Forum: De Broncode (104 topics)  
Topic: Sloot's uitvinding ontplozen  
sloot
29-9-2004 14:01:00
Aan mijn achternaam kan je enig verwantschap met Jan Sloot ontlenen. Ik ben eveneens geboren, getogen en woonachtig in Groningen. Ik heb de familieband niet onderzocht, mijn fascinatie komt voornamelijk vanwege mijn ICT achtergrond. Ik heb het boek gelezen en het leest als een James Bond zonder James Bond. Alhoewel geen 100 miljard dollar waard, de filmrechten zijn zonder meer interessant.

Opvallend is natuurlijk dat iedereen van zijn stoel viel van het resultaat, zonder de achterliggende werking en technologie te kennen. Hoe toonaangevend en bepalend in de ICT ook, het blijven mensen.

Het getal 16 werpt ook vragen op. Niet alleen is het 2x2x2x2, ook had je in rond de tijd dat Jan Sloot bezig was met zijn uitvinding 16 TV-kanalen. En TV-signalen worden door de kabel in een keer doorgegeven, het selecteren doe je op TV. De link met TV-beelden en met electronica reparatie is gauw gelegd. Is ooit onderzocht of Jan Sloot iets heeft uitgevonden waarmee TV-kabel signalen kunnen worden opgeslagen in een chip of een ander opslagmedium?
 
 
risc
29-9-2004 19:31:00
Het -voor zover bekend- enige kastje dat nu (nog?) bestaat bevat ineens een harddisk, right? Betekent dit, dat het originele kastje zoek is, of wordt achtergehouden? Sloot -maybe paranoia- was ervan overtuigd, dat men in Amerika (bijvb) zijn techniek kon achterhalen, wanneer het kastje zou worden geopend. Dat zou dan slaan op het *hoe* van het decoderen, denk ik?
 
NastyNate
30-9-2004 10:59:00
Hij was idd paranoide maar wel terecht.

De eerste en laatste keer dat hij na lang zeuren zijn apparaatje meegaf aan Boekhoorn, kwam laatstgenoemde terug zonder terug..

Pieper was toen dus iig 24 uur alleen met de vinding in Silicon Valley en Sloot zag bij nader onderzoek dat men had geprobeerd het kastje open te maken en dat er randapparatuur aangesloten was geweest en de boel dus uitgelezen was. Volgens ooggetuigen draaide hij toen com-pleet door en krijste hij dat ze nu zeker hadden ontdekt hoe het werkte en hij alles kwijt was.

Prima acteerwerk van een introverte semi contactgestoorde audio/video reparateur niet?
Zo reageer je imo gewoon niét als je al tijden de boel belazerd en er dus helemaal niets te jatten is.

Als de vinding niets zou zijn is het ook enigzins vreemd dat Pieper na terugkeer van zijn reis en na dus zeer waarschijnlijk de vinding te hebben gechecked (dat had ik ook gedaan trouwens...reputatie staat op het spel!) volledig doorgaat met regelen en organiseren van alles dat met het op de markt brengen van de vinding te maken heeft!
 
yakisikli88
2-10-2004 15:14:00
Ik denk exact hetzelfde als jij...ik ben serieus geinteresseerd om met je hierover te brainstormen.
 
yakisikli88
2-10-2004 15:14:00
Sorry, ik bedoelde de post van Sloot.
 
sea
4-10-2004 15:31:00
Ik sluit me aan bij het verhaal van sloot..
We kunnen al 60 jaar zonder breedband beelden via kabel tv ontvangen. Niemand is verbaasd dat we realtime film kunnen kijken via de kabeltv. Als je dezelfde film via internet zou binnenhalen (over diezelfde kabel) en zou willen bekijken en beluisteren met dezelfde kwaliteit als tv beelden heb je een redelijk goeie internet connectie nodig.
Kort gezegd, de digitale techniek is nu nog trager dan de ouderwetse analoge techniek, die dmv kleine afwijkingen in stroomtjes in staat is beeld en geluid te genereren..en hierover lijkt niemand verbaasd!
Als Sloot die stroompjes wist te ontleden in een 'beperkt' aantal mogelijke beelden en geluiden (ik heb geen verstand van tv's, maar uiteindelijk zijn t maar 3 kleurtjes...dus ik denk dat een tv zowiezo al beperkt is), dan hoef je ieder ding maar 1 keer op te slaan.
De combinatie van stroompjes die 1 beeldje genereren sla je op onder een code.
Dan moet je de juiste beeldjes in volgorde zetten dmv nummering en die codes weer coderen tot een verkorte code.
Ik denk dat de gebruikte techniek om beeld en geluid te genereren dus 'ouderwetse' tv techiek is geweest.
Die man was tv reperateur en volgens mij niet een 'genius'....
Ik hoop dat er ook wat mensen gaan reageren die verstand hebben van de analoge tv techniek...
mzzl SEA
 
