Iblis schreef:
Neem aan dat ik een compressiealgoritme C heb.
Waarom hoor ik altijd alleen maar "compressie"?
Ik zal je een voorbeeld geven:
Stel ik heb een bouwplaats. Daarop staan 5 containers en er is een brak terrein waar gebouwd kan worden.
Die 5 containers hebben de volgende materialen:
- Staal
- Steen
- Beton
- Hout
- Glas
Deze 5 containers zijn zelfvullend. Dus wanneer er 10 houten planken gepakt worden vult ie zichzelf weer aan met 10 planken. Slaat nu even nergens op, maar dat zal ik later uitleggen. Neem het maar even aan.
Nu heeft de bouwtekenaar een vel A0 papier om de bouwtekening op te tekenen. Als hij een schuurtje tekent heeft hij 1/4 van het vel nodig omdat te doen. Tekent hij een huis, heeft hij de helft nodig. Tekent hij een flat, heeft hij het hele vel nodig.
Nu krijg ik de tekening in handen. Wat die tekenaar ook getekent heeft, ik kan het bouwen. Dankzij mij magic containers maak ik me niet druk om materiaal, kep zat. Sky is the limit.
Huis? Geen probleem. Torenflat? Huppatee, het staat er.
Wat is er nu veranderd qua omvang? Enkel het eindresultaat.
De tekening blijft altijd even groot, ik heb geen extra containers nodig dan wel materialen... maar wat er op het brakke terrein komt maakt niks uit. Ik kan alles bouwen. Als ik wil zelfs 20 dezelfde huizen boven elkaar.
Ik blijf steeds 1 tekening nodig hebben en de containers hoeven niet aangevuld te worden.
Hoe slaat dit op Sloot?
Die chipcard van hem is ongeveer gelijk aan de bouwtekening. Zijn kastje met databases staan gelijk aan de containers. De uiteindelijke huizen aan hetgeen wat uit het kastje komt, in Sloots voorbeeld de films.
De oneindigheid van de containers staat gelijk aan het kastje omdat die nullen en enen produceren. Zoveel ik wil. Enige voorwaarde is dat er op het kastje een spanning staat vanaf de wandcontactdoos. Zolang dat kastje spanning heeft kan ik zoveel enen en nullen krijgen als ik hebben wil.
Dit is een voorbeeld voor de beeldvorming.