Forum: De Broncode (104 topics)
|
|
Topic: Sloot's uitvinding ontplozen
|
|
sloot
29-9-2004 14:01:00 |
Aan mijn achternaam kan je enig
verwantschap met Jan Sloot ontlenen. Ik
ben eveneens geboren, getogen en
woonachtig in Groningen. Ik heb de
familieband niet onderzocht, mijn
fascinatie komt voornamelijk vanwege
mijn ICT achtergrond. Ik heb het boek
gelezen en het leest als een James Bond
zonder James Bond. Alhoewel geen 100
miljard dollar waard, de filmrechten
zijn zonder meer interessant.
Opvallend is natuurlijk dat iedereen van
zijn stoel viel van het resultaat,
zonder de achterliggende werking en
technologie te kennen. Hoe toonaangevend
en bepalend in de ICT ook, het blijven
mensen.
Het getal 16 werpt ook vragen op. Niet
alleen is het 2x2x2x2, ook had je in
rond de tijd dat Jan Sloot bezig was met
zijn uitvinding 16 TV-kanalen. En
TV-signalen worden door de kabel in een
keer doorgegeven, het selecteren doe je
op TV. De link met TV-beelden en met
electronica reparatie is gauw gelegd. Is
ooit onderzocht of Jan Sloot iets heeft
uitgevonden waarmee TV-kabel signalen
kunnen worden opgeslagen in een chip of
een ander opslagmedium?
|
|
risc
29-9-2004 19:31:00 |
Het -voor zover bekend- enige kastje dat
nu (nog?) bestaat bevat ineens een
harddisk, right? Betekent dit, dat het
originele kastje zoek is, of wordt
achtergehouden? Sloot -maybe paranoia-
was ervan overtuigd, dat men in Amerika
(bijvb) zijn techniek kon achterhalen,
wanneer het kastje zou worden geopend.
Dat zou dan slaan op het *hoe* van het
decoderen, denk ik? |
|
NastyNate
30-9-2004 10:59:00 |
Hij was idd paranoide maar wel terecht.
De eerste en laatste keer dat hij na
lang zeuren zijn apparaatje meegaf aan
Boekhoorn, kwam laatstgenoemde terug
zonder terug..
Pieper was toen dus iig 24 uur alleen
met de vinding in Silicon Valley en
Sloot zag bij nader onderzoek dat men
had geprobeerd het kastje open te maken
en dat er randapparatuur aangesloten was
geweest en de boel dus uitgelezen was.
Volgens ooggetuigen draaide hij toen
com-pleet door en krijste hij dat ze nu
zeker hadden ontdekt hoe het werkte en
hij alles kwijt was.
Prima acteerwerk van een introverte semi
contactgestoorde audio/video reparateur
niet?
Zo reageer je imo gewoon niét als je al
tijden de boel belazerd en er dus
helemaal niets te jatten is.
Als de vinding niets zou zijn is het ook
enigzins vreemd dat Pieper na terugkeer
van zijn reis en na dus zeer
waarschijnlijk de vinding te hebben
gechecked (dat had ik ook gedaan
trouwens...reputatie staat op het spel!)
volledig doorgaat met regelen en
organiseren van alles dat met het op de
markt brengen van de vinding te maken
heeft! |
|
yakisikli88
2-10-2004 15:14:00 |
Ik denk exact hetzelfde als jij...ik ben
serieus geinteresseerd om met je
hierover te brainstormen. |
|
yakisikli88
2-10-2004 15:14:00 |
Sorry, ik bedoelde de post van Sloot.
|
|
sea
4-10-2004 15:31:00 |
Ik sluit me aan bij het verhaal van
sloot..
We kunnen al 60 jaar zonder breedband
beelden via kabel tv ontvangen. Niemand
is verbaasd dat we realtime film kunnen
kijken via de kabeltv. Als je dezelfde
film via internet zou binnenhalen (over
diezelfde kabel) en zou willen bekijken
en beluisteren met dezelfde kwaliteit
als tv beelden heb je een redelijk goeie
internet connectie nodig.
Kort gezegd, de digitale techniek is nu
nog trager dan de ouderwetse analoge
techniek, die dmv kleine afwijkingen in
stroomtjes in staat is beeld en geluid
te genereren..en hierover lijkt niemand
verbaasd!
Als Sloot die stroompjes wist te
ontleden in een 'beperkt' aantal
mogelijke beelden en geluiden (ik heb
geen verstand van tv's, maar
uiteindelijk zijn t maar 3
kleurtjes...dus ik denk dat een tv
zowiezo al beperkt is), dan hoef je
ieder ding maar 1 keer op te slaan.
De combinatie van stroompjes die 1
beeldje genereren sla je op onder een
code.
Dan moet je de juiste beeldjes in
volgorde zetten dmv nummering en die
codes weer coderen tot een verkorte
code.
Ik denk dat de gebruikte techniek om
beeld en geluid te genereren dus
'ouderwetse' tv techiek is geweest.
Die man was tv reperateur en volgens mij
niet een 'genius'....
