|
Kort: Piepergate dicht
(Links naar web.archive.org)
Geliefde interviewers als Ivo Niehe en Andries Knevel
wel, maar Netkwesties niet: dat is het pr-beleid van
Roel
Pieper. De gewezen topsporter durft de confrontatie
met
Netkwesties niet aan.
"Namens Jan de Jong wil ik u mededelen dat uw, en andere
vergelijkbare
verzoeken, intern zijn besproken en besloten is geen
gehoor te geven
deze diverse verzoeken", zo meldde de Executive
Assistant van
Favonius
Ventures in Bloemendaal enkele weken na ons
verzoek om Pieper en
kompaan De Jong te spreken over 'het kastje van Sloot'
naar aanleiding
van het boek De Broncode en onze artikelen.
De Jong, die het kastje zou bezitten, leek gewillig om
ons te woord te
staan. Aan Pieper stelden we eerder vragen, en legden
hem voor om een
neutraal geleid symposium te houden over
technologieontwikkeling en -
investering naar aanleiding van de Sloot-affaire.
Lezers, ook een aantal
bekende namen in het Nederlandse media- en ict-landschap,
klopten aan
met verzoeken om de zaak verder uit te zoeken en eens
met Pieper te
praten.
Ondertussen schoot Eric Smit, schrijver van De Broncode,
te hulp met het
online plaatsen van
de volledige tekst van het laatste interview dat
hij
Pieper afnam, in januari 2001. Volgens Pieper was de
vinding van Sloot
voor 80 procent af, en 20 procent ontbrak: 'hoe verstuur
je data over het
netwerk'. Dit strookt min of meer met de principes die
op de Nederlandse
productie
Endlesscompression.com/: principieel
interessante vindingen,
maar geen bewijs van het geheel.
Als het wiel voor nooit meer dan 80 procent was
uitgevonden, dan
zouden we nu nog geen fietsenmakers nodig hebben. Maar
wellicht
begon de uitvinder daarvan ook met 80 procent, en vond
hij later de
ontbrekende 20 procent, de spaken.
Uit dit gesprek (ES = Eric Smit, RP = Roel Pieper):
ES: Bedoel je dat de uitvinding niet werkt?
RP: Nee, dat wat er is, werkt. Maar dat stukje dat niet
af was. Daarom
heeft het ook geen patent. Dat stukje is het onderdeel
dat het echt in
bedrijf brengt in een netwerk. Hij kon een stukje laten
zien - proven
concept - maar.
ES: Sloot kon video, audio en data versleutelen?
RP: Maar hij kon het niet versturen op een netwerk, daar
zat het
probleem.
ES: Maar een sleutelcode zoals Sloot die kon maken, kun
je toch gewoon
over een netwerk versturen?
RP: Maar daar ging het niet om, je moest de database
versturen en dat
lukte hem niet.
ES: Maar een database kun je ook als een stuk
elektronica op de markt
brengen, verpakt als een soort settopbox.
RP: Nu gaan we er even te diep op in. Daar kunnen we
beter een andere
keer verder over praten, maar dan wel op basis van fair
play."
Dat had Netkwesties graag gedaan, met Piepers ex-collega
bij Philips,
Schouhamer Immink. Ons gesprek met de laatste is nog te
beluisteren in
Twist
over Sloot Decoding en Pieper. Maar de
pr-machine probeert
Piepergate te sluiten wat niet eenvoudig is met het
geheugen dat
'internet' heet. Wellicht in de toekomst nog eens een
aanvulling, want
Pieper moest nu zijn boek verkopen en onze natie heeft
hem nodig.
U kunt
Over ondernemen, innovatie en politieke vernieuwing
kopen. In
plaats van een afspraak kregen we het boek ter recensie
toegezonden.
We behandelen het niet in Netkwesties daar de inhoud
irrelevant bleek
te zijn voor de ontwikkeling van internet in Nederland,
evenals die van
Piepers
vorige boek.
Peter Olsthoorn, 8 oktober 2004
|
|