Forum: De Broncode (104 topics)  
Topic: De oplossing van de broncode  
ralphs
8-1-2005 16:52:00
Ik zat eens na te denken over een mogelijke oplossing van de broncode.

Stel je hebt een getal van 500 biljard getallen van 1 tot 9. En je hebt 100 verschillende formules in de vorm van hardware. Tussen de formules is een competitie wie het getal mag vereenvoudigen. Dus.....

Je neemt een heel groot getal, vervolgens laat je deze 400X door de formules vereenvoudigen. Dan houd je uiteindelijk een kleine waarde over + de route van formules die waarde heeft afgelopen.

Stel je neemt het getal 20000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000
0000000000

Formule 1 is delen door 100000000000000000000
Formule 2 is delen door 2.

dan is de einduitkomst 1^1112

Teruggerekend.

1X2=2
2*1000000000000000000=20000000000000000
20000000000000000*100000000000000000=
2000000000000000000000000000000000000000
200000000000000000000000000000000000*1000000000000000000000000
=2000000000000000000000000000000000000000000000000000000000

De weg die de vereenvoudiging neemt wordt steeds bepaald door een berekening die bepaald welke formule het best genomen kan worden. Namelijk de uitkomst met het minste aantal getallen achter de komma. De uiteindelijke uitkomst van de waarde plus de route is de broncode.

Stel dat dit systeem werkt, dan mag iedereen het gratis gebruiken mits ik er van op de hoogte wordt gebracht.

Groeten, Ralph Schnepper
 
 
ralphs
8-1-2005 17:13:00
Aanvulling:

Om te beginnen heb ik geen verstand van computers. Mijn kracht zit hem in logica.

Verkorten of samenvoegen van codes is door dit systeem niet meer nodig. Het enige dat er gebeurd is dat een heel groot bestand dus door heel veel formules wordt gecomprimeerd. Het is wel erg belangrijk dat het getal heel blijft en niet uitloopt op een priemgetal.

Jan sloot had voor dit systeem nodig.
Een chip met 200 verschillende formules.
Een beginwaarde
Een route.
Dingen die alle computers hebben.


Neem het getal met de waarde5445456 en de route645645646. Het ligt er maar net aan welke formules je gebruikt, maar de uitkomst kan ontzettend groot zijn. Als je een dvd pakt die vol staat met dit soort codes. Dan kan je alle films ter wereld op een dvd'tje stampen.
 
 
karmahead
10-1-2005 0:19:00
Haha Ralph,

denk niet dat eventuele geldwolven jou op de hoogte gaan brengen van jouw
vinding als je zelf al aangeeft dat je geen verstand hebt van techniek.
Maargoed, ik zou de broncode of de truc ook vrij op het internet aanbieden (open source)
wanneer ik hem had. Kennis heeft de mensheid altijd verder gebracht en het zou zonde zijn
als een of ander bedrijf dit stapvoets in zou gaan voeren, of de boel in de kluis zou zetten.

Ik denk dat je met je redenering trouwens behoorlijk in de buurt komt van JS zijn "broncode".
In een van de verslagen van dat bedrijf dat onderzoek heeft gedaan staat dat JS tegen een van zijn beste
vrienden zou hebben gezegd dat hij een techniek heeft bedacht om gegevens op te slaan in een veelvoud van 2.
Het liefst hebben we dus geen getal achter de komma want dat veroorzaakt alleen maar verwarring.

Het zou dus kunnen dat JS een manier heeft bedacht om alle getallen (binaire getallen zijn niets anders dan getallen) om te zetten naar een veelvoud van 2 waardoor dus hele lange getallen via een optelsommetje altijd op een waarde uitkomen die makkelijk door 2 te delen is. Je slaat dan dus de kleinste waarde op en in een algoritme samen met het aantal keren dat het getal met 2 vermenigvuldigd dient te worden om tot de eindwaarde te komen.

bijv.

1000 000 :2
500 000 :2
250 000 :2
125 000 :2
62 500 :2
31250 :2
15625




je slaat dan op: 15625 (basis getal, niet meer deelbaar door 2
en het getal 6 (aantal keer dat je het getal moet vermenigvuldigen met 2 om op de originele
waarde uit te komen

Ook kun je dit trucje toepassen met delen door 3, 4, 5 of iets anders.
Je maakt dan dus een algoritme dat kijkt door welk getal en hoe vaak door dit getal de basiswaarde
deelbaar is. Je krijgt dan bijv.

2888 10 2 12 3 (het getal 2888 tien keer vermenigvuldigen met 2, twaalf keer met 3 en 14 keer met 4)

2957312 (tien keer met 2 vermenigvuldigd)

1571634846592 (12 keer met 3 vermenigvuldigd)

enz. enz.

de sleutelcode is dan: 2888102123
de uitkomst is: 1571634846592

U ziet, er valt absoluut winst te halen !!!!!!!!!!!!!!