Ik hoop dat er ook wat mensen gaan
reageren die verstand hebben van de
analoge tv techniek...
mzzl SEA |
|
carver
7-10-2004 19:15:00 |
"In de praktijk is gebleken dat de grote
hoeveelheden data, zoals tekst, bitmaps,
schema's en dergelijke, kunnen worden
opgeslagen in een medium dat slechts
bijv. ongeveer 1/8e of minder van de
capaciteit zou benodien, die voor
'normale' opslag van alle gegevens
benodigd zou zijn." [http://www.debroncode.nl/files/octrooi.pdf
p.3 r23-28]. 1/8e en dus geen
1/2.000.000e dat is nogal een behoorlijk
verschil! Toch zouden er volgens de demo
complete films (enkele GigaBytes) op een
chipcard van 128 Kb staan. Zou het dan
misschien zo zijn dat de decoder
specifieke informatie bevat voor die
films die op de chipcard staan. (Dat je
dus geen films van een chipcard kan
afspelen/decoderen als deze niet op
hetzelfde Sloot kastje is
opgenomen/gecodeerd).
En dan de volgende quote van Pieper In
het interview [http://debroncode.nl/files/Interview_van_Eric_Smit_met_Roel_Pieper.doc]
:
"ES: Sloot kon video, audio en data
versleutelen?
RP: Maar hij kon het niet versturen op
een netwerk, daar zat het probleem.
ES: Maar een sleutelcode zoals Sloot die
kon maken, kun je toch gewoon over een
netwerk versturen?
RP: Maar daar ging het niet om, je moest
de database versturen en dat lukte hem
niet.
ES: Maar een database kun je ook als een
stuk electronica op de markt brengen,
verpakt als een soort settopbox.
RP: Nu gaan we er even te diep op in.
Daar kunnen we beter een andere keer
verder over praten, maar dan wel op
basis van fair play."
Ten eerste: waarom zou je ook nog een
database moeten versturen? Dit
impliceert dat de sleutelcode alleen
(het enige dat op de chipcard staat)
niet genoeg is om met de decoder de film
weer te decoderen. Als voor elke kleine
sleutel een grote database moet worden
meegestuurd dan valt het dus wel mee met
de copressie factor.
Een andere mogelijkheid zou kunnen zijn
dat de sleutelcode niet in de huidige
'vorm' overgestuurd kon worden omdat
deze niet binair was opgeslagen. "The
capacity needed to store the 'key code'
can be compared to what is called in the
computer branch, one Kilobyte"
[http://www.debroncode.nl/files/bh_info_memo.pdf],
dus zo'n 8000 bits. Wat er echter niet
staat is dat op deze bit ruimtes ook
daadwerkelijk een 0 of 1staat. Er werd
door Sloot regelmatig beweerd dat hij
niet van een binair alfabet gebruik
maakte. Mogelijk staat er een getal uit
het bereik [0.000 - 1.000]. In plaats
van een alfabet van 2 (binair) heb je nu
een alfabet van 1000 en kan je dus veel
meer unieke informatie opslaan in
dezelfde capaciteit. Hoe groter het
bereik is hoe kleiner de benodigde
capaciteit voor de opslag van dezelfde
hoeveelheid data. Het bereik hangt af
van de precisie van de reader en writer
van de chipcard. Echter zo'n keycode kan
dan niet over normale communicatie
netwerken worden gestuurd aangezien deze
alles afronden op 0 of 1(i.p.v.
bijvoorbeeld 0.032). Zou je dit willen
doen dan moet je de sleutelcode omzetten
naar een binaire code, wat dan meteen
weer veel meer ruimte in beslag neemt.
(P.s. Ik heb niet genoeg kennis om te
kunnen bepalen of het mogelijk is om op
een chipcard op een bitpositie een
waarde te schrijven die anders is dan 0
of 1.)
De uitleg van de Vinding in het octrooi
is niet bepaald spectaculair. Het idee
is vrij simpel, echter de implementatie
(de broncode) waarin duidelijk moet
worden hoe het mogelijk is om zoveel
informatie te coderen zodat het in zo'n
relatief kleine capaciteit past, dat
wordt nergens beschreven. De ideeen die
daar achter schuilen worden nergens
genoemd en dat is nu net hetgeen waar
het om gaat. |
|
Emielkosse
7-10-2004 21:18:00 |
In een EEProm, welke zich meestal op een
chipkaart bevindt, soms ook met
processor, kun je data opslaan in
Hexadecimale vorm. Hexadecimaal is een
talstelsel bestaand uit 16 'cijfers'
namelijk 0-15(0 telt mee als 1),
hieronder zal ik laten zien hoe er
geteld wordt, 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 A B C
D E F. Een voorbeeld om op 1 dataplaats
op een EEProm data op te slaan is A6,
deze gegevens stellen in de huidige
techniek het binaire getal 1010 0110.
Dus sloot moet op één of andere manier
hier zijn data opslaan. Ik ben ervan
overtuigd dat sloot een Genie is. Alleen
zijn manier van coderen houd mij ook
iedere dag wel even bezig..
|
|
TheGrimSweeper
8-10-2004 0:31:00 |
In dat verslag van 21 aug 99 van Control
Risks staat op bladzijde 2 iets aardigs;
"JS vertelde dat je met veelvouden van
4, 8, 16, ... en afdraaien.". Nu is het
taalgebruik van JS in alle beschikbare
stukken op zijn zachtst gezegd
eigenaardig te noemen, zeker als het om
technische/wiskundige begrippen gaat, en
zo ook hier.