carver
7-10-2004 19:15:00
"In de praktijk is gebleken dat de grote hoeveelheden data, zoals tekst, bitmaps, schema's en dergelijke, kunnen worden opgeslagen in een medium dat slechts bijv. ongeveer 1/8e of minder van de capaciteit zou benodien, die voor 'normale' opslag van alle gegevens benodigd zou zijn." [http://www.debroncode.nl/files/octrooi.pdf p.3 r23-28]. 1/8e en dus geen 1/2.000.000e dat is nogal een behoorlijk verschil! Toch zouden er volgens de demo complete films (enkele GigaBytes) op een chipcard van 128 Kb staan. Zou het dan misschien zo zijn dat de decoder specifieke informatie bevat voor die films die op de chipcard staan. (Dat je dus geen films van een chipcard kan afspelen/decoderen als deze niet op hetzelfde Sloot kastje is opgenomen/gecodeerd).

En dan de volgende quote van Pieper In het interview [http://debroncode.nl/files/Interview_van_Eric_Smit_met_Roel_Pieper.doc] :
"ES: Sloot kon video, audio en data versleutelen?
RP: Maar hij kon het niet versturen op een netwerk, daar zat het probleem.

ES: Maar een sleutelcode zoals Sloot die kon maken, kun je toch gewoon over een netwerk versturen?
RP: Maar daar ging het niet om, je moest de database versturen en dat lukte hem niet.

ES: Maar een database kun je ook als een stuk electronica op de markt brengen, verpakt als een soort settopbox.
RP: Nu gaan we er even te diep op in. Daar kunnen we beter een andere keer verder over praten, maar dan wel op basis van fair play."
Ten eerste: waarom zou je ook nog een database moeten versturen? Dit impliceert dat de sleutelcode alleen (het enige dat op de chipcard staat) niet genoeg is om met de decoder de film weer te decoderen. Als voor elke kleine sleutel een grote database moet worden meegestuurd dan valt het dus wel mee met de copressie factor.

Een andere mogelijkheid zou kunnen zijn dat de sleutelcode niet in de huidige 'vorm' overgestuurd kon worden omdat deze niet binair was opgeslagen. "The capacity needed to store the 'key code' can be compared to what is called in the computer branch, one Kilobyte" [http://www.debroncode.nl/files/bh_info_memo.pdf], dus zo'n 8000 bits. Wat er echter niet staat is dat op deze bit ruimtes ook daadwerkelijk een 0 of 1staat. Er werd door Sloot regelmatig beweerd dat hij niet van een binair alfabet gebruik maakte. Mogelijk staat er een getal uit het bereik [0.000 - 1.000]. In plaats van een alfabet van 2 (binair) heb je nu een alfabet van 1000 en kan je dus veel meer unieke informatie opslaan in dezelfde capaciteit. Hoe groter het bereik is hoe kleiner de benodigde capaciteit voor de opslag van dezelfde hoeveelheid data. Het bereik hangt af van de precisie van de reader en writer van de chipcard. Echter zo'n keycode kan dan niet over normale communicatie netwerken worden gestuurd aangezien deze alles afronden op 0 of 1(i.p.v. bijvoorbeeld 0.032). Zou je dit willen doen dan moet je de sleutelcode omzetten naar een binaire code, wat dan meteen weer veel meer ruimte in beslag neemt. (P.s. Ik heb niet genoeg kennis om te kunnen bepalen of het mogelijk is om op een chipcard op een bitpositie een waarde te schrijven die anders is dan 0 of 1.)

De uitleg van de Vinding in het octrooi is niet bepaald spectaculair. Het idee is vrij simpel, echter de implementatie (de broncode) waarin duidelijk moet worden hoe het mogelijk is om zoveel informatie te coderen zodat het in zo'n relatief kleine capaciteit past, dat wordt nergens beschreven. De ideeen die daar achter schuilen worden nergens genoemd en dat is nu net hetgeen waar het om gaat.
 
Emielkosse
7-10-2004 21:18:00
In een EEProm, welke zich meestal op een chipkaart bevindt, soms ook met processor, kun je data opslaan in Hexadecimale vorm. Hexadecimaal is een talstelsel bestaand uit 16 'cijfers' namelijk 0-15(0 telt mee als 1), hieronder zal ik laten zien hoe er geteld wordt, 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 A B C D E F. Een voorbeeld om op 1 dataplaats op een EEProm data op te slaan is A6, deze gegevens stellen in de huidige techniek het binaire getal 1010 0110. Dus sloot moet op één of andere manier hier zijn data opslaan. Ik ben ervan overtuigd dat sloot een Genie is. Alleen zijn manier van coderen houd mij ook iedere dag wel even bezig..

 
 
TheGrimSweeper
8-10-2004 0:31:00
In dat verslag van 21 aug 99 van Control Risks staat op bladzijde 2 iets aardigs; "JS vertelde dat je met veelvouden van 4, 8, 16, ... en afdraaien.". Nu is het taalgebruik van JS in alle beschikbare stukken op zijn zachtst gezegd eigenaardig te noemen, zeker als het om technische/wiskundige begrippen gaat, en zo ook hier.

