12 September 2004

Zeventien over acht.
Facebook Twitter LinkedIn Translate Favorites More Services

Het bleek de uitvinding van de eeuw. Zal de hele computerwereld op zijn kop zetten. De kleine uitvinder gaat naar het grote Philips. En wat deed topman Roel Pieper.

Dit is Netwerk

Fons de Poel

Goedenavond, een nieuwe computercode die alle bestaande technologie zal kunnen wegvagen. Die onwaarschijnlijke uitvinding kwam een jaar of 5 geleden terecht bij Philips, bij Philips topman Roel Pieper. De journalist Eric Smit publiceerde er dit weekeinde een boek over "De Broncode", over een eenvoudige man uit Nieuwegein die zoiets als een wereldrevolutie in handen leek te hebben. Maar, even voor de megadeal sloeg het noodlot toe. Dit weekend reconstrueert Netwerk dat bizarre verhaal. Afgelopen vrijdag kon u deel 1 zien, een kort resumé.

Zondag, 11 juli 1999. Jan Sloot, hartpatiënt is alleen in zijn tuin in Nieuwegein. Hij valt tegen het kippengaas getroffen door een hartaanval. Zijn zoon Ben probeert hem te reanimeren, vergeefs,  Sloot overlijd. Een absurde speling van het lot. Het is namelijk precies één dag voordat Sloot zijn uitvinding van de eeuw officieel zou overdragen. Eén dag voordat hij multimiljonair zou zijn en met hem vele, vele anderen.

Ben Sloot
: Ja, ik kan niks bewijzen maar ik heb heel sterk het gevoel dat mijn vader een handje geholpen is.

Hier had hij 20 jaar aan zijn uitvinding gewerkt, een zolderkamertje dat tot de dag van zijn dood één grote puinhoop was.

Leo Mierop: Een grote bende papier, stapels wat ik je daarnet vertelde dat is onvoorstelbaar wat daar voor een rommel lag en we kwamen daar en álles was schoon.
Leen Mooijaart: A4-tjes, de mapjes lagen netjes en dat was absoluut Jan zijn afschrift niet.
Leo Mierop: En voor de rest was heel die kamer gecleaned.

Jan Sloot, radio en televisiereparateur, werkt als een bezetene aan wat we gemakshalve "De Broncode" noemen. Een nieuwe manier van digitaal coderen, hij houd die code angstig voor zich.

Leo Mierop: Jan zou in geen mens vertrouwen hebben. Nee, al zou er Jan Peter Balkenende daarbij zit dan zou hij er geen vertrouwen in hebben.

Sloot laat nooit zijn geheime code zien maar wel het resultaat van zijn uitvinding. Een klein kastje, een chipkaart en dan op laptop of monitor 16 speelfilms die hij tegelijkertijd op alle mogelijke snelheden heen en weer spoelt. De snelste informatieoverdracht ooit gezien.

Eric Smit
: Dat is volstrekt onmogelijk en tóch liet hij het zien.

Daar komen investeerders die er geld in zien. Leen Mooijaart projectontwikkelaar en Leo Mierop een keukenhandelaar en er komen geheimzinnige demonstraties. Daar klimmen ook zwaardere mannen aan boord want dit zou wel eens de hele IT-wereld op zijn kop kunnen zetten denken ze. De rijke goed lachse Marcel Boekhoorn een van de succesvolste investeerder van Nederland en deze Rene Bickel, gerenommeerd IT-consultant. Bickel neemt nog een ander gigantisch voordeel mee, hij kent namelijk Roel Pieper dan lid van raad van bestuur van Philips. Omringd door zijn investeerders wordt Jan met kastje, chipkaart en laptop, zoon Sloot ontvangen op de hoogste verdieping van de Rembrandttoren, ontvangen door Philips topman Roel Pieper.

Eric Smit: Pieper die vanuit traditioneel achteruit in zijn stoel altijd zit met zijn benen over mekaar die komt zo naar voren en die keek naar die monitor...
Leo Mierop: Je zag die Pieper overeind komen, en nog eens een keertje overeind komen, en kijken...
Eric Smit: "My God, wat is dit ?"
Leo Mierop: En toen zei Pieper: "That's it".
Eric Smit: "That's it, that's it".

