donderdag 16 september 2004
Facebook Twitter LinkedIn Translate Favorites More Services

De Broncode van Jan Sloot - De uitvinding van de eeuw?

Vorige week verscheen het boek van Quote-journalist Eric Smit over de Broncode van Jan Sloot, nadat er in begin 2001 in het blad Quote al een stuk over het onderwerp werd gepubliceerd. Dit gebeurde naar aanleiding van een bijzondere ontmoeting die op donderdag 4 maart 1999 op het Amstelplein plaats vond; Het begin van de bemoeienis van Roel Pieper, ex-topman van Philips, met een uitvinding die binnen een paar jaar tientallen of honderden miljarden Euro’s zou moeten gaan opleveren, zo berekenden de techneuten in Silicon Valley. Een uitvinding die een nieuwe Bill Gates zou creëren....... Dat idee maakte Jan Sloot erg zenuwachtig, omdat hij besefte wat zijn uitvinding kon bewerkstelligen.

Met een stukje van Rene Quist in het gratis dagblad Metro over dit boek, dat ik op 14 september las toen ik ‘toevalligerwijs’ van de trein gebruik moest maken, werd mijn aandacht en attentie naar dit mij tot dan toe onbekende onderwerp toegetrokken. Ook het televisieprogramma Netwerk besteedde afgelopen weekend flink wat tijd en aandacht aan het onderwerp, las ik bij nader onderzoek over het onderwerp, maar die afleveringen waren helaas al stilletjes aan mij voorbij gegaan.

Wat is nou eigenlijk die uitvinding van de Nederlander Jan Sloot, die door insiders de uitvinding van de eeuw genoemd wordt en waar gaat dit door Quist als ‘geweldig’ bestempelde boek over?

Uitvinder Jan Sloot heeft jarenlang gewerkt aan een methode om grote hoeveelheden digitale informatie op te slaan op een chip van slechts enkele tientallen Kilobytes. Een coderingssysteem dat digitaal opgeslagen beeld en geluid miljoenen keren kon verkleinen, zonder dat het materiaal aan kwaliteitsverlies onderhevig was. Zo kreeg hij het voor elkaar om 16 complete films tegelijkertijd af te spelen op een beeldscherm met behulp van een chip van slechts 64 Kilobytes. En dat terwijl een gewone film op DVD toch al snel honderden Megabytes, zo niet enkele Gigabytes in beslag neemt. Dit heeft hij vaak gedemonstreerd, bijna altijd met het gevolg dat de waarnemers van het gedemonstreerde van verbazing en ongeloof de meest vreemde reacties ten toon spreidden.

Jan Sloots uitvinding maakt het mogelijk dat alle films die ooit gemaakt zijn op een enkele cd passen. Als je dan ook nog een cd aanschaft om alle opgeslagen muziek ooit gemaakt op te slaan, en nog een cd koopt om alle digitale informatie die ooit verspreid is te bewaren, heb je met drie cd's meer dan genoeg schijfruimte voorradig om meer informatie, muziek en beeldmateriaal dan je in duizend levens zou kunnen bekijken of beluisteren, te bewaren. Duidelijk is dat een dergelijke uitvinding (die nog steeds door velen, ondanks de veelvuldige demonstraties, onmogelijk wordt geacht) ernstige gevolgen kan hebben voor allerlei bedrijven die beeld- en geluidsdragende producten produceren, maar natuurlijk ook voor allerlei andere (internet en televisie) bedrijven. Deze uitvinding wordt de zogeheten Broncode genoemd.