Bij veel traditionele compressievormen wordt gebruik gemaakt van ondermeer FFT (fast fourier transformation) en/of DCT (discrete cosine transformation). En wat blijkt nu, als je gaat rekenen met dit soort wiskundige functies dan bestaan de "input" waardes van deze functies altijd uit reeksen getallen waarbij het aantal getallen in een reeks altijd 2^n moet zijn (dus 4, 8, 16, 32, ... etc.). Dus het lijkt erop dat die "key" (1024 x 8 bits) op de chipkaart de input was voor een fourier transformatie en waarbij JS de output van de transformatie waarschijnlijk op een oneigenlijke manier gebruikte om een database aan te sturen. Denk ik. En er vanuit gaande dat het apparaat ooit eens gewerkt heeft.
 
 
Emielkosse
8-10-2004 8:56:00
Ik denk niet dat het met de huidige technieken, als Fourier reeksen e.d. heeft gewerkt zoals hierboven is beschreven, omdat JS een compleet nieuwe manier van coderen heeft gebruikt. En hij was antie compressie, hij heeft de data uit elkaar gehaald.
Hij verdeelde het beeld in blokken en bepaalde per blok beeld een referentie code en volgnr. (zie octrooi) daarna werden deze blokken tot 1 somcode opgeslagen. Het kastje decodeerde met 5 algoritmen de code en deze produceerde hetzelfde beeld. Omdat alle waarden die een pixel opgeslagen lagen in het kastje hoefde je die dus niet op de kaart op te slaan.... Maar wat vreemd blijft is hoe kun je blijfen coderen?
 
 
nico
9-10-2004 0:55:00
Het blijft een prachtig verhaal, helaas dat Jan sloot het niet meer kan vertellen.
Hier is mijn steentje in het hele proces. Als ik alles op een rijtje zet kom ik tot de volgende werkwijze die Jan naar mijn mening volgde.
Uit het octrooi kun je nagaan wat het principe is van het SDCS mechanisme, de meest simpele vergelijking die ik kan bedenken is die van Domino day. Wat Jan naar deed is het programmeren van een relationele database op pixel niveau. Het eindresultaat staat op een chipkaart en is eigenlijk de dominosteen die Domino day in gang zet. Nadat de eerste steen is gevallen volgen alle andere. Electronisch is dat natuurlijk veel sneller maar volgt wel hetzelfde principe. Conventionele opslag is gerelateerd aan tijd en zet alle informatie achter elkaar, wat jan deed is het tijdmechanisme er uit sleutelen en een beeld comprimeren naar 1 byte/word. Dat gaf de presentaties de snelheid, en de mogelijkheid 16 films tegelijk af te spelen.
Naar mijn mening was de hardware in het kastje niet al te ingewikkeld, video controllers, een flink geheugen en een processor zaten er wel in.
Jan gaf aan dat hij alle mogelijke waarden die een pixel kan aannemen in een geheugen zet. Omdat het tijdselement ontbreekt is alleen de structuur (pixel, blok, lijn, beeld) en de data van belang. Ik heb lang nagedacht hoe je dit doet, maar een relationele database lijkt het meest logisch. Volgens octrooi 1009908 komt een pixel binnen en wordt vergeleken met het basisgeheugen en krijgt het een nummer, bv 1, dat nummer komt in het basisgeheugen. Hetzelfde voor pixel 2,3 ...tot 256. Als tijdens het vergelijken van pixel 3 blijkt dat dit al benoemt is als pixel 1 sla je 1 op in het pixel geheugen i.p.v. 3. Dit geeft een getal dat je relateerd aan blok 1 en je gaat verder met blok 2...64. Dan kom je weer aan een getal en dat relateer je aan Lijn 1. Etc Bij lijn 40 heb je een getal voor beeld 1. Dan is beeld 1 gecodeerd, voor 90 min video moet je dit zo?n 135.000 keer doen. Video nummer 2 kun je er meteen achteraan coderen en begint met beeld 135.001. Op de chipkaart sla je dus op video 1 = beeld 1 tm 135000, video 2 = beeld 135001 ? 270001 etc. Het heen en weer spoellen van meerdere films is direct en wordt bepaald door de beeldnummers die je in de decoder zet.
Ik heb een klein stukje softwarematig nagemaakt en het werkt als een trein, in de database wereld is dit een linklist of Data Shunting.
Het probleem voor Jan was dat je films kunt coderen, beelden kunt terugbrengen tot één byte/word, maar dat je de matrix/relaties die de eigenlijke informatie bevatten in het geheugen moet hebben. Coderen en afspelen op 1 kastje geen probleem, maar coderen op 1 kastje, opslaan op chipcard en afspelen op ander kastje werkt niet, tenzij je het geheugen/matrix overzet. Dat is de kat in de zak waar the 5th Force mee zit.
Wat Jan bedacht is revolutionair, en veel beter als comprimeren.
Er zijn nog veel technieken om dit verder uit te werken, en dat is waar de Broncode in beeld komt, deze zal het matrix geheugen coderen en verkleinen. Je kunt het matrixgeheugen bv sorteren en patronen ontdekken. Of niet alle pixel informatie opslaan, maar een soort RISC-set en alle mogelijke combinaties van ?risc-pixels? wel opslaan waardoor je matrix generiek wordt en willekeurig elke film kan afspelen ( de matrix zit dan in de data verwerkt).
 