Nu nog even een algoritme bedenken die dit trucje toe kan passen op alle getallen
en werkt op bijv. 512 kilobit.
Je zou dan een algoritme kunnen laten berekenen hoe vaak een x-getal deelbaar is door of 2, of 3, of 4, of 5, of 6
zonder dat je een getal achter de komma krijgt. Je vergelijkt dan de verschillende uitkomsten en neemt uiteraard de waarde waarmee het meeste winst valt te halen. Vervolgens gooi je de uitkomst weer door het alogitme heen een voila! weer behaal je winst.
Bij het ene getal zal je de meeste winst halen door een x-aantal keer te delen door 5
bij het volgende getal zal je de meeste winst halen door een x-aantal keren te delen
door 3.

Goed, u snapt mijn idee.
Ook ik wil trouwens wel een mailtje hoor
als mijn idee blijkt te werken :-)
En ook wil ik wel eens wat reacties zien op de ideeen van Ralph en mij want
er komen hier zat mensen met hersens.
Mijn methode noem ik de karmahead-methode je kunt me bereiken via renelowlands@hotmail.com

Free the Jan Sloot source-code !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 
 
karmahead
10-1-2005 0:27:00
He Ralph, zit even jouw post nog een keer te lezen en ik zie nu
dat ik precies hetzlefde bedoel als wat jij al schreef :-)

Alle eer aan jouw !!!!

We noemen het de Ralph-methode

( ik bedoel met mijn idee dat je ook bij een getal een waarde op kunt tellen waardoor het makkelijker
deelbaar is door een getal, zo tel je bij bijv. 977 eerst 33 op om het vervolgens beter door het algoritme te kunnen
laten verwerken )

 
 
pinobot
10-1-2005 2:00:00
Gezellige gekken hier, dus ik doe ook maar een duit in het zakje. :)
stel, je hebt wat data en je wilt het comprimeren, dan haal je het door winzip, winrar of welk programma dan ook om de hoeveelheid data te verminderen. maar op een zeker moment kom je op een punt dat de hoeveelheid data niet verminderd kan worden, dit is raar want voor je gevoel moet er toch altijd wel een manier zijn om de data nog iets te verminderen.
Simpel voorbeeld: Wat nu als je na de compressie iedere tweede bit omdraait, je krijgt dan toch een hele andere stroom bitjes? Dus 0101110010110100 wordt dan 0000100111100001.
 
 
henk
10-1-2005 3:07:00
Bedankt, ik wist het!!!!!!

gr, Ralph

ps. ik ben nog op zoek naar investeerders voor mijn innovatieve onderneming MultiSnap innovations. Er zullen nog zo'n 200 uitvindingen volgen.
 
 
ralphs
10-1-2005 4:09:00
Eehj, ik ging mijn-methode toepassen op het patent van Jan Sloot. En naar mijn mening klopt mijn theorie. Het enige dat nog aangepast moet worden dat zijn de formules die gebruikt kunnen worden. Hier is ook weer vereenvoudiging mogelijk, toch?

Roel pieper: ' een procentje zit er toch wel voor me in he!!!'

Groeten Ralph Schnepper
info@bespaarwel.nl

 
 
karmahead
10-1-2005 12:14:00
Jij bent werkelijk serieus bezig met uitvinden he Ralph?
Ik heb gezelzen dat je zelfs met een advocaat bezig bent.
Goed hoor, ik heb ook nog wel wat ideeen dus als je intersse hebt...
Maargoed, hier even een wat verdere uitwerking van jouw idee want ondanks het feit
dat ik geen ADHD heb blijft ook hier het brein creatief :-)

stel we maken een kleine algoritme-index

a. 1 keer delen door 2
b. 2 keer delen door 2
c. 1 keer delen door 3
d. 2 keer delen door 3
e. 3 keer delen door 3
f. 1 keer delen door 4
g. 2 keer delen door 4
h. 3 keer delen door 4
i. 4 keer delen door 4

enz.
enz.

We laten het basisgetal (een stukje data van bijv. 512 kilobit) door alle algo's heen gaan en kijken of de algoritmes uitgevoerd kunnen worden zonder dat er een gebroken getal ontstaat (een getal waarin een komma voor komt). In dat geval krijgen we een error.
Goed, dit registreren we in een tijdelijk geheugen en dat zal er dan zo uit komen te zien:

bijvoorbeeld Bij het getal 100

a50
b25
c-error
d-error
e-error
f25
g-error
h-error
i-error

Vervolgens slaan we alleen de laagste uitkomst op en dit is in dit geval
algoritme F (deze is het snelst doordat het slechts 1 keer heeft gedeeld en de laagste waarde heeft).

ipv het getal 100 slaan we nu op:

f25

Ook dit is natuurlijk gewoon een getal en wederom halen we dit getal door alle algo's heen en passen we het trucje weer toe. In mijn voorbeeld zal er geen winst te behalen zijn omdat ik met een heel klein getal (100) werk maar passen we dit toe met een getal van 512 kilobit dan zal de winst aanzienlijk zijn.
Je krijgt dan een "sleutelcode" die er bijv. zo uit zou komen te zien:

basiswaarde f25 d12 c32 e23 a82

Het algortime om deze data om te zetten naar de oude data werkt natuurlijk met vermenigvuldigign ipv deling.
De basiswaarde is het kleinste getal dat uiteindelijk door de algoritmes eruit is gekomen en dat niet meer verkleind kan worden.


decoderen:
basiswaarde (bijv. het getal 70) 25 keer door algoritme F heen halen (= in dit geval 25 keer vermenigvuldigen met 4)
de uitkomst 12 keer door algoritme d12 halen (= in dit geval twaalf keer vermenigvuldigen met 3)
die uitkomst weer 32 keer door algoritme C halen

enz. enz.