Bij veel traditionele compressievormen
wordt gebruik gemaakt van ondermeer FFT
(fast fourier transformation) en/of DCT
(discrete cosine transformation). En wat
blijkt nu, als je gaat rekenen met dit
soort wiskundige functies dan bestaan de
"input" waardes van deze functies altijd
uit reeksen getallen waarbij het aantal
getallen in een reeks altijd 2^n moet
zijn (dus 4, 8, 16, 32, ... etc.). Dus
het lijkt erop dat die "key" (1024 x 8
bits) op de chipkaart de input was voor
een fourier transformatie en waarbij JS
de output van de transformatie
waarschijnlijk op een oneigenlijke
manier gebruikte om een database aan te
sturen. Denk ik. En er vanuit gaande dat
het apparaat ooit eens gewerkt heeft.
|
|
Emielkosse
8-10-2004 8:56:00 |
Ik denk niet dat het met de huidige
technieken, als Fourier reeksen e.d.
heeft gewerkt zoals hierboven is
beschreven, omdat JS een compleet nieuwe
manier van coderen heeft gebruikt. En
hij was antie compressie, hij heeft de
data uit elkaar gehaald.
Hij verdeelde het beeld in blokken en
bepaalde per blok beeld een referentie
code en volgnr. (zie octrooi) daarna
werden deze blokken tot 1 somcode
opgeslagen. Het kastje decodeerde met 5
algoritmen de code en deze produceerde
hetzelfde beeld. Omdat alle waarden die
een pixel opgeslagen lagen in het kastje
hoefde je die dus niet op de kaart op te
slaan.... Maar wat vreemd blijft is hoe
kun je blijfen coderen?
|
|
nico
9-10-2004 0:55:00 |
Het blijft een prachtig verhaal, helaas
dat Jan sloot het niet meer kan
vertellen.
Hier is mijn steentje in het hele
proces. Als ik alles op een rijtje zet
kom ik tot de volgende werkwijze die Jan
naar mijn mening volgde.
Uit het octrooi kun je nagaan wat het
principe is van het SDCS mechanisme, de
meest simpele vergelijking die ik kan
bedenken is die van Domino day. Wat Jan
naar deed is het programmeren van een
relationele database op pixel niveau.
Het eindresultaat staat op een chipkaart
en is eigenlijk de dominosteen die
Domino day in gang zet. Nadat de eerste
steen is gevallen volgen alle andere.
Electronisch is dat natuurlijk veel
sneller maar volgt wel hetzelfde
principe. Conventionele opslag is
gerelateerd aan tijd en zet alle
informatie achter elkaar, wat jan deed
is het tijdmechanisme er uit sleutelen
en een beeld comprimeren naar 1
byte/word. Dat gaf de presentaties de
snelheid, en de mogelijkheid 16 films
tegelijk af te spelen.
Naar mijn mening was de hardware in het
kastje niet al te ingewikkeld, video
controllers, een flink geheugen en een
processor zaten er wel in.
Jan gaf aan dat hij alle mogelijke
waarden die een pixel kan aannemen in
een geheugen zet. Omdat het tijdselement
ontbreekt is alleen de structuur (pixel,
blok, lijn, beeld) en de data van
belang. Ik heb lang nagedacht hoe je dit
doet, maar een relationele database
lijkt het meest logisch. Volgens octrooi
1009908 komt een pixel binnen en wordt
vergeleken met het basisgeheugen en
krijgt het een nummer, bv 1, dat nummer
komt in het basisgeheugen. Hetzelfde
voor pixel 2,3 ...tot 256. Als tijdens
het vergelijken van pixel 3 blijkt dat
dit al benoemt is als pixel 1 sla je 1
op in het pixel geheugen i.p.v. 3. Dit
geeft een getal dat je relateerd aan
blok 1 en je gaat verder met blok
2...64. Dan kom je weer aan een getal en
dat relateer je aan Lijn 1. Etc Bij lijn
40 heb je een getal voor beeld 1. Dan is
beeld 1 gecodeerd, voor 90 min video
moet je dit zo?n 135.000 keer doen.
Video nummer 2 kun je er meteen
achteraan coderen en begint met beeld
135.001. Op de chipkaart sla je dus op
video 1 = beeld 1 tm 135000, video 2 =
beeld 135001 ? 270001 etc. Het heen en
weer spoellen van meerdere films is
direct en wordt bepaald door de
beeldnummers die je in de decoder zet.
Ik heb een klein stukje softwarematig
nagemaakt en het werkt als een trein, in
de database wereld is dit een linklist
of Data Shunting.
Het probleem voor Jan was dat je films
kunt coderen, beelden kunt terugbrengen
tot één byte/word, maar dat je de
matrix/relaties die de eigenlijke
informatie bevatten in het geheugen moet
hebben. Coderen en afspelen op 1 kastje
geen probleem, maar coderen op 1 kastje,
opslaan op chipcard en afspelen op ander
kastje werkt niet, tenzij je het
geheugen/matrix overzet. Dat is de kat
in de zak waar the 5th Force mee zit.