 
MatrixView
10-10-2004 0:19:00
Nico,

Thumbs up 2 u!
heb wat hints voor je... (hotmail)



 
 
Tom
11-10-2004 15:27:00
[quote]
Ik heb een klein stukje softwarematig nagemaakt en het werkt als een trein, in de database wereld is dit een linklist of Data Shunting.
[/quote]

Ik ben benieuwd. Mag ik uw e-mailadres/MSN-adres?

Tom
tom.mer@gmx.net
 
 
carver
11-10-2004 16:45:00
[quote]Het probleem voor Jan was dat je films kunt coderen, beelden kunt terugbrengen tot één byte/word, maar dat je de matrix/relaties die de eigenlijke informatie bevatten in het geheugen moet hebben.[/quote]

Inderdaad: matrix/relaties die de eigenlijke informatie bevatten (wat ik omschreef als de database waar Roel Pieper het over had). Kortom dit had op de chipcard moeten staan, want dit is in feite de film. Vergelijk Sloot zijn kastje maar even met betaaltv decoders: zonder chipcard met de decodeersleutel werken ze niet. Echter als je de chipcard er in doet, maar de antennekabel niet aansluit dan werkt het ook niet. Hetzelfde geld voor het kastje van sloot: bij een bepaalde sleutelcode hoort een bepaalde database met de eigenlijke informatie (matrix/relaties). Als je over 1 van de twee niet beschikt dan werkt het kastje dus niet! De database (matrix/relaties) is niet generiek, kortom niet gelijk voor elke (mogelijke) film, zoals ook jij concludeerd in het volgende stukje:

[quote] Coderen en afspelen op 1 kastje geen probleem, maar coderen op 1 kastje, opslaan op chipcard en afspelen op ander kastje werkt niet, tenzij je het geheugen/matrix overzet. Dat is de kat in de zak waar the 5th Force mee zit.[/quote]

Dan zeg je vervolgens nog:
[quote]Wat Jan bedacht is revolutionair, en veel beter als comprimeren.
Er zijn nog veel technieken om dit verder uit te werken, en dat is waar de Broncode in beeld komt, deze zal het matrix geheugen coderen en verkleinen. Je kunt het matrixgeheugen bv sorteren en patronen ontdekken. Of niet alle pixel informatie opslaan, maar een soort RISC-set en alle mogelijke combinaties van ?risc-pixels? wel opslaan waardoor je matrix generiek wordt en willekeurig elke film kan afspelen ( de matrix zit dan in de data verwerkt).
[/quote]

Dat de methode revolutionair is zou ik niet zeggen. Dit hangt namelijk af van de eigenschappen van de database (matrix/relaties). Jij wil de database dus ook gaan coderen (comprimeren)
Wil de uitvinding van sloot revolutionair zijn dan moet de database aan de volgende eigenschappen voldoen:
- De (gecodeerde/gecomprimeerde) database moet geschikt zijn voor opslag en met name verzending over een netwerk. (Volgens Pieper kon Sloot dit niet voor elkaar krijgen)
- De (gecodeerde/gecomprimeerde) database moet minder capaciteit innemen dan wanneer de film gecodeerd was met een andere (lossless) codering. Hoe kleiner die capaciteit, hoe revolutionairder de Vinding.
- (Tevens bepaald ook o.a. de kostprijs om een decoder te produderen, hoe revolutionair de Vinding is.)

Jan Sloot had dus nog geen oplossing, om de database geschikt te maken voor opslag en verzending op/over bestaande opslagmedia/netwerken, die aan bovenstaande voorwaardes voldoet. Dus ook al zal de broncode worden gevonden, dan nog is dit probleem niet opgelost. Er kan dan wel worden doorgegaan met het zoeken naar een oplossing, hoewel ik betwijfel of die oplossing uberhaupt bestaat.
 
carver
11-10-2004 17:34:00
Wat ik dus wil zeggen is: Het kastje van Sloot was een apparaat waarmee je een aantal films kon coderen (16, misschien nog wat meer afhankelijk van de hoeveelheid geheugen in het kastje). En deze films kan je vervolgens op ditzelfde kastje tegelijkertijd afspelen/met hoge snelheid voor- en achteruit afspelen.