Het boek van Eric Smit verhaalt over de met hartklachten kampende, paranoïde technicus Jan Sloot die via allerlei kleine investeerders terecht komt bij Roel Pieper die op dat moment (eind jaren 90) in de Raad van Bestuur van Philips zat. Achter de rug van zijn werkgever begon Pieper te onderhandelen met Sloot, nadat de uitvinder hem en al vele anderen zijn uitvinding demonstreerde. Dhr. Roel Pieper doorzag wat Sloots uitvinding inhield. Pieper (de gedoodverfde troonopvolger van Boonstra) vertrok bij Philips, ging met Sloot en andere investeerders in zee en zij richtten gezamenlijk het potentiële miljardenbedrijf ‘The Fifth Force’ op. Pieper beweert zelf dat hij, pas nadat zijn tijd bij Philips verstreken was (na een vrijwillig, erg onverwacht vertrek), na 1 juni 1999, officieel met de zaak te maken heeft gehad, maar als ik even een suggestieve opmerking mag maken: “Mijn persoontje, en andere ‘persoontjes’ met mij, vermoeden toch wel vrij sterk dat het een met het ander te maken heeft gehad. Pieper is weg bij Philips omdat hij meer brood (dan hij en de rest van zijn familie op kan) zag in ‘The Fifth Force Inc.”

Na enige gesprekken met en demonstraties van Jan Sloots uitvindingen, onder leiding van Jan zelf, en in het bijzijn van zijn zoon, die tevens functioneerde als bodyguard (voor de steeds meer, en misschien wel terecht, paranoïde wordende vader en uitvinder, die vermoedde dat hij gevaar liep en dat een ieder wel met zijn miljardenuitvinding aan de haal wilde en kon gaan) Ben, en de van het extreme belang van een flink aandeel in de uitvinding overtuigde Roel Pieper met en voor de top van Sony, Intel, Bill Gates zelf en vele anderen, vielen enkelen soms letterlijk ‘van hun stoel’ van de verbluffende en onwaarschijnlijke, in onze werkelijkheid onmogelijke uitvinding van Jan Sloot. Erg veel investeerders wilden met hem in zee, na het zien van zijn demonstratie, zo niet alle... Iedereen die hiervan getuige was, was zich zeer bewust van de massa’s geld die deze uitvinding kon (en kan) genereren.

Toch gaf Jan Sloot de daadwerkelijke codering aan niemand (waarvan wij weet hebben) prijs. Twee dagen voordat hij een definitief contract sloot met ABN/AMRO, waar maanden naartoe gewerkt was, wat Jan Sloot de eerste tientallen miljoenen Euro’s zou gaan opleveren, kreeg hij een hartaanval. Hij was overleden ondanks verwoede pogingen hem nog tot leven te wekken. Deze daden mochten niet baten en Jan Sloot is helaas nooit miljonair geworden…..

Zijn geschreven informatie over de Broncode, die hij twee dagen later bij een notaris zou afleveren, bleek na enig zoeken te zijn verdwenen. Niets van wat er over de Broncode beschikbaar was voor Jan Sloot, toen hij nog leefde, is na zijn dood teruggevonden. Zelfs het apparaatje, niet groter dan 5 pakjes sigaretten, waarin alles van belang fysiek verwekt was, lijkt tot op heden spoorloos. Ondanks allerlei onderzoeken....

Is Jan Sloot een natuurlijke dood gestorven, of was het zelfmoord? Is hij misschien vermoord? En wat heeft Roel Pieper nou precies met deze zaak te maken?

Wie heeft de Broncode gestolen?

Vragen komen vanzelf, wanneer we deze materie bestuderen. Oordeelt u zelf naar aanleiding van de onderstaande links of het onlangs verschenen, hierboven geintroduceerde boek.

Jeroen Barhorst, Omegazeroday@hotmail.com

 


Bronnen:

Metro, 14 september 2004 – Rene Quist

Hier vindt u het Quote artikel van begin 2001. Erg interessant!

Hier treft u de links naar de Netwerk uitzendingen en andere artikelen en documentaires die omtrent dit onderwerp verschenen
      dan wel uitgezonden zijn, aan.

Dit is een link naar de uitgever van het boek van Eric Smit.

Laatst bijgewerkt op ( zondag 12 november 2006 )