Wat Jan bedacht is revolutionair, en
veel beter als comprimeren.
Er zijn nog veel technieken om dit
verder uit te werken, en dat is waar de
Broncode in beeld komt, deze zal het
matrix geheugen coderen en verkleinen.
Je kunt het matrixgeheugen bv sorteren
en patronen ontdekken. Of niet alle
pixel informatie opslaan, maar een soort
RISC-set en alle mogelijke combinaties
van ?risc-pixels? wel opslaan waardoor
je matrix generiek wordt en willekeurig
elke film kan afspelen ( de matrix zit
dan in de data verwerkt).
|
|
MatrixView
10-10-2004 0:19:00 |
Nico,
Thumbs up 2 u!
heb wat hints voor je... (hotmail)
|
|
Tom
11-10-2004 15:27:00 |
[quote]
Ik heb een klein stukje softwarematig
nagemaakt en het werkt als een trein, in
de database wereld is dit een linklist
of Data Shunting.
[/quote]
Ik ben benieuwd. Mag ik uw e-mailadres/MSN-adres?
Tom
tom.mer@gmx.net
|
|
carver
11-10-2004 16:45:00 |
[quote]Het probleem voor Jan was dat je
films kunt coderen, beelden kunt
terugbrengen tot één byte/word, maar dat
je de matrix/relaties die de eigenlijke
informatie bevatten in het geheugen moet
hebben.[/quote]
Inderdaad: matrix/relaties die de
eigenlijke informatie bevatten (wat ik
omschreef als de database waar Roel
Pieper het over had). Kortom dit had op
de chipcard moeten staan, want dit is in
feite de film. Vergelijk Sloot zijn
kastje maar even met betaaltv decoders:
zonder chipcard met de decodeersleutel
werken ze niet. Echter als je de
chipcard er in doet, maar de
antennekabel niet aansluit dan werkt het
ook niet. Hetzelfde geld voor het kastje
van sloot: bij een bepaalde sleutelcode
hoort een bepaalde database met de
eigenlijke informatie (matrix/relaties).
Als je over 1 van de twee niet beschikt
dan werkt het kastje dus niet! De
database (matrix/relaties) is niet
generiek, kortom niet gelijk voor elke
(mogelijke) film, zoals ook jij
concludeerd in het volgende stukje:
[quote] Coderen en afspelen op 1 kastje
geen probleem, maar coderen op 1 kastje,
opslaan op chipcard en afspelen op ander
kastje werkt niet, tenzij je het
geheugen/matrix overzet. Dat is de kat
in de zak waar the 5th Force mee
zit.[/quote]
Dan zeg je vervolgens nog:
[quote]Wat Jan bedacht is revolutionair,
en veel beter als comprimeren.
Er zijn nog veel technieken om dit
verder uit te werken, en dat is waar de
Broncode in beeld komt, deze zal het
matrix geheugen coderen en verkleinen.
Je kunt het matrixgeheugen bv sorteren
en patronen ontdekken. Of niet alle
pixel informatie opslaan, maar een soort
RISC-set en alle mogelijke combinaties
van ?risc-pixels? wel opslaan waardoor
je matrix generiek wordt en willekeurig
elke film kan afspelen ( de matrix zit
dan in de data verwerkt).
[/quote]
Dat de methode revolutionair is zou ik
niet zeggen. Dit hangt namelijk af van
de eigenschappen van de database
(matrix/relaties). Jij wil de database
dus ook gaan coderen (comprimeren)
Wil de uitvinding van sloot
revolutionair zijn dan moet de database
aan de volgende eigenschappen voldoen:
- De (gecodeerde/gecomprimeerde)
database moet geschikt zijn voor opslag
en met name verzending over een netwerk.
(Volgens Pieper kon Sloot dit niet voor
elkaar krijgen)
- De (gecodeerde/gecomprimeerde)
database moet minder capaciteit innemen
dan wanneer de film gecodeerd was met
een andere (lossless) codering. Hoe
kleiner die capaciteit, hoe
revolutionairder de Vinding.
- (Tevens bepaald ook o.a. de kostprijs
om een decoder te produderen, hoe
revolutionair de Vinding is.)
Jan Sloot had dus nog geen oplossing, om
de database geschikt te maken voor
opslag en verzending op/over bestaande
opslagmedia/netwerken, die aan
bovenstaande voorwaardes voldoet. Dus
ook al zal de broncode worden gevonden,
dan nog is dit probleem niet opgelost.
Er kan dan wel worden doorgegaan met het
zoeken naar een oplossing, hoewel ik
betwijfel of die oplossing uberhaupt
bestaat. |
|
carver
11-10-2004 17:34:00 |
Wat ik dus wil zeggen is: Het kastje van
Sloot was een apparaat waarmee je een
aantal films kon coderen (16, misschien
nog wat meer afhankelijk van de
hoeveelheid geheugen in het kastje). En
deze films kan je vervolgens op
ditzelfde kastje tegelijkertijd
afspelen/met hoge snelheid voor- en
achteruit afspelen.