Vergelijk het dus maar met bestaande harddiskrecorders met een ingebouwde dvd-brander. Op de 200 GB harddisk kan 100 uur film (verliesvrij) worden opgenomen (bij bepaalde resolutie/framerate/aantal kleuren). Ik verander de werking een beetje. Ik neem de films op op de harddisk, maar ik zet de index van de film op de DVD i.p.v. ook op harddisk. Nu heb je die DVD nodig als je de film wil afspelen. Ik zeg nu ook dat ik op een 4,7 GB dvd nu 100 uur film kan opnemen, eigenlijk kan ik nog veel meer uur op de DVD branden, maar dat heb ik net als Sloot voor deze maar even niet gedaan. Ik zeg nu dus dat al die films op die DVD staan, en als ik die DVD in die recorder doe werkt het inderdaad. Dat die niet werkt in een ander apparaat dat zeg ik er niet bij, ik lieg niet ze vragen er gewoon niet naar. Ik kan trouwens ook nog wat extra features inbouwen zodat je tegelijkertijd meerdere films (versneld) kan afspelen.
Dit apparaat heeft aan de buitenkant vrijwel dezelfde features als die van Sloot. Maakt het jou uit dat die aan de binnenkant anders werkt? Of vind je de prijs en de omvang belangrijker?

De vraag is nu wil je dit apparaat hebben? Wil je het apparaat nog steeds zo graag hebben als ik je vertel dat je maar 1 DVD kan beschrijven (die DVD wel meerdere keren), en dat je die DVD niet op andere apparaten kan afspelen.

Kortom de huidige staat van het kastje van sloot was bepaald niet zo revolutionair als men het wilde laten voorkomen. En als het apparaat toch zou werken zoals Sloot beweerde, waarom werd er dan geen demo gegeven van die werking?
 
Tom
11-10-2004 17:57:00
Ik begrijp denk ik de vergelijking van de DVD en de harddisk. Als je jou verhaal vergelijkt met dat van Sloot, dan is jouw DVD bij Sloot een chipkaart die de sleutels (verwijzingen) bevat. In het kasje van Sloot moeten dus op één of andere manier die films zitten waar naar verwezen wordt (bijvoorbeeld een harddisk of een andere vorm van opslag). Welk opslagmedium zou hij dan gebruikt moeten hebben? Er is regelmatig door toeschouwers van demonstraties geconcludeerd dat er geen hardeschijf of andere bewegende onderdelen in zaten.

[quote]
De vraag is nu wil je dit apparaat hebben? Wil je het apparaat nog steeds zo graag hebben als ik je vertel dat je maar 1 DVD kan beschrijven (die DVD wel meerdere keren), en dat je die DVD niet op andere apparaten kan afspelen.
[/quote]

Toch kon volgens een demonstratie in het boek (Demo or Die, blz. 41-42) op het ene apparaat een film op een chipkaart worden gezet en deze chipkaart kon in een ander apparataat weer worden ingelezen, waardoor ook de film zichtbaar werd.
Overigens heeft Sloot dit later nooit meer gedaan. En dat is wel vreemd, omdat dit hem wel meerdere keren gevraagd is.
 
carver
11-10-2004 19:57:00
Over die demo voor Sterk heb ik mij ook verbaasd. Dat was een van de eerste demo's, toch was die demo de meest volledige demo die hij gegeven heeft (Ik weet niet of een van de drie aanwezigen (Leon, zijn vriendin en Kakisina) dit verhaal verteld heeft en of dit klopt. Het boek is natuurlijk een reconstructie, maar Eric heeft Kakisina op 7 feb 2003 geinterviewd, dus ik neem aan dat dit verhaal van hem komt, wel meer dan 5 jaar later dan die demo, maar die liet een verpletterende indruk achter dus dat vergeet je niet zo snel). Maar als de verhalen kloppen dan wordt in deze demo:
- films van verschillende chipcards afgespeelt.
- Worden de aanwezigen opgenomen op video (paar minuten). De video gecodeerd op een aparte cardwriter. De chipcard vevolgens in de cardreader die op de laptop is aangesloten weer afgespeeld.

In geen van de andere besproken demo's wordt dit meer gedaan. Toch merkwaardig want uit deze demo lijkt het er toch sterk op dat het protype al volledig werkte. Deze demo wekt ook de suggestie dat de film inderdaad op de chipcard stond (hoewel de aanwezigen geen deskundigen waren, er nog gebruik werd gemaakt van de laptop, en deze demo werd uitgevoerd in het kantoor van Sloot en die had dus mogelijk gebruik kunnen maken van zendapparatuur, waar hij al op jonge leeftijd mee werkte p.19-20).
Het lijkt er op dat het apparaatje van Sloot wat merkwaardige veranderingen heeft ondergaan:
- de demo met gebruik van laptop vond men niet goed, dat moest met een apart scherm omdat het anders leek alsof de laptop ook vier andere doeleinden werd gebruikt.
- Bij een latere demo werd er geluisterd of er een harddisk in het kastje zat. Er werd geconcludeerd dat er geen bewegende onderdelen in zaten. Er werd bevestigd door sloot dat er gebruik gemaakt werd van solid-state memory.
- Na het overlijden van sloot werd er enkel een ander soort kastje teruggevonden waar wel een harddisk in zat. Dit apparaatje werkte overigens wel. Door Ben werd beweerd dat de harddisk enkel ter vervanging van een kapotte chip was geplaatst en diende enkel als geheugen.
Zeer merkwaardig, als Sloot zo graag iedereen wilde overtuigen van zijn uitvinding waarom deed hij dan geen volwaardige demo meer?
 
