De Broncode

[Michael1954]

From: Piet

Heeft er iemand wel eens stilgestaan bij de (de-)codering van rouw ferquentie signaal via de principes van cululair automa( zie. stephen wolfram; A New kind of science), hiermee kunnen multidemsionale (vector/achtige..) algoritmen bedacht worden die de oorspronkelijke input bron kunnen zeven en in facoren van 1 uit 256 automata regels, kunnen worden opgesplitst ( zie: sum[Abs[a i]2 , {i, 2 n}] == 1 ofwel 2nx2n en dan {x, y} -> {x, mod[x + y, 2]} voor reverse? )

[Michael1954]

From: Rogier

(Piet)
Heeft er iemand wel eens stilgestaan bij de (de-)codering van rouw ferquentie signaal via de principes van cululair automa( zie. stephen wolfram; A New kind of science), hiermee kunnen multidemsionale (vector/achtige..) algoritmen bedacht worden die de oorspronkelijke input bron kunnen zeven en in facoren van 1 uit 256 automata regels, kunnen worden opgesplitst ( zie: sum[Abs[a i]2 , {i, 2 n}] == 1 ofwel 2nx2n en dan {x, y} -> {x, mod[x + y, 2]} voor reverse? )

Nooit van gehoord, gaat dat om wiskundige truuks (gezien de formules) of om een fysieke toepassing ("frequentie signaal")?

Met wiskundige truuks krijg je data niet zomaar kleiner (zéker niet in de mate die door Jan Sloot en Pieper genoemd werden), en met fysieke / "technische" toepassing is er geen sprake van informatie groot of klein opslaan. Dus ik ben benieuwd hoe dit tot films in weinig KB zou moeten leiden?

[Michael1954]

From: Piet

Het resultaat zou in theorie moeten lijden tot een genirieke code die ongeveer het zelfde gedrag vertoont binnen een algoritme (systeem) als waneer dit gebeurd bij fractal geometrische systemen of algoritmen, die gebaseerd zijn op dit principe.


Input

stap1
rouw singnaal.

stap2
statisch interpeteren van het signaal naar numirieke (spanningswaarde V)


Trueput

stap3
codestream verslteutelen met daarin besloten T (tijd,matrix waarde)

stap4
Op basis van de onstane datastream vaststellen welke automata regel van toepassing is en n(x) en regel versleutelen in een nieuwe codesteam

Output:
1kb sleutel?


Reverse:

De sleutel activeert binnen het decompressie algoritme(n) de diverse automata regels die vervolgens weer nieuwe automata veroorzaakt en uiteindelijk de oorspronkelijke codestream genereerd die weer gebruikt kan worden om het oorspronkelijke singaal te produceren.

(het is nog vrij vage ingeving, ik moet deze nog beter uitwerken)

(lees: notion of comutational equivilance)

Een simpele set regels die complex gedrag gaan vertonen naarmate n=>1

Misschien een zetje in de goede richting?


Gr. Piet

[Michael1954]

From: Joost

(Piet)
stephen wolfram

849 pagina's online in het Engels.
Verwacht een reachtie van mij around christmas 2007
Ik heb het eerste hoofdstuk gelezen en een beetje gebladerd. Kwam de term "Een niewe manier van denken..." ook niet in de Broncode voor?
Met het traditionele denken en bitjes-tellen komen we er niet.
Zou Thomas Edison ook steeds maar gedacht hebben dat het produceren van licht uit electriciteit 'onmogelijk' was? Ik denk het niet.

Ik vindt dit op zijn minst een interessant spoor!

[Michael1954]

From: Onbekende gebruiker

Piramide achtige geometrie... mmm !!

[Michael1954]

From: Rogiers

Nogmaals, gaat het bij de techniek van Sloot, de vinding van die Defossé, of dit "nieuwe denken" van Wolfram nou om een manier om (theoretisch) informatie fysiek klein op te slaan, dus op minder oppervlakte of in minder ruimte dan nu gebruikelijk is?? Of logisch klein, dus in minder bits (ook als het niet binair is, een hoeveelheid informatie kun je per definitie in bits uitdrukken) ??

Ik vind dingen als "met het traditionele denken en bitjes-tellen komen we er niet" en "Piramide achtige geometrie" zo nietszeggend. En bij beschrijvingen waarin zowel over "spanningswaarde" als over wiskundige (niet-fysieke) dingen als matrices wordt gesproken, dan rijst bij mij bovenstaande vraag - waar gaat het nou om?


Als ik dit lees:

(Piet)
Het resultaat zou in theorie moeten lijden tot
(...)
Output:
1kb sleutel?

Kortom, inderdaad één kilobyte (8192 bits) aan data die je op een normale harddisk of floppy zou kunnen zetten, en waaruit met de juiste hard- en software een complete film valt te reconstrueren?

[Michael1954]

From: Kokkie_d

Wauw, dat was even bijlezen.

Allemaal hele interessante redenaties.
Een ding moet me van het hart. Continue roepen dat iets niet kan, kan ik ook. Ik ga ervan uit dat alles kan zolang het tegen deel niet bewezen is.