Vergelijk het dus maar met bestaande
harddiskrecorders met een ingebouwde
dvd-brander. Op de 200 GB harddisk kan
100 uur film (verliesvrij) worden
opgenomen (bij bepaalde resolutie/framerate/aantal
kleuren). Ik verander de werking een
beetje. Ik neem de films op op de
harddisk, maar ik zet de index van de
film op de DVD i.p.v. ook op harddisk.
Nu heb je die DVD nodig als je de film
wil afspelen. Ik zeg nu ook dat ik op
een 4,7 GB dvd nu 100 uur film kan
opnemen, eigenlijk kan ik nog veel meer
uur op de DVD branden, maar dat heb ik
net als Sloot voor deze maar even niet
gedaan. Ik zeg nu dus dat al die films
op die DVD staan, en als ik die DVD in
die recorder doe werkt het inderdaad.
Dat die niet werkt in een ander apparaat
dat zeg ik er niet bij, ik lieg niet ze
vragen er gewoon niet naar. Ik kan
trouwens ook nog wat extra features
inbouwen zodat je tegelijkertijd
meerdere films (versneld) kan afspelen.
Dit apparaat heeft aan de buitenkant
vrijwel dezelfde features als die van
Sloot. Maakt het jou uit dat die aan de
binnenkant anders werkt? Of vind je de
prijs en de omvang belangrijker?
De vraag is nu wil je dit apparaat
hebben? Wil je het apparaat nog steeds
zo graag hebben als ik je vertel dat je
maar 1 DVD kan beschrijven (die DVD wel
meerdere keren), en dat je die DVD niet
op andere apparaten kan afspelen.
Kortom de huidige staat van het kastje
van sloot was bepaald niet zo
revolutionair als men het wilde laten
voorkomen. En als het apparaat toch zou
werken zoals Sloot beweerde, waarom werd
er dan geen demo gegeven van die
werking? |
|
Tom
11-10-2004 17:57:00 |
Ik begrijp denk ik de vergelijking van
de DVD en de harddisk. Als je jou
verhaal vergelijkt met dat van Sloot,
dan is jouw DVD bij Sloot een chipkaart
die de sleutels (verwijzingen) bevat. In
het kasje van Sloot moeten dus op één of
andere manier die films zitten waar naar
verwezen wordt (bijvoorbeeld een
harddisk of een andere vorm van opslag).
Welk opslagmedium zou hij dan gebruikt
moeten hebben? Er is regelmatig door
toeschouwers van demonstraties
geconcludeerd dat er geen hardeschijf of
andere bewegende onderdelen in zaten.
[quote]
De vraag is nu wil je dit apparaat
hebben? Wil je het apparaat nog steeds
zo graag hebben als ik je vertel dat je
maar 1 DVD kan beschrijven (die DVD wel
meerdere keren), en dat je die DVD niet
op andere apparaten kan afspelen.
[/quote]
Toch kon volgens een demonstratie in het
boek (Demo or Die, blz. 41-42) op het
ene apparaat een film op een chipkaart
worden gezet en deze chipkaart kon in
een ander apparataat weer worden
ingelezen, waardoor ook de film
zichtbaar werd.
Overigens heeft Sloot dit later nooit
meer gedaan. En dat is wel vreemd, omdat
dit hem wel meerdere keren gevraagd is.
|
|
carver
11-10-2004 19:57:00 |
Over die demo voor Sterk heb ik mij ook
verbaasd. Dat was een van de eerste
demo's, toch was die demo de meest
volledige demo die hij gegeven heeft (Ik
weet niet of een van de drie aanwezigen
(Leon, zijn vriendin en Kakisina) dit
verhaal verteld heeft en of dit klopt.
Het boek is natuurlijk een
reconstructie, maar Eric heeft Kakisina
op 7 feb 2003 geinterviewd, dus ik neem
aan dat dit verhaal van hem komt, wel
meer dan 5 jaar later dan die demo, maar
die liet een verpletterende indruk
achter dus dat vergeet je niet zo snel).
Maar als de verhalen kloppen dan wordt
in deze demo:
- films van verschillende chipcards
afgespeelt.
- Worden de aanwezigen opgenomen op
video (paar minuten). De video gecodeerd
op een aparte cardwriter. De chipcard
vevolgens in de cardreader die op de
laptop is aangesloten weer afgespeeld.
In geen van de andere besproken demo's
wordt dit meer gedaan. Toch merkwaardig
want uit deze demo lijkt het er toch
sterk op dat het protype al volledig
werkte. Deze demo wekt ook de suggestie
dat de film inderdaad op de chipcard
stond (hoewel de aanwezigen geen
deskundigen waren, er nog gebruik werd
gemaakt van de laptop, en deze demo werd
uitgevoerd in het kantoor van Sloot en
die had dus mogelijk gebruik kunnen
maken van zendapparatuur, waar hij al op
jonge leeftijd mee werkte p.19-20).
Het lijkt er op dat het apparaatje van
Sloot wat merkwaardige veranderingen
heeft ondergaan:
- de demo met gebruik van laptop vond
men niet goed, dat moest met een apart
scherm omdat het anders leek alsof de
laptop ook vier andere doeleinden werd
gebruikt.
- Bij een latere demo werd er geluisterd
of er een harddisk in het kastje zat. Er
werd geconcludeerd dat er geen bewegende
onderdelen in zaten. Er werd bevestigd
door sloot dat er gebruik gemaakt werd
van solid-state memory.