RutgerK
12-10-2004 14:47:00
Ik ben totaal niet technisch onderlegd maar heb uiteraard wel wat vraagtekens gekregen bij het lezen van het boek.

* Ik kan nog niet rijmen dat het maken van de beschrijvingen voor de octrooi aanvraag zo'n moeilijk proces was terwijl er bij JS zoveel angst was dat de techniek direct ontleed kon worden als het kastje werd geopend.

* Volgens de beschrijving is er apparatuur aan het kastje gehangen. Daarmee zou het grootte mysterie (digitaal/analoog enz, harde schijf, geheugen) al uit moeten komen. De reactie van Sloot (stug doorwerken) vind ik dan ook totaal onbegrijpelijk.

* Ik vind de reactie ook onbegrijpelijk van Pieper als hij zou hebben uitgevonden dat het een hoax bleek te zijn. Tenzij de hoax zo vernuftig was dat er werd ingeschat dat iedereen er in kon trappen.

* Er wordt gesproken over een applicatie (12 Mb?) die de key weer omzet naar de oorspronkelijke film. Is daarmee dan iedere data te decoderen uit deze applicatie met behulp van deze key?

* De problemen in het ontwikkelingswerk worden niet echt beschreven. Wat mij bevreemd is dat er een werkende demo opstelling is, deze makkelijk is aan te passen, dat er nog geen octrooi is en dat er alleen gesproken wordt over doorontwikkelingswerk. Voor een dusdanige revolutionaire uitvinding lijkt mij het beschrijven van de patentaanvraag vele malen belangrijker dan het doorontwikkelen van de reeds werkende techniek. Ook RP zou dat moeten weten met zijn ervaringen als CEO. Aanvullende patentaanvragen voor doorgifte via een netwerk kunnen altijd nog worden ingediend.

* Er wordt gesproken over bedrag van 100.000 gulden dat ergens in een kluis te vinden zou moeten zijn tezamen met de papieren en de broncode. Hoewel er veel onderzoek gedaan is naar de data lees ik nergens over een reconstructie van die 100.000 gulden. Aangezien JS niet echt vaak over dergelijke hoeveelheden geld beschikte lijkt het mij sterk dat het spoor van de 100.000 gulden niet te achterhalen is. Dergelijke transacties dienen sowieso geregistreerd te worden. Met de horde schuleisers waar JS steeds mee te maken had lijkt het mij dat de financiën behoorlijk in de gaten werden gehouden.


 
 
jimcp
17-10-2004 23:06:00
heb ik het goed gelezen dat nico (en / of matrixview) een software model van het systeem van JS hebben gemaakt? in Java wellicht?? zou ik er eens naar mogen kijken? ik ben te bereiken op http://xlsql.dev.java.net
 
nico
20-10-2004 13:21:00
@jimcp

Ik kom uit de datacom, en daar probeert men al jaren zoveel mogelijk data van a naar b te versturen. En JS kon het schijnbaar, een uitdaging om te kijken hoe het werkt. Het octrooi geeft een werkwijze weer. Begin met alle mogelijke basisinformatie, vergelijk die met de binnenkomende informatie, en geef het eerste blok een nummer/code, blokken maken regels, regels maken beelden etc. De informatie die je opslaat is waar een pixel staat binnen een blok/regel/beeld, dat werkt (kun je softwarematig doen), de informatie wordt echter niet kleiner. Pas als blokken/regels/beelden hetzelfde zijn gaat het voordelen opleveren, 1/8 volgens JS. Je hebt dus nog een flink geheugen nodig, en de verkleining hangt van de film af. Een voordeel is wel dat je nu een matrix hebt waarbij je b.v. beeld 102 meteen kunt oproepen zonder te "decomprimeren". En de data hoeft niet achter elkaar te staan voor wellicht verdere codering. Dat is waar de broncode in beeld komt die verder zou coderen naar 1/2000000.
Ik heb dus NIET de vinding van JS softwarematig nagemaakt, maar een gedeelte van het octrooi. Dat gedeelte is niets anders dan een relationele database (FileMaker).