Aan het einde van de sleutelcode (dat dus eigenlijk ook een algoritme is) ontstaat er een heel groot getal dat
de oude data is.


He pieper, ik wil ook minimaal 1% !!!!!!!!!!!!
 
 
weertj
10-1-2005 17:28:00
[quote]

[knipperdeknip]

stel we maken een kleine algoritme-index

a. 1 keer delen door 2
b. 2 keer delen door 2
c. 1 keer delen door 3
d. 2 keer delen door 3
e. 3 keer delen door 3
f. 1 keer delen door 4

[knipperdeknip]

[/quote]

:-)

Al deze compressievormen zijn een beetje familie van de Huffman codering. Deze haalt zo'n 50% bij normale tekst.

Bij deling van getallen kom je heel snel bij gebroken getallen uit. Laat een programma maar eens random getallen generen... slechts 50% daarvan zijn deelbaar door 2.

Voor lossless data-compressie stop het bij 30-40%..... zelfs JS kan daar niets aan doen :-)



 
 
MatrixView
10-1-2005 18:06:00
Erg vermakelijk allemaal dat "geweldige" idee.... ware het niet dat er al hele volksstammen met ditzelfde idee zijn gekomen. De compression newsgroups worden er al jaren door geplaagd.

Ik zou aanraden: vooral mee verder gaan... dan kom je er zelf achter dat dit niet zal werken en leer je misschien direct wat van codering/compressie.

Suc6.
 
 
RutgerK
13-1-2005 10:29:00
En de vraag is natuurlijk waarom dit idee problemen zou geven bij het versturen, want dat probleem was een groot issue bij de ontwikkeling en exploitatie van de broncode.
 
karmahead
13-1-2005 13:03:00
Ja dat zegt die Pieper.

Ik ben er helemaal niet zo van onder de indruk wat die man zegt.
Hij heeft na een eerste uitzending van netwerk enkele jaren geleden ook gezegd
dat ie dagelijks met mensen als Sloot in contact komt die soortgelijke uitvindingen zouden
hebben.

Ook zou het idee van Sloot inmiddels al veel en veel minder waard zijn geworden door nieuwe technieken
en ook daar geloof ik geen snars van.
Die uitvinding zou ook nu nog miljarden waard zijn en het is dus erg suf van hem om zoiets te beweren.

Kotom;
als die man de uitvinding heeft en weet hoe het werkt dan zal hij absoluut de boel camoufleren met opmerkingen
als:"het was nog niet af, het werkte nog niet helemaal, het kon niet in een netwerk gebruikt worden enz"
Die opmerkingen zijn dus gewoon een cover-up zoals dat heet. (als je het mij vraagt)
 
rivella
18-1-2005 21:10:00
He ralph,
heb je wel eens gedacht dat het 'programma' ook nog moet duidelijk maken wanneer het referentiesleutel eindigt en de routereferentiesleutel begint?
Want of je moet een vaste grote van beide hebben
of een stopteken, dat uniek is
of een na elke bit/byte/geheugenblok een 'ga verder' of 'volgende sleutel'

Nog een opmerking; als je 200 formules hebt; heb je daarvoor 8 bits indexering voor nodig. (Dan kun je wel 256 formules indexeren). Dus elke keer als je naar een formule verwijst heb je 8 bit nodig.

rivella
 
ralphs
11-3-2005 23:02:00
Ok folks, het systeem van jan sloot werkt veel simpeler dan tot nu toe werd gedacht. Het gaat er om dat je een getal neemt, deze hernoemt naar een waarde. Die waarde verkleint, en de route opslaat. De route kan je dan vervolgens samenvoegen tot een heleboel routes, en hier weer een waarde van maken. Die waarde verklein je weer en dan hou je uiteindelijk een heel klein iets over. De volgende wijze die ik op het net zet is de manier waarop het ONGEVEER moet gebeuren.


Ok. Hier volgen de formules die je moet gebruiken om het systeem mogelijk te laten werken.

Stap 1: eerst zet je alle getallen van 2^X op een rij. Verder zet je er naast de getallen van 4^Xe op een rij er naast 6^X etc.. etc...

dus: 2^x, 4^x, 6^x, 8^x etc.... etc....

Stap 2: Je herleid elk bin getal naar een priemgetal of gewoon getal.

Stap 3: De priemgetallen/ gewone getallen nummer je vervolgens als volgt: Neem de getallen van 2^x, 4^x, 6^x en zet deze op een rij. Bijv: 1-->1, 2-->2, 3-->4, 4-->6 etc....... Je geeft het getal dus een waarde die ontstaan is uit de formules 2,4,6,8,10,12,14,etc of de oneven of combi variant ervan.