- Na het overlijden van sloot werd er
enkel een ander soort kastje
teruggevonden waar wel een harddisk in
zat. Dit apparaatje werkte overigens
wel. Door Ben werd beweerd dat de
harddisk enkel ter vervanging van een
kapotte chip was geplaatst en diende
enkel als geheugen.
Zeer merkwaardig, als Sloot zo graag
iedereen wilde overtuigen van zijn
uitvinding waarom deed hij dan geen
volwaardige demo meer? |
|
RutgerK
12-10-2004 14:47:00 |
Ik ben totaal niet technisch onderlegd
maar heb uiteraard wel wat vraagtekens
gekregen bij het lezen van het boek.
* Ik kan nog niet rijmen dat het maken
van de beschrijvingen voor de octrooi
aanvraag zo'n moeilijk proces was
terwijl er bij JS zoveel angst was dat
de techniek direct ontleed kon worden
als het kastje werd geopend.
* Volgens de beschrijving is er
apparatuur aan het kastje gehangen.
Daarmee zou het grootte mysterie
(digitaal/analoog enz, harde schijf,
geheugen) al uit moeten komen. De
reactie van Sloot (stug doorwerken) vind
ik dan ook totaal onbegrijpelijk.
* Ik vind de reactie ook onbegrijpelijk
van Pieper als hij zou hebben
uitgevonden dat het een hoax bleek te
zijn. Tenzij de hoax zo vernuftig was
dat er werd ingeschat dat iedereen er in
kon trappen.
* Er wordt gesproken over een applicatie
(12 Mb?) die de key weer omzet naar de
oorspronkelijke film. Is daarmee dan
iedere data te decoderen uit deze
applicatie met behulp van deze key?
* De problemen in het ontwikkelingswerk
worden niet echt beschreven. Wat mij
bevreemd is dat er een werkende demo
opstelling is, deze makkelijk is aan te
passen, dat er nog geen octrooi is en
dat er alleen gesproken wordt over
doorontwikkelingswerk. Voor een
dusdanige revolutionaire uitvinding
lijkt mij het beschrijven van de
patentaanvraag vele malen belangrijker
dan het doorontwikkelen van de reeds
werkende techniek. Ook RP zou dat moeten
weten met zijn ervaringen als CEO.
Aanvullende patentaanvragen voor
doorgifte via een netwerk kunnen altijd
nog worden ingediend.
* Er wordt gesproken over bedrag van
100.000 gulden dat ergens in een kluis
te vinden zou moeten zijn tezamen met de
papieren en de broncode. Hoewel er veel
onderzoek gedaan is naar de data lees ik
nergens over een reconstructie van die
100.000 gulden. Aangezien JS niet echt
vaak over dergelijke hoeveelheden geld
beschikte lijkt het mij sterk dat het
spoor van de 100.000 gulden niet te
achterhalen is. Dergelijke transacties
dienen sowieso geregistreerd te worden.
Met de horde schuleisers waar JS steeds
mee te maken had lijkt het mij dat de
financiën behoorlijk in de gaten werden
gehouden.
|
|
jimcp
17-10-2004 23:06:00 |
heb ik het goed gelezen dat nico (en /
of matrixview) een software model van
het systeem van JS hebben gemaakt? in
Java wellicht?? zou ik er eens naar
mogen kijken? ik ben te bereiken op
http://xlsql.dev.java.net |
|
nico
20-10-2004 13:21:00 |
@jimcp
Ik kom uit de datacom, en daar probeert
men al jaren zoveel mogelijk data van a
naar b te versturen. En JS kon het
schijnbaar, een uitdaging om te kijken
hoe het werkt. Het octrooi geeft een
werkwijze weer. Begin met alle mogelijke
basisinformatie, vergelijk die met de
binnenkomende informatie, en geef het
eerste blok een nummer/code, blokken
maken regels, regels maken beelden etc.
De informatie die je opslaat is waar een
pixel staat binnen een blok/regel/beeld,
dat werkt (kun je softwarematig doen),
de informatie wordt echter niet kleiner.
Pas als blokken/regels/beelden hetzelfde
zijn gaat het voordelen opleveren, 1/8
volgens JS. Je hebt dus nog een flink
geheugen nodig, en de verkleining hangt
van de film af. Een voordeel is wel dat
je nu een matrix hebt waarbij je b.v.
beeld 102 meteen kunt oproepen zonder te
"decomprimeren". En de data hoeft niet
achter elkaar te staan voor wellicht
verdere codering. Dat is waar de
broncode in beeld komt die verder zou
coderen naar 1/2000000.
Ik heb dus NIET de vinding van JS
softwarematig nagemaakt, maar een
gedeelte van het octrooi. Dat gedeelte
is niets anders dan een relationele
database (FileMaker).