Nico
 
mediamaniac
20-10-2004 16:56:00
Ik ben volledig niet thuis in de technologische achtergronden van een en ander en wellicht is dat handig te begrijpen wat hier eigenlijk speelt (misschien ook niet). Duidelijk voor mij is dat Sloot iets gevonden heeft dat wij in onze tijd moeilijk kunnen vatten omdat we misschien teveel denken te weten of volgens te vast omlijnde stramienen willen denken. Ik denk dat zijn manier van beeld en geluid ontleden letterlijker is. Ofwel niet het kleiner maken van informatie maar informatie te ontleden naar de altijd aanwezige structuur en de gemene delers.
Mijn bescheiden analyse van de uitvinding is dat Sloot elke willekeurige film terug brengt naar een getal. Dit getal in z'n volledigheid geeft alle informatie in een volgorde die de film weer terug opbouwen indien volgens afspraak gelezen. Film heeft altijd dezelfde elementen zijnde geluid en beeld dat ook altijd uit dezelfde elementen is opgebouwd, zij het dat dat volgorde varieert. Het kastje leest het getal volgens een vaste afspraak die alle elementen een plek geeft en daardoor het beeld en geluid genereerd dat opgeslagen ligt in het getal. De complexiteit van de film ligt besloten in de hardware en is een afspraak. Een afspraak ontstaan uit een grondige analyse van wat film electronisch eigenlijk is. De afspraak die de hardware uitvoert is de code ofwel versleuteling waaraan de uitvinding ten grondslag ligt. Elke film zou door de coderings machine kunnen en verworden tot getal. Dit getal kan over elk willekeurig netwerk waar niet van belang is welke protocol het netwerk spreekt. Vereiste is dat aan beide kanten een decodeer apparaat aanwezig is. Stel je voor 2 terabyte over de telefoon.....De grootste kapitaal vernietiging uit de geschiedenis. En dan al die andere terreinen waar dit op toegepast kan worden. Economie ontwricht..en dus zaak van nationale veiligheid>>internationale veiligheid. Dus we mogen eigenlijk blij zijn dat Sloot's uitvinding even de kluis ingaat. Pieper op de vingers getikt en klaar is kees. Clean job.
 
lymon
21-10-2004 11:19:00
[quote]Het octrooi geeft een werkwijze weer. Begin met alle mogelijke basisinformatie, vergelijk die met de binnenkomende informatie, en geef het eerste blok een nummer/code, blokken maken regels, regels maken beelden etc. De informatie die je opslaat is waar een pixel staat binnen een blok/regel/beeld, dat werkt (kun je softwarematig doen), de informatie wordt echter niet kleiner. Pas als blokken/regels/beelden hetzelfde zijn gaat het voordelen opleveren, 1/8 volgens JS. Je hebt dus nog een flink geheugen nodig, en de verkleining hangt van de film af.[/quote]

ik heb net als nico een stukje software gemaakt volgens het principe beschreven in het octrooi van Sloot.
Maar ik heb (voor het gemak) een stuk tekst als input genomen ipv. beeld.
Indien je het "coderen" exact volgt zoals beschreven in het octrooi, dus op basis van enkele karakters, boek je geen of weinig winst...integendeel, de sleutel + matrix database samen zijn vaak zelfs groter dan de bron.
Na wat testen met verschillende blokformaten en het aantal karakters dat je per slag pakt, kwam ik er achter dat als je de tekst verdeeld in blokken van 1024 karakters en je elk blok per 2 karakters "codeert", je relatief het meeste winst boekt (eindresultaat is reeds na de eerste codering-slag ongeveer 1/3 kleiner).
Ga je vervolgens de matrix database op dezelfde manier een aantal maal te lijf dan boek je wederom een aardige winst (dit kun je een paar keer herhalen), maar helaas niks spectaculairs in vergelijking met reguliere compressie methodes zoals gebruikt door winzip.

Een andere methode zou kunnen zijn om te coderen op basis van komplete woorden, maar daar ben ik nog niet aan toe gekomen..

Mijn inziens wordt er nog een (andere) techniek gebruikt, die bevestigd wordt door een uitspraken van betrokkenen:

Sloot zelf noemde het coderen in een gradatie van kleur en in drie dimensies. ("zeven")

en bijv. uitspraken van Pieper in het interview op deze site:
>ES: Sloot kon video, audio en data versleutelen?
>RP: Maar hij kon het niet versturen op een netwerk, daar zat het probleem.

>ES: Maar een sleutelcode zoals Sloot die kon maken, kun je toch gewoon over een netwerk versturen?
>RP: Maar daar ging het niet om, je moest de database versturen en dat lukte hem niet.

Hier zou je uit op kunnen maken dat de (matrix) database misschien niet langer in een "binair" formaat was
of dat de binaire opslag capaciteit van het "doosje" en daardoor de database enorm groot waren (vrij onwaarschijnlijk...gezien de techniek/opslag capaciteiten in 1999 en het formaat van het kastje, waarvan een groot gedeelte gevuld moet zijn geweest met electronica voor het kaartlees en video/vga gedeelte)

ook zegt pieper in datzelfde interview dat het octrooi niet van toepassing was op de uitvinding en dat hij (pieper) precies weet hoe het WEL werkte (vreemd ? ... want waarom doe je er dan verder niks mee ?)