Stap 4: Elke keer neem je een waarde en je begint deze bij het hoogste X^(X) te vereenvoudigen. Als je niet verder kan ga je naar een X^X ernaast.

Stap5: als je op een blokkade stuit dan sla je dit punt niet op, maar je geeft alleen aan hoeveel keer je kon vereenvoudigen tot je op dat punt stuitte, de rest vereenvoudig je bij het naastliggende kleinere X^(X).

Stap 7: Zo ga je door en door. Ik weet niet precies voor welke waarden dit allemaal kan maar het werkt wel.
De route die je krijgt hernoem je weer naar een getal dat overeenkomt met (2,4,6,8,10,12,14)^X etc etc....

Stap 8: Voeg een aantal routes bij elkaar en ga dit getal weer delen.

ps. Gebruik alleen 2,4,6,8,10,12 etc...^X omdat deze getalen even blijven, dan bots je niet op een priemgetal.
ps. Oneven getallen tot de X, kan ook maar dan bij oneven waardes en oneven getallen tot de X.
Ps. Een combinatie kan ook maar dit kost geheugenkracht.
ps. Ik weet dat je het getal eerst vergroot, maar daarna kan je hem verkleinen tot een kleiner iets.
ps. Je kan ook gebruik maken van een combinatie van aftrekken en delen.

Probeer de formule:
(2^X * 3^x * 4^x * 5^X etc....) - (2^x * 3^x * 4^X * 5^x * 6^x etc...) of de even of oneven variant ervan maar es.


Ik hoop dat ik jullie weer genoeg brainstuff heb gegeven voor de komende weken.
Meer dan dit ga ik jullie niet vertellen, het is misschien niet slim dat ik dit online zet maar open source boeit me wel, iedereen is nu namelijk druk bezig met patenteren, maar wat openbaar is kan niet gepatenteerd worden. En verder staat het ook in het engels in amerika gepubliceerd, en verder ook nog op diverse plekken geregistreerd. Dus probeer maar niet om dit systeem zelf te patenteren.


De groeten,

Ralph
 
MatrixView
12-3-2005 0:01:00
[quote]Ik hoop dat ik jullie weer genoeg brainstuff heb gegeven voor de komende weken.
Meer dan dit ga ik jullie niet vertellen, het is misschien niet slim dat ik dit online zet maar open source boeit me wel, iedereen is nu namelijk druk bezig met patenteren, maar wat openbaar is kan niet gepatenteerd worden. En verder staat het ook in het engels in amerika gepubliceerd, en verder ook nog op diverse plekken geregistreerd. Dus probeer maar niet om dit systeem zelf te patenteren.

De groeten,
Ralph[/quote]

Hoi Ralph,

"Bedankt" voor je post.... [Ehm...tja... hoe ga ik dit brengen zonder iemand tegen de schenen te schoppen...]

In ieder geval: Ik zal 't zéker niet proberen te patenteren.

Voor mensen die daar wèl oren naar hebben: lees Rivella's post hierboven nog even door en de mijne (in een andere thread) waarin ik een stukje citeer uit de FAQ van comp.compression over priemgetallen en factoren.

Take it easy Ralph...
 
ralphs
20-3-2005 18:28:00

Wat rivella zei over de formules die je moet opslaan: Dit hoeft niet telkens opnieuw te gebeuren, want als je niet meer verder kan comprimeren ga je naar de naastliggende formule. Het enige dat je moet opslaan zijn de formules die je niet gaat gebruiken. Maar in princiepe kan je de overdracht van getal naar waarde zodanig laten plaatsvinden dat je altijd naar de naastliggende formule kan gaan.

Verder is het ook nog van belang dat je er rekening houdt dat je de weg die je aflegd van de (x)^X naar een kleinere (x)^X opslaat in het geheugen. Dat houdt in dat als je bijv een getal deelt en hij ontdekt dat hij die route met een andere waarde al heeft afgelegd een verwijzing kan geven vanaf dat punt. Dit scheeld dus rekenwerk.

Om dit systeem even gemakkelijk uit te leggen:
Elk willekeurig getal hernoem je naar een macht.
Machten zijn deelbaar, en bij machten zijn veel overeenkomsten.
Deze overeenkomsten tussen machten benut je, waardoor je alleen de basis hoeft op te slaan.

Verder gebruik je een vast geheugen dat groeit, dit houd in dat je als je film a hebt cecomprimeerd het geheugen a is. Maar als je dan film b comprimeerd is het geheugen a+b. Als je dan dus aankomt met de broncode van film c zal het systeem een film tonen die werkt volgens a+b en hierdoor krijg je dus een foutieve uitkomst omdat sommige verwijzingen naar eerder gelegde formules er dan nog niet zijn.