Niet veel later zal Pieper, Sloot en zijn mannen over de hele wereld slepen. De grootste investeerders staan in de rij. In enkele jaren zou de uitvinding van Jan Sloot tientallen miljarden waard kunnen zijn. Maar even voordat Sloot zijn geheime broncode inlevert valt hij dus dood neer in zijn tuin en is alles weg.
Hoe ging het verder met die broncode van Jan Sloot en wat was de rol van toen Philips topman Roel Pieper ? Kijkt u naar deel 2 van "De Broncode".

Een paar maanden na de dood van zijn vader trouwt Ben Sloot, zoon van de uitvinder, met Sylvia.

Ben Sloot: Dat is een ketting met een hologram van mijn vader en op de achterkant staat de tekst "ik ben altijd bij je". Dat is de enigste moment op mijn trouwdag dat ik gehuild heb.

Van de hemel in de hel, van potentieel steenrijk naar beroofd van alle illusie. Twee jaar lang had hij zijn vader bijgestaan in de hectische periode dat de broncode leek uit te groeien tot de uitvinding van de eeuw. Het avontuur heeft diepe sporen nagelaten zegt hij, 5 jaar later.

Ben Sloot: Ja, mijn vrouw zegt ook dat ik sinds dat geval veranderd ben dus dat ik gauw boos word en een beetje narrig ben en minder vaak zin heb om leuke dingen te doen.

Het is een gevoel wat meer mannen rond Sloot achtervolgt. Leo Mierop, de keukenhandelaar. Van alle investeerders was hij de enige die soms door de argwanende uitvinder in vertrouwen werd genomen.

Leo Mierop: Ik heb in die tijd mijn zaak daarvoor helemaal verwaarloost. We zijn er natuurlijk een paar jaar heel intensief mee bezig geweest dag in dag uit en je ziet dat groeien van een bezoek van Mierop en Mooijaart aan een advocaat tot dat Jan in een helikopter Amerika rondsjeest. En in een keer... Dat wil je niet accepteren.

Alles was in een stroomversnelling geraakt toen Sloot en zijn gevolgen in de Rembrandttoren waren ontvangen door Philips topman Roel Pieper. De IT-goeroe van Nederland had er geen geheim van gemaakt, Sloot heeft mogelijk iets revolutionairs in handen en Pieper is iemand.

Eric Smit: Daar is niemand die zoveel contacten heeft zowel in Europa zoals in Amerika zoals Roel Pieper. Hij heeft het telefoonnummer van Bill Gates, Steve Ballmer en de grote mannen van Microsoft heeft hij in zijn achterzak zitten. Als zo een man als Roel Pieper in gaat geloven dan is het alsof iemand er gewoon een soort sterrenstof over uitstrooit. Als hij met zijn statuur met zoiets, eigenlijk ongeloofwaardigs zoals de coderingstechniek van Jan Sloot, de ronde gaat maken dan is het onmiddellijk een soort stempel van geloofwaardigheid.

Pieper wil snel een tweede afspraak maar Jan Sloot, bang voor spionage, wil niet nog eens een keer naar Philips. Daar komt een afspraak op neutraal terrein, de Picus sigarenkistenfabriek in Eindhoven. Pieper zal twee wetenschappers van het Natlab van Philips meenemen want de uitvinding is immers Philips aangeboden maar volgens ooggetuigen wordt het een doelbewuste schijnvertoning.