Nico |
|
mediamaniac
20-10-2004 16:56:00 |
Ik ben volledig niet thuis in de
technologische achtergronden van een en
ander en wellicht is dat handig te
begrijpen wat hier eigenlijk speelt
(misschien ook niet). Duidelijk voor mij
is dat Sloot iets gevonden heeft dat wij
in onze tijd moeilijk kunnen vatten
omdat we misschien teveel denken te
weten of volgens te vast omlijnde
stramienen willen denken. Ik denk dat
zijn manier van beeld en geluid ontleden
letterlijker is. Ofwel niet het kleiner
maken van informatie maar informatie te
ontleden naar de altijd aanwezige
structuur en de gemene delers.
Mijn bescheiden analyse van de
uitvinding is dat Sloot elke
willekeurige film terug brengt naar een
getal. Dit getal in z'n volledigheid
geeft alle informatie in een volgorde
die de film weer terug opbouwen indien
volgens afspraak gelezen. Film heeft
altijd dezelfde elementen zijnde geluid
en beeld dat ook altijd uit dezelfde
elementen is opgebouwd, zij het dat dat
volgorde varieert. Het kastje leest het
getal volgens een vaste afspraak die
alle elementen een plek geeft en
daardoor het beeld en geluid genereerd
dat opgeslagen ligt in het getal. De
complexiteit van de film ligt besloten
in de hardware en is een afspraak. Een
afspraak ontstaan uit een grondige
analyse van wat film electronisch
eigenlijk is. De afspraak die de
hardware uitvoert is de code ofwel
versleuteling waaraan de uitvinding ten
grondslag ligt. Elke film zou door de
coderings machine kunnen en verworden
tot getal. Dit getal kan over elk
willekeurig netwerk waar niet van belang
is welke protocol het netwerk spreekt.
Vereiste is dat aan beide kanten een
decodeer apparaat aanwezig is. Stel je
voor 2 terabyte over de telefoon.....De
grootste kapitaal vernietiging uit de
geschiedenis. En dan al die andere
terreinen waar dit op toegepast kan
worden. Economie ontwricht..en dus zaak
van nationale veiligheid>>internationale
veiligheid. Dus we mogen eigenlijk blij
zijn dat Sloot's uitvinding even de
kluis ingaat. Pieper op de vingers
getikt en klaar is kees. Clean job.
|
|
lymon
21-10-2004 11:19:00 |
[quote]Het octrooi geeft een werkwijze
weer. Begin met alle mogelijke
basisinformatie, vergelijk die met de
binnenkomende informatie, en geef het
eerste blok een nummer/code, blokken
maken regels, regels maken beelden etc.
De informatie die je opslaat is waar een
pixel staat binnen een blok/regel/beeld,
dat werkt (kun je softwarematig doen),
de informatie wordt echter niet kleiner.
Pas als blokken/regels/beelden hetzelfde
zijn gaat het voordelen opleveren, 1/8
volgens JS. Je hebt dus nog een flink
geheugen nodig, en de verkleining hangt
van de film af.[/quote]
ik heb net als nico een stukje software
gemaakt volgens het principe beschreven
in het octrooi van Sloot.
Maar ik heb (voor het gemak) een stuk
tekst als input genomen ipv. beeld.
Indien je het "coderen" exact volgt
zoals beschreven in het octrooi, dus op
basis van enkele karakters, boek je geen
of weinig winst...integendeel, de
sleutel + matrix database samen zijn
vaak zelfs groter dan de bron.
Na wat testen met verschillende
blokformaten en het aantal karakters dat
je per slag pakt, kwam ik er achter dat
als je de tekst verdeeld in blokken van
1024 karakters en je elk blok per 2
karakters "codeert", je relatief het
meeste winst boekt (eindresultaat is
reeds na de eerste codering-slag
ongeveer 1/3 kleiner).
Ga je vervolgens de matrix database op
dezelfde manier een aantal maal te lijf
dan boek je wederom een aardige winst
(dit kun je een paar keer herhalen),
maar helaas niks spectaculairs in
vergelijking met reguliere compressie
methodes zoals gebruikt door winzip.
Een andere methode zou kunnen zijn om te
coderen op basis van komplete woorden,
maar daar ben ik nog niet aan toe
gekomen..
Mijn inziens wordt er nog een (andere)
techniek gebruikt, die bevestigd wordt
door een uitspraken van betrokkenen:
Sloot zelf noemde het coderen in een
gradatie van kleur en in drie dimensies.
("zeven")
en bijv. uitspraken van Pieper in het
interview op deze site:
>ES: Sloot kon video, audio en data
versleutelen?
>RP: Maar hij kon het niet versturen op
een netwerk, daar zat het probleem.
>ES: Maar een sleutelcode zoals Sloot
die kon maken, kun je toch gewoon over
een netwerk versturen?
>RP: Maar daar ging het niet om, je
moest de database versturen en dat lukte
hem niet.
Hier zou je uit op kunnen maken dat de
(matrix) database misschien niet langer
in een "binair" formaat was
of dat de binaire opslag capaciteit van
het "doosje" en daardoor de database
enorm groot waren (vrij
onwaarschijnlijk...gezien de
techniek/opslag capaciteiten in 1999 en
het formaat van het kastje, waarvan een
groot gedeelte gevuld moet zijn geweest
met electronica voor het kaartlees en
video/vga gedeelte)
ook zegt pieper in datzelfde interview
dat het octrooi niet van toepassing was
op de uitvinding en dat hij (pieper)
precies weet hoe het WEL werkte (vreemd
? ... want waarom doe je er dan verder
niks mee ?)
|
|
rijkesser
21-10-2004 16:08:00 |
[quote]
ook zegt pieper in datzelfde interview
dat het octrooi niet van toepassing was
op de uitvinding en dat hij (pieper)
precies weet hoe het WEL werkte (vreemd
? ... want waarom doe je er dan verder
niks mee ?)