Dit houd dus in dat je de comprimeerde data (de broncode) alleen op de computer kan gebruiken waarop die ook is gecodeerd. Er zal volgens dit systeem dus geen snelle overdracht kunnen plaatsvinden voor data over het internet. Tenzij je voor bijvoorbeeld films datakaarten gaat verkopen die er voor zorgen dat je geheugen geupdate wordt waardoor je wel weer broncodes van nieuwere films of data kan decoderen. Dit komt er dus op neer dat iemand alle films etc? moet coderen en de veranderingen in het geheugen dan verkoopt of danwel op internet moet zetten.

Je zal dus een standaard geheugen krijgen waarop bijvoorbeeld films en andere data gecomprimeerd kunnen worden. En ook een persoonlijk geheugen voor je eigen data.

Dit betekend wel dat je niets aan een broncode hebt waar je de highlights niet van hebt. De broncode van film a kan dezelfde zijn als van film z. Alleen de route die deze heeft afgelegd kan wel verschillen, dit komt omdat hij sommige data niet hoeft uit te rekenen omdat dit bij een vorige berekening al heeft gedaan.


Een broncode is dus maar 1 van de vele factoren.
Verder zijn ook belangrijk:
Het 1e plaatje dat je moet opslaan om tot de rest van de film te komen.
Het geheugen dat aangeeft welke formules in welke aantallen zijn gebruikt.
De verandering van een getal naar een waarde.
De formules waarop je het systeem laat werken etc?.

Uiteindelijk krijg je dus een systeem met heel veel data op 1 schijfje en een onkraakbare dataoverdracht.
Het nadeel ervan is de fraude van muziek en films op het internet, een te veilige dataoverdracht en waarschijnlijk 1 partij die de monopoly opeist.
 
 
jdiepenmaat
21-3-2005 20:12:00
Ralph, waar denk je al je gegevens te willen opslaan. Dwz welke formules je gebruikt hebt? Je moet ook terug in je encoding. Volgens mij zie je veel concepten over het hoofd. Er zijn al X wetenschappelijke onderzoeken geweest om dmv fractiles getalgeneraties te doen, ik wens je veel succes bij het overdoen van dit geheel. (tip: misschien zijn er op www.acm.org wel wat articelen te vinden...)

Ik wens je veel succes, post graag je ervaring over het bouwen van een werkende demo ;-)
 
Cugel
21-3-2005 23:18:00
[quote]
Ik zou aanraden: vooral mee verder gaan... dan kom je er zelf achter dat dit niet zal werken en leer je misschien direct wat van codering/compressie.

Suc6.
[/quote]

Pas als je kunt vastleggen hoe überhaupt een beeld of een geluid ontstaat en wat daar het bereik van is kun je een matrix maken met de vaste waarden. De frequentie en de plaats van beide is dan een peuleschil. Dan kom je er zelf achter dat het wel zal werken. Wijsheid ? het zit 'm in Weißheit !
 
limbique
26-4-2006 14:27:00
Ej, hallo allemaal, ik heb dit met veel plezier kunnen lezen. Ik zag de methode die ralph beschreef.

Het probleem met de methode van deelbaar door 2, 3, 4 etc is dat je dit ook moet opslaan helaas.

ergens moet je vast hebben, hoe je opbouw is van de data die je opslaat.

dus vanplaats 32 bits getal = bijv. 8 bits voor basis getal, 8 bits voor macht en 16 bits voor rest.

Zit je nog aan 32bits.

Het probleem zit in het random gehalte. Om iets randoms naar formules te herleiden, moet je waarschijnlijk zo'n lange formule opslaan die net zo lang of wel langer is dan de data zelf.

Misschien ben ik nog niet helemaal wakker en lees ik niet alles zorgvuldig en sla ik de plank (klein beetje dan) mis.

grtz, limbique.
 
Cugel
26-4-2006 21:49:00
"
Misschien ben ik nog niet helemaal wakker en lees ik niet alles zorgvuldig en sla ik de plank (klein beetje dan) mis.

grtz, limbique."
Wakker is denk ik niet het goede woord, het blijft een onopgelost probleem als iedereen het op dezelfde manier oplost.
Misslaan doe je dan ook niet.

Een heel ander manier van benadering zou bijvoorbeeld zijn door een foto van de data te nemen en die foto op te slaan en wel zo verkleind dat deze op één frame van bijv. een videoband kan.
De foto is dan niet het eindresultaat wat het nu juist alleen wel is.
Kun je je voorstellen dat je de spirale data van een DVD zo kunt fotograveren en optisch verkleind dat het werkelijk op één videoframe kan. Geen kleur of geluid of wat dan ook sla je op.
Frame optisch weer uitvergroten en scannen, opladen en afspelen.

En dan te weten dat als je bijv. 1/4 per DVD op één frame krijgt dan kun je op één videoband duizenden DVD's kwijt.

Ze zeggen wel steeds dat Jan een HDD gebruikte maar volgens mij was het een spoel en op de stick staat de software om de data überhaupt te lezen.

Een goochelaar vertelt ook nooit gelijk zijn truukje.
 
Cugel
26-4-2006 21:53:00
"Wakker is denk ik niet het goede woord, het blijft een onopgelost probleem als iedereen het op dezelfde manier oplost.
Misslaan doe je dan ook niet.