Leo Mierop: Er was afgesproken dat Roel, die zou met een paar ingenieurs daarheen komen van Philips en die zouden dan de vinding bekijken maar dat zou dan zo worden geënsceneerd dat die lui daar niet zoveel in zouden zien.
Fons de Poel: Dat was de opzet ?
Leo Mierop: Dat was de absolute opzet.
Ben Sloot: Wat wij toen al wisten en de twee techneuten van het Natlab niet is dat Pieper dus eigenlijk heel erg geïnteresseerd was in de vinding van mijn vader maar dat buiten Philips om wou doen.
Leen Mooijaart: Die mensen hebben niet mijn inziens, maar nogmaals ik ben geen IT-er, die hebben niet naar de hele uitvinding an zich gekeken.
Leo Mierop: Die mensen van Philips die zaten werkelijk met de neus tegen die beeldbuis aan om daarnaar te kijken.
Fons de Poel: Maar ze keken niet naar die uitvinding, niet naar dat kastje van Jan Sloot ?
Leo Mierop: Nee, absoluut niet.
Fons de Poel: En dat leidde bij Philips tot de conclusie, nou dat stelt niet zoveel voor ?
Leo Mierop: Ja, dat was de bedoeling.
Eric Smit: Dat is op zich een subtiel spel wat die daar speelt wetende dat een man als Jan Sloot heel weinig weggeeft over zijn uitvinding.
Leo Mierop: Jan is eigenlijk de bos in te sturen want hij wilde van Philips af.
Ben Sloot: Na de demonstratie zijn de techneuten die zijn netjes door meneer Pieper weggebracht en de Dhr. Pieper is later alleen teruggekomen.
Leen Mooijaart: Toen heeft hij gezegd "Jongens, wij gaan dit zaakje op wereldniveau brengen".
Fons de Poel: En wie was "wij" ?
Leen Mooijaart: Nou de groep die daar zat en meneer Pieper.
Fons de Poel: Maar niet Philips !
Leen Mooijaart: Niet Philips.
Eric Smit: Terwijl hij nog lid van raad van bestuur van Philips is ja en zijn afscheid nog niet heeft aangekondigd.
Fons de Poel: Was u verbaasd daarover ?
Leen Mooijaart: Nogal. Als ik zulke medewerkers zou hebben dan zou ik eigenlijk niet al te blij zijn.

Speelde Pieper dubbelspel ? De afgelopen weken proberen we vrijwel dagelijks met hem in contact te komen, hij houd zich onbereikbaar. Eerder heeft hij zich in Netwerk wel eens terughoudend uitgelaten over de vinding van Sloot.

Roel Pieper: Juist als je zoiets verrassends, zoiets opzienbarends ziet dan denk ik dat iedereen even zo achteruit gaat zitten en zegt van "nou, als het waar is dan... maar... wel even goed nadenken of dit waar kan zijn". Het is dus een gezonde mix denk ik tussen geloof en ongeloof.
Leen Mooijaart: En meneer Pieper kan nu wel zeggen dat het niet zoveel voorstelde maar ik denk toch wel dat hij dan een beetje last van geheugenverlies heeft.

Want het is wel degelijk Roel Pieper die 5 jaar geleden nu met volle energie de grootste der IT op aarde probeert te winnen voor de vinding van Jan Sloot. En voor de eenvoudige man uit Nieuwegein verandert werkelijk alles.

Eric Smit: Hij werd er natuurlijk in een keer in het korp van het leven van een international CEO als Pieper getrokken, helikopters, limousines, New York city, vliegtuig in, vliegtuig uit.

In New York bezoeken Pieper, Sloot en de investeerders Charles Wang, directeur van Computer Associates de op twee na grootste softwarebedrijf van de hele wereld.

Eric Smit: Dus ze gaan er met een helikopter naar toe, vertrekken van Midtown New York City naar Islandia waar het hoofdkantoor van Compter Associates is gevestigd en zetten dat ding op een platform neer en ze worden daar met open armen ontvangen en komt u zitten aan deze tafel.
Ben sloot: Ja voor mijn vader is het een van de mooiste dagen uit zijn leven geweest. Ik heb die dag hem echt zien genieten.
Leo Mierop: Ik bedoel als je daar aankomt daar in New York en daar staat een heli speciaal voor jou klaar om je ergens heen te brengen... ja, dat is natuurlijk toch bijzonder.
Ben sloot: Ze waren gelijk razend enthousiast. Ze hebben die demonstratie daar gegeven en ja volgens mij zoals het bij mij overkwam hadden we gelijk een vrijbrief van "hoeveel wil je hebben ?".
Eric Smit: De strategie was om dus zoveel mogelijk omdat het zoveel gevolgen zou hebben voor de hele computerindustrie was natuurlijk de strategie van Pieper om de aanleg om er een hele hoop partners erbij te krijgen. Dat wil zeggen dat bedrijven laten meedelen in de revenu hiervan want als iedereen op slot gaat dan zit je ook met een probleem. Dan kun je wel een wereldveranderende uitvinding hebben maar als dan niemand mee wil werken dan zit je met een probleem, je moet dus de bedrijven mee laten werken. Er werd ook contact gezocht met in de eerste instantie Computer Associates, later zal volgen Sun Microsystems.

Pieper gaat ook naar Silicon Valley het IT-walhalla van Amerika naar Tom Perkins de grootste investeerder daar. De mannen rond Perkins kunnen hun ogen niet geloven.