 
 
rijkesser
21-10-2004 16:08:00
[quote]
ook zegt pieper in datzelfde interview dat het octrooi niet van toepassing was op de uitvinding en dat hij (pieper) precies weet hoe het WEL werkte (vreemd ? ... want waarom doe je er dan verder niks mee ?)
[/quote]

Misschien niet zo vreemd als je de mogelijkheid open houdt dat Pieper er voor betaald werd om er NIETS mee te doen ?
M.a.w. misschien heeft hij Sloot's uitvinding wel verkocht aan een of meerdere bedrijven die er juist belang bij hadden dat de vinding NIET op de markt kwam omdat zij anders wel hun deuren konden sluiten. Als hij dit gedaan zou hebben dan heeft hij er alle belang bij om de hele zaak in de doofpot te stoppen. Laat dit laatste nu precies zijn wat Pieper al jaren doet, zelfs het door zijn uitgever aangekondigde interview met Ivo Niehe ging (voorlopig ?) niet door.
 
marcel
26-12-2004 23:32:00
"Het octooi" waar steeds naar verwezen wordt is niet het octooi van "de broncode" die zogenaamt 100 miljard waard zou zijn. Dus opzich hebben we niet zoveel aan dit octrooi, hooguit om "ons" op pad te helpen.
 
marinusprins
28-12-2004 23:55:00
Hoe sla je dan anologe signale op, op digitale media.
Die kaart kent alleen maar 1/0 ?
Hoe je het ook went of keert het moet gedigitaliseerd worden.
 
 
complotje
26-11-2005 16:32:00
"[quote]
ook zegt pieper in datzelfde interview dat het octrooi niet van toepassing was op de uitvinding en dat hij (pieper) precies weet hoe het WEL werkte (vreemd ? ... want waarom doe je er dan verder niks mee ?)
[/quote]

Misschien niet zo vreemd als je de mogelijkheid open houdt dat Pieper er voor betaald werd om er NIETS mee te doen ?
M.a.w. misschien heeft hij Sloot's uitvinding wel verkocht aan een of meerdere bedrijven die er juist belang bij hadden dat de vinding NIET op de markt kwam omdat zij anders wel hun deuren konden sluiten. Als hij dit gedaan zou hebben dan heeft hij er alle belang bij om de hele zaak in de doofpot te stoppen. Laat dit laatste nu precies zijn wat Pieper al jaren doet, zelfs het door zijn uitgever aangekondigde interview met Ivo Niehe ging (voorlopig ?) niet door."
?hmmm geld, m8 en invloed zijn de sterkste drijfveren uit de geschiedenis van de mensheid. Het behoud ervan waarschijnlijk dus ook. Good point. Wij domme sukkels kijken toch wel video en luisteren toch wel muziek; een ander systeem hebben wij toch niet nodig :) Zolang de bestaande orde er maar aan kan verdienen. Over de uitvinding zelf: vroeger dacht iedereen dat de aarde plat was en op de maan lopen onmogelijk. De laserstraal is volgens mij uitgevonden 20 jaar NA het kijken van star-trek. Het menselijk brein is niet voor een gat te vangen blijkbaar.
 
Cugel
26-11-2005 23:34:00
"?hmmm geld, m8 en invloed zijn de sterkste drijfveren uit de geschiedenis van de mensheid. Het behoud ervan waarschijnlijk dus ook. Good point. Wij domme sukkels kijken toch wel video en luisteren toch wel muziek; een ander systeem hebben wij toch niet nodig :) Zolang de bestaande orde er maar aan kan verdienen. Over de uitvinding zelf: vroeger dacht iedereen dat de aarde plat was en op de maan lopen onmogelijk. De laserstraal is volgens mij uitgevonden 20 jaar NA het kijken van star-trek. Het menselijk brein is niet voor een gat te vangen blijkbaar."
Kun je je voorstellen dat als alle uitvindingen morgen op de markt komen we dan binnen no time niet meer bestaan.

Diegene die de touwtjes in handen hebben
zorgen wel goed voor hun nageslacht.

Zij hebben alleen maar de macht omdat wij gebruiken.

De bloemen en de bijtjes...wij doen niets anders..het is één broncode voor alles

Mundus vult decipi
 
Philip
27-11-2005 0:02:00
Zo heren,

Nog steeds online? Elke dag ff de site checken? Elke dag aan het pielen?

Wat heeft het opgeleverd?

(Bezoekje KvK?)
 
Cugel
29-11-2005 22:58:00
"Zo heren,

Nog steeds online? Elke dag ff de site checken? Elke dag aan het pielen?

Wat heeft het opgeleverd?

(Bezoekje KvK?)"
Opgeleverd ? ...Inzicht

Net zo simpel als de onderstaande cijfers 90 gr te draaien en het eerste schema van de tv te zien.

I II III IV V