Een heel andere manier van benadering zou bijvoorbeeld zijn door een foto van de data te nemen en die foto op te slaan en wel zo verkleind dat deze op één frame van bijv. een videoband kan.
De foto is dan niet het eindresultaat wat het nu juist alleen wel is.
Kun je je voorstellen dat je de spirale data van een DVD zo kunt fotograveren en optisch verkleind dat het werkelijk op één videoframe kan. Geen kleur of geluid of wat dan ook sla je op.
Frame optisch weer uitvergroten en scannen, opladen en afspelen.

En dan te weten dat als je bijv. 1/4 per DVD op één frame krijgt dan kun je op één videoband duizenden DVD's kwijt.

Ze zeggen wel steeds dat Jan een HDD gebruikte maar volgens mij was het een filmspoel en op de stick staat de software om de data überhaupt te lezen.

Een goochelaar vertelt ook nooit gelijk zijn truukje.

En nu maar eens naar de zuidelijke- en noordelijke hemel 's nachts kijken.

"
 
limbique
27-4-2006 15:23:00
"Een heel ander manier van benadering zou bijvoorbeeld zijn door een foto van de data te nemen en die foto op te slaan en wel zo verkleind dat deze op één frame van bijv. een videoband kan.
De foto is dan niet het eindresultaat wat het nu juist alleen wel is.
Kun je je voorstellen dat je de spirale data van een DVD zo kunt fotograveren en optisch verkleind dat het werkelijk op één videoframe kan. Geen kleur of geluid of wat dan ook sla je op.
Frame optisch weer uitvergroten en scannen, opladen en afspelen."
Het voorbeeld van een foto maken van je data en deze verkleinen, gaat denk ik niet echt op. Het probleem is, dat er hardware moet zijn, die in staat zou moeten zijn om de data weer (non lossy) moet kunnen terug halen.

Aangezien zoals een foto op een HD staat, neemt dit al een erg kleine ruimte in.

Om bijv. foto achtige data op een videoband te kunnen zetten (aangezien je een videoband voor anoloog kunt aannemen) ben je erg afhankelijk van de kwaliteit van de band zelf en ook de recorder.

Waar ik wel in geloof, is dat er zeker een opslag medium komt die op moluculair niveau werkt. Dit is helaas nog steeds niet voor consumenten te realiseren.

over debroncode:
Ik heb de klokken wel gehoord, maar weet niet precies wat er nu gebeurd is.
Wat ik mee heb gekregen is, dat jan sloot het mogelijk gemaakt had om een dvd tot floppy te kunnen comprimeren?

Ik heb al heel wat avonden lopen brainstormen over non lossy compressie en eigenlijk is het bijna vergelijkbaar met wat er na het heelal komt =)


Zal me trouwens ff voorstellen,
Ben Jeroen, 27, software ontwikkelaar.
 
Cugel
27-4-2006 22:44:00
"Waar ik wel in geloof, is dat er zeker een opslag medium komt die op moluculair niveau werkt. Dit is helaas nog steeds niet voor consumenten te realiseren.

over debroncode:
Ik heb de klokken wel gehoord, maar weet niet precies wat er nu gebeurd is.
Wat ik mee heb gekregen is, dat jan sloot het mogelijk gemaakt had om een dvd tot floppy te kunnen comprimeren?

Ik heb al heel wat avonden lopen brainstormen over non lossy compressie en eigenlijk is het bijna vergelijkbaar met wat er na het heelal komt =)


Zal me trouwens ff voorstellen,
Ben Jeroen, 27, software ontwikkelaar."
Tja het menselijk brein werkt al op moluculair niveau.

De lamp van de interstellaire beamer wordt met de tijd inderdaad minder waardoor de data geen kwaliteit verliest
maar de beelden wel.

Lees de Quantum organum eens

Jan's project was idd een floppie
 
defosse
28-4-2006 20:47:00
"Tja het menselijk brein werkt al op moluculair niveau.

De lamp van de interstellaire beamer wordt met de tijd inderdaad minder waardoor de data geen kwaliteit verliest
maar de beelden wel.

Lees de Quantum organum eens

Jan's project was idd een floppie"



ERICS BVBA - Concept Licensing
Eric Parein - Managing Director
Boomsesteenweg 259/8 - 2020 Antwerp - Belgium
e-mail: eric@erics.be - http://www.erics.be