Eric Smit: Natuurlijk waren zij ook kritisch, natuurlijk moest Kleiner Perkins ook bewijzen zien. Net als Philips wilden ze ook zien dat Sloot onomstotelijk kon aantonen dat daadwerkelijk dat chipkaartje de drager was van die sleutelcodes en dat er niet op een of andere sprake was van een truc. Natuurlijk, maar ze stonden, ze zaten daar met open mond naar te kijken en daar werd al gesproken van "You can not do this deal without Kleiner Perkins".

De mannen rond Sloot waanden zich rijk. Het nieuwe bedrijf krijgt ook een naam, The Fifth Force.

Leo Mierop: Ja we gingen ook gelijk over dollars praten, guldens was niet meer.
Ben Sloot: Heel feestelijk allemaal, gewoon allemaal in een vreugdestemming waren we.
Leen Mooijaart: Op het moment dat Roel Pieper de eerste presentatie gaf waarin hij op een sheet ons voorspiegelde welke mogelijkheden dat er in het fonds kwamen te zitten.
Leo Mierop: Het kwam er op neer in een periode van 4 jaar, we zouden al in 2000 naar de beurs gaan, dan zou het 100 miljard dollar waard zijn.
Leen Mooijaart: Ik moet zeggen dat leek me, dat vond ik een heel groot bedrag.
Fons de Poel: Want wat was de consequentie van die uitvinding geweest ?
Leo Mierop: Nou dat ik niet meer hoefde te werken, maar...

Marcel Boekhoorn, de grootste investeerder in het gezelschap is zelfs zo optimistisch dat hij zijn hele amateur voetbalelftal aandelen geeft, met zijn allen miljonair.

Eric Smit: Ze zitten bij de voetbalclub "Oranje Blauw" en die grote NRC aanhangers die zal wel 1 of 2 ringen boven het nieuwe stadium van NRC hebben bijbedacht en een paar topspelers ernaar toehalen, het moest een soort Barcelona worden in Nijmegen.

Luchtfietserij, hysterie of een reëel perspectief. Zeker is dat Jan Sloot het onmogelijke liet zien, een nieuwe code die aan de bron zou staan van alle computertechniek. De programmatuur van vandaag probeert digitale informatie zoveel mogelijk in elkaar te persen, Sloot deed juist het omgekeerde. Hij sleutelde het uit elkaar om alleen de essentiële onderdelen te verzenden. Een vergelijking: Elk boek is opgebouwd uit dezelfde 26 letters van het alfabet. Wil je zo'n boek op een schijfje opslaan dan hoeft dat met de vinding van Sloot niet letter voor letter maar dan volstaat 1 getal dat de volgorde van alle letters in dat boek in zich draagt. Supercompacte datacommunicatie, sneller en kleiner dan ooit gezien. Een wereldrevolutie op een Hollands terras ?

Leen Mooijaart: Nadat de Fifth Force Corporation opgericht is werd hij eigenlijk ontvangen bij de grote draden op het IT-gebied. Als Jan medewerking had verleend aan al zijn invitaties dan had hij constant in Amerika gezeten.
Fons de Poel: Ja, de belangstelling was zo groot ?
Leen Mooijaart: Enorm, ja.

Talrijke IT-toppers nemen het serieus. Misschien was het niet meer dan een hype mede aangejaagd door het statuur van Roel Pieper. Maar als Jan Sloot gelijk had dan zou hij de hele IT-industrie naar het stenen tijdperk hebben teruggeworpen en Pieper gelooft daarin.

Eric Smit
: Ze wilden een soort "Intel Inside" model aanhangen, als het ware in iedere computer of ieder mobiel communicatie-instrument in de wereld moet zeg maar die oplossing van Sloot zijn opgeborgen als een soort Dolby wat in iedere stereo-installatie op de wereld...
Fons de Poel: Zo stelt Pieper dat zich voor ?
Eric Smit: Ja, zo stelt hij zich dat voor, dat is zijn businessmodel.

Waarom ging Sloots broncode die door Pieper werd beschouwd als een potentionele werelduitvinding naar Piepers Fifth Force en niet naar Philips ? De journalist Eric Smit komt tot de conclusie dat Pieper als lid van de raad van bestuur van Philips persoonlijk met de vinding aan de haal is gegaan. Nota bene op een moment dat wetenschappers van Philips nog volop belangstelling hebben en hem nog een demonstratie van Sloot vragen. Smit baseert zich ondermeer op mailverkeer tussen de partijen.

