From: Karmahead
Volgens Sloot was ieder willekeurig getal/datapakket terug te voeren naar 1 kilobyte.
Ik denk dat de grens van zijn verkleiningsfactor een getal is bestaande uit 8192 bitjes.
Om zijn truc te ontdekken zullen we dus groot moeten denken.
Uiteindelijk kom je dan dus vanuit miljoenen bits terug tot de 8192 bitjes als eindwaarde.
De verleiding is om te denken dat je zo 50 keer een getal neemt van 8192 bitjes (in zijn woorden 50 complete speelfilms)
deze aan elkaar plakt en het trucje weer toe kunt passen, maar dit is in mijn ogen niet zo. Ik denk dat de basis is:
Een heel groot getal nemen (bijvoorbeeld een bestand van 50 megabyte) en die net zolang door een algoritme heen te jassen tot er 8192 bitjes over blijven wat de absolute kleinste waarde kan zijn van het algortime (de berekeningen).
Kortom; ik heb het idee dat iedereen hier te klein denkt en de oplossing zoekt in enen en nullen terwijl we naar mijn idee ook goed moeten kijken naar mogelijkheden om een heel erg groot getal te verkleinen, misschien wel door het eerst om te zetten in een nog groter getal wat makkelijker door het algoritme heen kan! Of door het om te zetten naar waardes die zich wat makkelijker door 2 laten delen want JS heeft duidelijk gezegd dat zijn uitvinden het opslaan van informatie i9n veelvouden van 2 gebruikte.