Joseph From
GVA 12.11.01 – DAGTHEMA – Nieuwe professors Gobelijn
VONDST – Happy Cube begin van succesverhaal ZOERSEL, Berchem – In
1086 vond Dirk Laureyssens uit Zoersel de Happy Cube uit. Drie jaar
later was het speelgoedje een absolute hit. De man is één van de
meest succesrijke en gedreven uitvinders van België. Hij kon er
zelfs zijn beroep van maken.
Laureyssens deponeert zo’n dertig patenten per jaar. Hij kan zonder
te slapen zeventig uren doorwerken aan een uitvinding. De minst
interessante patenten laat Dirk verlopen, omdat anders de kosten te
hoog worden. Achteraf gezien soms spijtig, want zo liet hij het
patent voor de double Magnum (de frisco) verlopen. Iemand anders
ging met zijn idee aan de haal en verdiende er veel geld aan.
De essentie van Dirks werk is dat je je als uitvinder nooit mag
neerleggen bij de bestaande wereld. Weinigen weten het, maar
eigenlijk is de Furby een Belgische uitvinding. “Met mijn
interactieve pop Kelly ben ik in 1994 naar de speelgoedbedrijven
gegaan. Toen waren ze zogezegd niet geïnteresseerd, maar vorig jaar
brachten ze zelf de Furby uit. Bijna exact hetzelfde als Kelly. In
mijn geval was het een pop, maar ik hield de mogelijkheid open om er
een pluchen beest van te maken.”
Dirk Laureyssens ging zelfs nog een stap verder. Via internet konden
er talen op de pop worden gedownload, zodat ze de kinderen kon leren
spreken. Op dit moment is hij bezig met een totaal nieuw goksysteem
via internet. Als je weet dat on line casino’s vorig jaar een waarde
van een triljoen dollar vertegenwoordigde en Laureyssens zeker weet
dat zijn uitvinding zal slagen, is zijn bedje weer gespreid.

GVA 20.11.01 – HAPPY CUBE, Eric Parein, Antwerpen
TOT MIJN ontzetting las ik hoe Dirk Laureyssens zich nogmaals de
uitvinder van de Happy Cube noemt (GAZET van Antwerpen 12 november).
Al jaren heb ik de bewijzen in handen dat dit niet het geval is. Hij
bezit het octrooi niet. Ere wie ere toekomt, de Happy Cube heeft
vele vaders. Gerald Freedman (USA, 1974), Sukeo Tsurumi (Japan,
1975) en Joseph From (Belgie, 1981) ontwierpen gelijkaardige blokjes
in mousse. In een oud interview gaf Laureyssens zelfs toe dat hij de
Happy Cube maakte naar het ontwerp van de Brusselaar (J.From). De
rechtszaak die ik in 1996 tegen Laureyssens inspande werd
geseponeerd, wat nog niet wil zeggen dat de man zich uitvinder van
de Happy Cube mag blijven noemen en daardoor mensen blijft misleiden
om hem in vertrouwen te nemen.

GVA 24.11.01 – HAPPY CUBE, Dirk Laureyssens, Zoersel
MET HET vallen van het blad zijn sommige mensen niet te houden. Zo
ook Eric Parein. Op mijn naam en op Happy Cube reageert Parein in
een lezersbrief (Gazet van Antwerpen 20 november) als een stier op
een rode lap. Het zij zo. Wat hij vergeet te vertellen is dat het
zogenaamde patent Fromm door een beëdigde vertaler werd vertaalt uit
het Frans. Er is sprake van ‘identieke’ stukken. En het betreft een
constructie-spel, geen puzzel.Er was geen volledige kubus mee te
maken. Na het seponeren van de rechtzaak heb ik met Fromm gesproken.
Hij vertelde hoe Parein samen met Mr.G.V. (een berucht Nederlandse
vervalser) een tijdelijke licentie kreeg om het Fromm
constructie-spel te commercialiseren. Hun einddoel was echter de
Happy Cubes in te pikken via de licentie. Hun dossier: drijfzand.
Qua inpikken van andermans idee heeft Parein inderdaad ervaring.
Zijn ‘uitvinding’ 953 kwam van zijn toenmalige vriend Kris Burm.
Twee dagen nadat Kris hem het idee vertelde deponeerde Parein het op
zijn eigen naam. Ik investeerde en verloor circa 5 miljoen fr. aan
‘zijn’ 953-uitvinding.

GVA - HAPPY CUBE, Eric Parein , Antwerpen
HET ANTWOORD van Dirk Laureyssens op mijn rechtzetting van 20
november tracht enkel mij verdacht te maken en te ridiculiseren.
Laat het ons eenvoudig houden: Laureyssens, als jij de uitvinder
bent van die leuke Happy Cube, waar is uw octrooi dan?… Wel,
Laureyssens heeft geen octrooi! Hij heeft, en dit naar eigen zeggen,
zijn wijsheid gehaald uit het octrooi van iemand anders, n.l. dat
van Joseph From. En je kan geen octrooi bekomen op iets dat iemand
anders reeds heeft uitgevonden. Bewijzen hiervan zijn te vinden op
www.erics.be., onderdeel "dossiers”. Meer, het octrooi kon niet in
stand gehouden worden door de oorspronkelijke uitvinder en daardoor
was iedereen vrij deze techniek te gebruiken. Als ambtenaar bij het
Ministerie van Economische Zaken wist Laureyssens dit ook maar al te
goed. Daarom is hij zich als uitvinder gaan voordoen om de markt te
kunnen monopoliseren. Dat laatste is hem even gelukt en zodoende
heeft hij mij toen kunnen misleiden om hem in vertrouwen te nemen
voor het commercialiseren van mijn 953-spel... De Happy Cube geniet,
mijn inziens, zelfs onterecht auteursrecht en/of modelrecht. Om
auteursrecht te genieten dient het werk een onafhankelijke schepping
te zijn of mag er geen ontlening zijn van een ander werk. Voor het
modelrecht staat het octrooi in de weg als voorbekendheid, en totaal
uitgesloten zijn vormen die noodzakelijk zijn voor het verkrijgen
van een technisch effect.