Eric Smit: 11 Maart 1999, 7 dagen na die eerste demonstratie in de Rembrandttoren heeft hij, doet zich de eerste toenadering. In een email aan Rene Bickel schrijft hij: "Ik denk dat we eens rustig moeten nadenken hoe we hiermee echt geld verdiend kan worden". Een paar dagen later, 14 Maart: "Onder alle omstandigheden kan Philips een goede klant, distributor zijn". Philips is ineens een klant, dus meer dan 2 maanden voor zijn vertrek bij Philips.
Fons de Poel: Philips kan een goede klant zijn ?
Eric Smit: Hij kan een goede klant zijn, hij IS Philips. Het gaat verder: "Deze situatie is dermate uniek dat ik bereid zou zijn volledig mee te werken en er een internationaal succes van te maken waar Nederland trots op kan zijn voor een lange tijd. Dit betekent wel dat er behoorlijk aandelen en optiepakket moet zijn voor het founding team". Met andere woorden, Roel die geeft hier al de voorzet van "ik ga meewerken, maar daar moet wel wat tegenover staan". "Ik heb op vrijdag met de 2 senior partners gesproken van Kleiner Perkins over de richting waar dit plan naartoe zal gaan", dus hij heeft al met de Venture Capital maatschappij gesproken in Amerika om het plan wat hij, waarmee hij eigenlijk bij betrokken is als Philips bestuurder nog nota bene, om het eigenlijk al onder te brengen. Nou ja, als dat geen 2 petten is dan weet ik het ook niet meer. Marcel Boekhoorn schrijft aan Roel Pieper het volgende: "Bij deze doe ik je opmerking toekomen van onze advocaat naar aanleiding van jouw concept contract". Hij begint zich ook al echt met het bedrijf te bemoeien, dat blijkt uit het volgende mailtje, dat is van 1 April: "Daarnaast moet Rene snel de hele zaak met die processoren regelen, die in die uitvinding zitten, we kunnen niet weken wachten omdat simpele zaken misgaan".
Fons de Poel: Dus Pieper is op dat moment al vol...
Eric Smit: Hij is al met het leiden van het bedrijf bezig, hij is al mensen aan het werk te zetten. Ze hebben een termijn afgesproken, ze hebben de percentages afgesproken en ja, het contract is rond. 2 April was dat hij dat mailtje stuurde. Op diezelfde dag schrijft in Eindhoven, een van die Natlab-medewerkers, een brief aan Rene Bickel waarin uitvoerig de details voor een derde demonstratie op papier worden gezet. Dus dat is 2 April gedateerd, op datzelfde moment.
Fons de Poel: Dan is Pieper eigenlijk contractueel...
Eric Smit: ...al rond terwijl ze in Eindhoven nog hun best doen om te kijken hoe ze een hele simpele, goede en heldere demonstratie kunnen krijgen.
Fons de Poel: En is die demonstratie, die derde demonstratie er ooit gekomen ?
Eric Smit: Die derde demonstratie is er vanzelfsprekend nooit gekomen.
Fons de Poel: Dat was namelijk niet de bedoeling !
Eric Smit: Dat was namelijk niet de bedoeling, dat is doodgebloed. Hier is dus ook nooit op gereageerd.
Fons de Poel: Hoe zou je dat gedrag typeren van Dhr. Pieper ?
Eric Smit: Ja dat is dubbelspel, een mooier voorbeeld bestaat er niet. Hoe zou je het vinden als lid van raad van bestuur van een internationaal elektronicaconcern de uitvinding van de eeuw krijgt voorgeschoteld, je zit zelf al op de wip daar en je denkt "dat gaat mijn baas niet doen, dat ga ikzelf doen", dat is hier gebeurd.

Anderhalve maand later maakt Pieper zijn vertrek bij Philips bekend, hij is zoals gezegd niet bereikbaar voor commentaar.
Jan Sloot had een zwakke gezondheid.

Ben Sloot: In 1998, op vakantie heeft hij een hartinfarct gehad, dus hij was wel hartpatiënt maar met de medicijnen was dat eigenlijk gewoon onder controle.

Als zijn broncode de wereld verovert wordt veel van zijn lichaam gevraagd.