Een nieuwe manier van denken kan op allerlei manieren geinterpreteerd worden: in dit geval betekend het voor mij: los het probleem project matig op; ie begin met alles in kleinere stukjes te hakken en vervolgens voor elke stap een oplossing te zoeken (zoals joost al aangaf).

Onze "Gast" heeft ook een goed idee met zijn Piramide-structuur.

Ook "Joost" heeft een goede idee te pakken met het:

ik het gevoel heb dat het aantal 16x16 blokjes dat in twee opeenvolgende frames nog steeds hetzelfde is groter is dan het aantal lijnen of kolommen. Of, anders gezegd, als ik het eerste frame zou opdelen in 16x16 blokjes en die zou coderen, ik een groot aantal van die blokjes, wellicht op een andere plaats, weer zou kunnen weergebruiken in het tweede frame. Voor lijnen gaat dat zeker niet op, voor kolommen weet ik niet maar kolommen ligt minder voor de hand omdat TV beelden lijn georienteerd zijn.

Aangezien JS in het boek al klaagde over de omtrek lijnen van mensen niet lekker afgeregeld te krijgen, klinkt mij dit in de oren als verklaring.

Overigens denk ik dat als je weet hoe het moet, dat de oplossing voor je ligt.

Ik blijf vrolijk meedenken.

[Michael1954]

From: Elmo

(Kokkie_d)
Ik ga ervan uit dat alles kan zolang het tegen deel niet bewezen is.

Dit is onzin en ook onwetenschappelijk. Bewijzen dat iets niet kan is (per definitie) onmogelijk!

Of ga jij er ook vanuit dat ik mijzelf in een tijger kan veranderen en daarna weer terug in een mens?
Zo ja: op basis waarvan doe je dat?
Zo nee: hoe bewijs je dat ik dat niet kan?

[Michael1954]

From: Kokkie_d

Een voorbeeld:
Wim T. Schippers riep dat het mogelijk moest zijn om een rots van 500 kg te laten zweven en iedereen verklaarde hem voor gek, want het was niet mogelijk volgens iedereen.
Vervolgens geeft hij de TU Delft een flinke som geld en de opdracht het te laten werken en dus bewijst hij dat het mogelijk is en niet onmogelijk.

Dat jij je in een tijger kan veranderen wil ik best een keer zien, tot dan sta ik open voor de mogelijkheid.

Wat ik bedoel: of de uitvinding van Jan Sloot wel of niet werkt is voor mij van geen belang. Waar ik nieuwsgierig naar ben is, wat er gebeurt als we allemaal denken dat het mogelijk is en vervolgens het systeem in kleine brokjes breken en dan proberen een oplossing te zoeken voor elke stap en dat wij er dan achter komen, dat wij het niet op kunnen lossen, accepteer ik, maar het betekend nog niet dat het niet mogelijk is.

Kijn, 500 jaar geleden of zo, beweerde galilei dat niet de aarde het middelpunt was van ons universum, maar de zon en dat de aarde niet plat was, maar rond. Dat was een belanhelijk idee, want dat kon niet. Later bleek dat de goede man gelijk had en dus was het onmoglijke mogelijk.

[Michael1954]

From: Ralphs

Jan Sloot hield zich zijn hele leven bezig met tv's. Hij zag hoe enkele kleuren combinaties tot een beeld konden leiden die miljoenen verschillende kleuren had.

Om te beginnen draaide het systeem van Jan Sloot op logaritmes. Verder gebruikte hij een hardware manier van compressie. Dit houdt in dat de compressie bestaat uit een sleutel die de getallenreeks veroorzaakt.

optie1= delen door 10
optie2= delen door 2
optie3= delen door 1000
optie4= delen door 5
optie5 etc... zijn veel ingewikkeldere sleutels.

neem nou getal: 580000040690000033556000. als je de broncode hiervan wil bepalen doe je het volgende.

de verschillende sleutels bepalen zelf welke optie het best als eerst kan worden uitgevoerd: een getal van 1000 deelt sneller door 1000 dan 3X door 10. Bij elke vereenvoudiging wordt de route toegevoegd.

580000040690000000000335560000

neem nou als voorbeeld 5800000
de broncode hiervan is:

5800000^.
5800^3
5,8^33


elke keer als je deelt geef je de nieuwe waarde + de genomen route. De uiteindelijke bron bestaat dus uit een kleine waarde die via een bepaalde route is berekend.

Dit is dus anders dan het systeem van 1 en 0 en. Hierbij bestaat compressie uit het bundelen van overeenkomende getallenreeksen.

Stel dat je nu een getal hebt van 500 biljard getallen. Deze zou je door 400 stappen terug kunnen brengen naar een kleine waarde. Een getal van 500 biljard getallen wordt op deze manier. een waarde van zo'n 1000 getallen plus de route van 400 getallen.

Ik denk dat het systeem van Jan Sloot ook zo heeft gewerkt. Het enige wat je hiervoor nodig hebt zijn 1000 verschillende formule chips. Een apparaat wat de route bepaald en een kleine data opslag.


Mijn naam is Ralph Schnepper.