dat men het idee had dat de uitwerking slechts een kwestie van tijd was. Zelf geloof ik dat Jan Sloot ervan overtuigd was dat het hem zou lukken, ook het Nederlandse patent geeft wat inzichten in hoe het systeem zou moeten werken.
Het probleem is echter dat er hier en daar een paar grove rekenfouten worden gemaakt als het gaat om de hoeveelheid data die benodigd is om zoiets op deze manier voor elkaar te boksen.
Ook als je naar de stand van de techniek kijkt begin jaren 90 dan zou er behoorlijk wat rekenkracht nodig zijn om het rekenwerk te verrichten.
Ik herinner mij een uitzending van toen waarin een demostratie werd getoond (volgens mij bij Philips in het bijzijn van oa Jan Sloot) van een beeldscherm met daarop 8 (of 16) venstertjes waarin de films real time werden vertoond.
Ter demonstratie van de kracht van de broncode werd er even snel heen en weer geschoven met de tijdbalk en zag je een film snel voorwaarts of terug spelen.
Als zoiets realtime zou gebeuren (in plaats van een volledig gedecodeerde film in een geheugen proppen) dan heb je zelfs met de huidige snelle grafische kaarten uit game computers nog niet genoeg om zoiets te kunnen doen.
Een super kaart kan een game renderen, 16 games tegelijk kun je vergeten, daarvoor heb je simpelweg mee rekenkracht nodig.
Iets wat Pieper best had kunnen (laten) uitzoeken gezien zijn functie van als CEO bij Tandem computers.
Het lijkt er op dat het grote geld (lees hebzucht) de mensen helemaal verblind heeft, misschien wel niet toerekeningsvatbaar gemaakt waardoor de realiteitsvervalsing buitenproportionele vormen aannam.
Volgens een voorzichtige berekening zou de broncode goed zijn voor een minimale opbrengts van 100 miljard Dollar (toen 250 miljard gulden) over 4 jaar.
Eigenlijk ben ik wel benieuwd waar Henny zijn {vak}kennis vandaan haalt. Als je mensen die thuis zijn in de wereld van encryptie de les wilt lezen dan moet je van wetenschappelijke huize komen.
Trendwatchen is één ding, trends aankondigen is een ander ding.
Voor de goede orde, persoonlijk heb ik niets tegen meneer Pieper of een van de andere betrokkenen.
Maar met de soort van sterrenstatus die Pieper heeft kun je van hem niet verwachten dat deze man toe gaat geven dat hij de plank misgeslagen heeft. Dat zou net zo'n schok teweeg brengen als wanneer Balkenende zou opbiechten dat hij tarrot kaarten gebruikt om beslissingen te nemen.
Pieper studeerde in 1980 cum laude af in de informatica, faculteit der wiskunde aan de toenmalige Technische Hogeschool Delft