Leo Mierop: Die Roel Pieper dat is zo een sterke vent lichamelijk en geestelijk, die vliegt gewoon 3 keer in de week naar Amerika heen en terug. Dan ging hij geloof ik naar Parijs en pakte hij de Concorde en dan vloog hij even heen en weer. Die leeft met een jetlag, die vind dat normaal die merkt het verschil niet eens meer. Maar Jan, ja die wel en dan was hij nog steeds met die uitvinding dingen aan het veranderen en dan dit en dan dat. Dus Jan kon dat tempo van Roel niet bijhouden.

Als Pieper naar Silicon Valley wil haakt Sloot af, even rust.

Leo Mierop: Nou op een gegeven moment, ja we moesten toch in business, dus toen moest het kastje mee zonder dat Jan meeging en nou dat was een probleem.
Eric Smit: En de grote man die dat uiteindelijk voor elkaar heeft weten te krijgen is Leo Mierop.
Leo Mierop: Drie dagen vol aan het praten geweest om Jan over te halen "geef dat kastje mee".
Fons de Poel: Dus voor het eerst in die hele geschiedenis gaat het kastje zonder uw vader op reis !
Ben Sloot
: Ja klopt en heeft hij dus heel veel voorzorgsmaatregelingen voor genomen...
Leo Mierop: Daar moest zegellak in, hij had een programmaatje op geïnstalleerd, dat was als ze zouden kijken dan zou hij het direct weten en blablabla.
Fons de Poel: Zegellak ?
Leo Mierop: Ja.
Fons de Poel: Hoezo ?
Leo Mierop: Dat is een soort verf die doe je op de schroefjes en dan kan je zien als er een schroevendraaier in is gezet.
Ben Sloot: Daar ben ik zelf bij geweest hier op zolder.
Fons de Poel: En wie heeft toen dat kastje meegenomen naar Amerika ?
Leo Mierop: Marcel en Roel.
Fons de Poel: Marcel Boekhoorn de investeerder en Roel Pieper.
Leo Mierop: Ja.
Leen Mooijaart: En toen heeft eigenlijk meneer Boekhoorn beloofd, plechtig beloofd, jongens ik ga wel mee als waakhond daar gebeurt niks en ja, toen heb ik me maar overgegeven.
Ben Sloot: Marcel Boekhoorn is een dag eerder teruggekomen als Roel Pieper omdat Marcel Boekhoorn naar de tandarts moest.
Eric Smit: Maar Roel die wil nog een dag langer blijven omdat hij nog een paar afspraken op de agenda had gezet.
Leo Mierop: Toen was Roel alleen met dat kastje dus Jan sprong wel zes meter de lucht in.
Ben Sloot: En Roel Pieper is een dag later teruggekomen met het kastje.
Leo Mierop: Ik zat toevallig met mijn vrouw en de kinderen in de Arena toen belde Jan zijn dochter op helemaal in paniek van "kun je onmiddellijk komen want het gaat hier fout".
Leen Mooijaart: Het punt waar hij dus heel zijn leven bang voor was geweest is dat iemand anders met de uitvinding ging lopen, met zijn uitvinding lopen was ruim waarheid geworden.
Leo Mierop: Woest was hij.
Ben Sloot: Ik heb mijn vader nog nooit zo boos gezien.
Leo Mierop: Ik weet niet alsof dit is gebeurd, het is Jan zijn verhaal die zegt van "joh, dat en dat...". Nou hij klapte !
Eric Smit: Die man was sowieso al paranoïde en dan gebeurt dit, "ze hebben er aangezeten".
Leo Mierop: Hij kon precies zien dat het aangesloten was op een computer weet ik veel allemaal wat hij daar van maakte.
Leen Mooijaart: Hij was tot in het hardst en het diepst van zijn ziel gekrenkt.
Eric Smit: Ze hadden geprobeerd om in zijn kaste te kijken.
Fons de Poel: En wie heeft dat dan gedaan ?
Eric Smit: Nou dat heeft Roel Pieper gedaan, niet persoonlijk maar die heeft natuurlijk... het is normaal voorstelbaar, die is ook nieuwsgierig "nou ik wil wel eens weten nu ik dat ding in handen heb, wat hebben we hier eigenlijk ?".
Leen Mooijaart: Vanaf dat moment is Jan nog argwanender geworden en nog moeilijker geworden.
Ben Sloot: Niks en niemand vertrouwde hij meer zelfs mij vertelde hij niet alles meer.
Fons de Poel: Hij werd in die zin dus steeds eenzamer met die uitvinding !
Ben Sloot: Ja.