[/quote]
Misschien niet zo vreemd als je de
mogelijkheid open houdt dat Pieper er
voor betaald werd om er NIETS mee te
doen ?
M.a.w. misschien heeft hij Sloot's
uitvinding wel verkocht aan een of
meerdere bedrijven die er juist belang
bij hadden dat de vinding NIET op de
markt kwam omdat zij anders wel hun
deuren konden sluiten. Als hij dit
gedaan zou hebben dan heeft hij er alle
belang bij om de hele zaak in de doofpot
te stoppen. Laat dit laatste nu precies
zijn wat Pieper al jaren doet, zelfs het
door zijn uitgever aangekondigde
interview met Ivo Niehe ging (voorlopig
?) niet door. |
|
marcel
26-12-2004 23:32:00 |
"Het octooi" waar steeds naar verwezen
wordt is niet het octooi van "de
broncode" die zogenaamt 100 miljard
waard zou zijn. Dus opzich hebben we
niet zoveel aan dit octrooi, hooguit om
"ons" op pad te helpen. |
|
marinusprins
28-12-2004 23:55:00 |
Hoe sla je dan anologe signale op, op
digitale media.
Die kaart kent alleen maar 1/0 ?
Hoe je het ook went of keert het moet
gedigitaliseerd worden.
|
|
complotje
26-11-2005 16:32:00 |
"[quote]
ook zegt pieper in datzelfde
interview dat het octrooi niet van
toepassing was op de uitvinding en
dat hij (pieper) precies weet hoe
het WEL werkte (vreemd ? ... want
waarom doe je er dan verder niks mee
?)
[/quote]
Misschien niet zo vreemd als je de
mogelijkheid open houdt dat Pieper
er voor betaald werd om er NIETS mee
te doen ?
M.a.w. misschien heeft hij Sloot's
uitvinding wel verkocht aan een of
meerdere bedrijven die er juist
belang bij hadden dat de vinding
NIET op de markt kwam omdat zij
anders wel hun deuren konden
sluiten. Als hij dit gedaan zou
hebben dan heeft hij er alle belang
bij om de hele zaak in de doofpot te
stoppen. Laat dit laatste nu precies
zijn wat Pieper al jaren doet, zelfs
het door zijn uitgever aangekondigde
interview met Ivo Niehe ging
(voorlopig ?) niet door."
?hmmm geld, m8 en invloed zijn de
sterkste drijfveren uit de geschiedenis
van de mensheid. Het behoud ervan
waarschijnlijk dus ook. Good point. Wij
domme sukkels kijken toch wel video en
luisteren toch wel muziek; een ander
systeem hebben wij toch niet nodig :)
Zolang de bestaande orde er maar aan kan
verdienen. Over de uitvinding zelf:
vroeger dacht iedereen dat de aarde plat
was en op de maan lopen onmogelijk. De
laserstraal is volgens mij uitgevonden
20 jaar NA het kijken van star-trek. Het
menselijk brein is niet voor een gat te
vangen blijkbaar. |
|
Cugel
26-11-2005 23:34:00 |
"?hmmm geld, m8 en invloed zijn de
sterkste drijfveren uit de
geschiedenis van de mensheid. Het
behoud ervan waarschijnlijk dus ook.
Good point. Wij domme sukkels kijken
toch wel video en luisteren toch wel
muziek; een ander systeem hebben wij
toch niet nodig :) Zolang de
bestaande orde er maar aan kan
verdienen. Over de uitvinding zelf:
vroeger dacht iedereen dat de aarde
plat was en op de maan lopen
onmogelijk. De laserstraal is
volgens mij uitgevonden 20 jaar NA
het kijken van star-trek. Het
menselijk brein is niet voor een gat
te vangen blijkbaar."
Kun je je voorstellen dat als alle
uitvindingen morgen op de markt komen we
dan binnen no time niet meer bestaan.
Diegene die de touwtjes in handen hebben
zorgen wel goed voor hun nageslacht.
Zij hebben alleen maar de macht omdat
wij gebruiken.
De bloemen en de bijtjes...wij doen
niets anders..het is één broncode voor
alles
Mundus vult decipi |
|
Philip
27-11-2005 0:02:00 |
Zo heren,
Nog steeds online? Elke dag ff de site
checken? Elke dag aan het pielen?
Wat heeft het opgeleverd?
(Bezoekje KvK?) |
|
Cugel
29-11-2005 22:58:00 |
"Zo heren,
Nog steeds online? Elke dag ff de
site checken? Elke dag aan het
pielen?
Wat heeft het opgeleverd?
(Bezoekje KvK?)"
Opgeleverd ? ...Inzicht
Net zo simpel als de onderstaande
cijfers 90 gr te draaien en het eerste
schema van de tv te zien.
I II III IV V
|
|
|
|
|
|