Maar daar is geen weg meer terug. Op zijn zolderkamertje in Nieuwegein werkt Jan Sloot de laatste weken van zijn leven als een kluizenaar aan de beschrijving van zijn broncode. Het grote geheim dat hij uiteindelijk bij de notaris moet deponeren. En alle argwaan ten spijt, zijn zoon Ben ziet hoe de uitvinder steeds meer gaat geloven in de grote doorbraak.

Ben Sloot: Naarmate de dag dichterbij kwam dat de contracten ondertekend zouden worden werd hij alleen maar rustiger en relaxter en hij zei ook tegen mijn moeder "Auchie, nog een paar daagies en dan zijn we d'r".
Eric Smit: De eerste financiële stoot die zou Fifth Force en ook Jan Sloot krijgen na het overleggen van die broncode.

ABN Amro is bereid tot een startkapitaal van 50 miljoen gulden. Reinoud van Mierlo, toen investment manager bij de ABN voorziet een megadeal.

Reinoud van Mierlo: Ik heb al gezegd dat dit transacties zijn die we nooit meer mee gaan maken en ik ben hem nog niet tegengekomen in deze hoedanigheid, nee.
Verslaggeefster: Wereldschokkend ?
Reinoud van Mierlo: Het was een sensationele investering.

Jan en Ben Sloot worden bij Roel Pieper thuis uitgenodigd, daar is dan ook Tom Perkins de belangrijkste investeerder van Silicon Valley.

Leo Mierop: Dus dat is echt een grote jongen, die heeft Jan ook een klap op zijn schouder gegeven, dus dat vertelde Jan...
Ben Sloot: Het enigste wat hij tegen mijn vader heeft gezegd is "you gonna be the richest man of the whole world".
Fons de Poel: Dat zei die ?
Ben Sloot: Dat zei die.
Fons de Poel: Daar zat u bij ?
Ben Sloot: Daar zat ik bij ja.
Eric Smit: De laatste details van die contracten worden doorgenomen op 9 Juli 1999. Twee dagen later valt Jan Sloot in de achtertuin van zijn kleine tuintje van zijn woning in Nieuwegein dood neer tegen het kippengaas van zijn tuin. Boem, weg.

En de rommelige zolderkamer van Jan Sloot is ineens leeg.

Leo Mierop: Alles was opgeruimd.
Fons de Poel: Jan was dood en alles is weg ?!
Leo Mierop: Alles is weg en je moet die hoeveelheid papier, dat moet nou niet zien alsof daar een ordnertje ligt, nee daar lag verdomme een halve vrachtwagen vol met papier.
Ben Sloot: Mijn moeder die... vanaf dat moment dat mijn vader is overleden heeft mijn moeder de eerste 6 maanden als een zombie geleefd en die weet niet eens de dag van de begrafenis zelf nog laat staan wie of wat hier in huis is geweest.

Er wordt een detective bureau ingeschakeld, waar is de broncode ? De auto van Jan wordt gestript, zijn routeplanner, waar is hij geweest ? De tuin wordt omgespit, betrokkenen worden gehoord.

Fons de Poel: Waar is die broncode nu ?
Leen Mooijaart: Heb geen idee.
Leo Mierop: Geen mens kan wat vinden.
Ben Sloot: Ja de uitvinding die is spoorloos.
Fons de Poel: Wat is hier gebeurd ?
Eric Smit: Ik weet het niet, speculatie wat er gebeurd is.
Fons de Poel: Sommige mensen zeggen "hij is vermoord".
Eric Smit: Dat kan,ik acht de kans niet groot maar ik denk dat Jan Sloot was een hartpatiënt, Jan Sloot stond onder grote druk en Jan Sloot had in korte tijd...
Fons de Poel: Maar twee dagen voor de finishlijn gaat hij dood. Van de broncode wordt niets teruggevonden. Er is een kamertje dat altijd rommelig is geweest dat volstrekt netjes is geworden. Niemand weet waar de informatie ligt en de man die alles in zijn kop had en alles had beschreven is er niet meer. Dat is wel een buitengewoon wonderlijke samenloop van omstandigheden niet ?
Eric Smit: Het is een... zo zou je het kunnen noemen ja, het is een bijzonder buitengewoon vreemde samenloop van omstandigheden ja.

De broncode van Jan Sloot. Zelf zei hij altijd "Het ligt ergens in een kluis" maar hij vertelde niemand waar. De broncode, een bedreiging voor de industriële wereld of een luchtbel ?

Leo Mierop: Tom Perkins is echt een vreselijk belangrijke jongen en Rupert Murdoch is een vreselijk belangrijke jongen maar ook Nederlanders hoor. John de Mol wilde ook investeren, ABN Amro geeft op voorhand 50 miljoen. Als je het snel zegt en in de bedragen waar we het nu over hebben dan is het niets, maar moet u eens proberen en dan zegt u met Fons de Poel, geef mij alvast 50 miljoen op mijn rekening, ik denk niet dat ze het u storten. Dus het was wel wat, het was heel duidelijk dat het wat is. En een Roel die bij Philips weggaat en heeft Cor Boonstra mij niet gebeld wat Roel Pieper verdiend maar ik denk dat hij iets meer heeft dan ik. Die gaat daar weg voor zo'n nieuw op te richten bedrijfie geheten Fifth Force, verlaat zo'n man zo'n topfunctie terwijl alle kranten hebben vol gestaan dat die man de kroonprins van Philips zou zijn, als ome Cor met de Vut ging dan kwam ome Roel zijn baantje invullen, die gaat daar weg voor een projectontwikkelaar uit  Oude Tonge uit Hellevoetsluis en een knakenboer uit Bennekom ?, dat geloof je toch zelf niet. Die heeft ook goed geweten dat het bestond.
Leen Mooijaart: Ik ben ervan overtuigd dat het... de techniek niet waar is en ik kan alleen niet zeggen wanneer het boven water komt. Dat kan 10 jaar duren, dat kan 15 jaar duren, dat kan 20 jaar duren. Maar dat zijn krachten waar ik geen invloed op heb.
Fons de Poel: Maar u zegt het is nog wel ergens.
Leen Mooijaart: Absoluut.
Fons de Poel: Het wordt in bewaring gehouden.
Leen Mooijaart: Ja, ik weet het ook niet precies hoe ik het moet omschrijven.
Fons de Poel: En vroeg of laat zal de wereld ermee geconfronteerd worden.
Leen Mooijaart: Absoluut, dat is net zoiets dat wij over 50 jaar waarschijnlijk niet meer op benzine rijden maar ergens anders op.
Fons de Poel: De uitvinding van Sloot keert nog terug ?
Leen Mooijaart: Heilig.
Ben Sloot: Ik denk dus dat het gewoon in handen van iemand is en die gewoon rustig op zijn beurt wacht totdat alle gemoederen rustig zijn geworden dus tot de wateren stil zijn geworden.

Over een minuut of 10 op Radio 1 een documentaire meer aandacht voor de broncode. Zoals u zag hebben wij Dhr. Pieper herhaaldelijk om commentaar gevraagd maar hij wil op de beweringen van Smit, dat hij dubbelspel zou hebben gespeeld, niet ingaan. Zijn woordvoerster verwijst naar een eerdere uitzending van Netwerk in Februari 2001. In die uitzending las Dhr. Pieper een email voor van Carl Jan van Driel van het Natlab van Philips waarin deze liet weten geen belangstelling meer te hebben voor die uitvinding van Sloot.

Roel Pieper: "Ik concludeer hieruit dat het toch niet was wat het in de eerste instantie misschien leek te zijn." en Carel Jan concludeert "Het lijkt me dat hiermee het onderwerp gesloten is. Ik neem in ieder geval geen verdere acties." schrijft hij Carel Jan van Driel aan mij.

Ja maar volgens de journalist Smit was het dus zo dat Pieper al voor die tijd, voor dit mailtje dus, in zee zou zijn gegaan met die investeerders rond Sloot. Op het moment dat het Natlab van Philips nog officieel vroeg om een derde demonstratie van die uitvinding. Dan Philips. Philips houd zich in een reactie op de vlakte. We mogen en kunnen niets zeggen over onze contacten met Dhr. Sloot en wat Dhr. Pieper na zijn vertrek heeft ondernomen is niet aan ons ter beoordeling. Tenslotte, dat bedrijf The Fifth Force dat bestaat nog steeds in slapende toestand voor het geval die broncode ooit nog mocht opduiken. Op het lichaam van Jan Sloot is nooit sectie verricht.

Goedenavond.