Bijkomende repliek op de door Dirk ingebrachte derden.
‘G.V.’ zou volgens Dirk Laureyssens een berucht Nederlandse
vervalser zijn waarmee ik zou samengewerkt hebben. Wel, Ger
Verschoor is mij voorgesteld geweest door Dirk zelf, en dit op de
speelgoedbeurs van Neurenberg. Hierna gaf Ger mij stiekem de raad
vooral niet met Dirk in zee te gaan. Helaas was er reeds een
samenwerkingsakkoord. Dat Ger een berucht vervalser is laat ik voor
Dirk’s rekening. Ger is steeds een potentiële klant voor mij
geweest, meer niet.
Voor KRIS BURM, die mij was komen opzoeken, heb ik mij vroeger
ingezet om voor zijn fascinerend ‘hoofdbrekenspel’ licentienemers te
vinden. Dit was juist na het succes van de Rubics Cube. Mijn deel
zou bij een succesvolle deal 20% zijn. De resterende 80% zouden voor
Kris zijn. Zijn ontwerp was uiteindelijk véél te moeilijk om te
spelen en daarvoor zocht ik een oplossing. Deze oplossing kwam er in
de vorm van héél eenvoudige kubusjes, maar met aparte eigenschappen
die ik had bedacht (potje met anders gekleurd dekseltje). Aangezien
deze kubusjes een gans nieuw begrip in de spellenwereld waren, en
waarvan ik de uitvinder was, heb ik er inderdaad octrooi op genomen.
Dit met medeweten en akkoord van Kris. Ik wou toen mijn vinding
toepassen op Kris zijn spel en stelde voor als vergoeding voor de
aldus bekomen meerwaarde dat we voortaan op 50-50 basis zouden voort
werken. Kris was daar niet mee akkoord en vroeg plots al zijn
rechten schriftelijk terug. Ik was maar al te blij hem daarbij
gewillig te zijn. Mijn gemaakte investeringen heb ik dan benut om
van mijn kubusjes een nieuw, totaal anders, gezelschapsspel te
maken. De enige gelijkenis die overbleef met het hoofdbrekenspel dat
Kris had bedacht en mijn gezelschapsspel was dat er kubusjes werden
gebruikt. Voor zover ik weet is Kris Burm niet de uitvinder van de
kubus. Later kwam ik verschillende versies van Kris zijn spel tegen
die reeds al geruime tijd bestonden… « previous 1 2 3 4 5 next
»








 
 
Cugel
29-4-2006 23:32:00
"Voor zover ik weet is Kris Burm niet de uitvinder van de
kubus. Later kwam ik verschillende versies van Kris zijn spel tegen
die reeds al geruime tijd bestonden… « previous 1 2 3 4 5 next
"
Yes yes..the alfabet is wrong too.

It actually starts with a Q and patent.

Een brandje her en der zou geen kwaad doen.
 
FredZ
6-5-2006 2:10:00
Het is rustig hier. Dat terwijl de oplossing het verschil maakt om tot een som te komen. Het is moeilijker dan 1 + 1 = 2. En nog is de oplossing er niet.
 
Cugel
7-5-2006 21:45:00
"Het is rustig hier. Dat terwijl de oplossing het verschil maakt om tot een som te komen. Het is moeilijker dan 1 + 1 = 2. En nog is de oplossing er niet."
Goh eindelijk weer eens een contradicti in termino.

Een oplossing vindt je alleen voor werkelijke vraagstellingen..als je die goed formuleerd heb je gelijk je antwoord.
 
FredZ
8-5-2006 0:20:00
"Goh eindelijk weer eens een contradicti in termino.

Een oplossing vindt je alleen voor werkelijke vraagstellingen..als je die goed formuleerd heb je gelijk je antwoord."
Lezen is een vak. De oplossing zit al meerdere malen in mijn reacties. Hoe complex je ook wilt reageeren of denkt het te moeten zijn. Het blijft het verschil tussen jou en mij dat de oplossing tot maakt. 1 + 2 = geen 3 het verschil is dat 1 + 2 het verschil maakt.
 
 
Cugel
10-5-2006 21:34:00
"Lezen is een vak. De oplossing zit al meerdere malen in mijn reacties. Hoe complex je ook wilt reageeren of denkt het te moeten zijn. Het blijft het verschil tussen jou en mij dat de oplossing tot maakt. 1 + 2 = geen 3 het verschil is dat 1 + 2 het verschil maakt.
"
Welke oplossing en hoe vaak dan ?

Dat het verschil ook -5 + 8 kan zijn is logisch net als 1 + 2 het verschil is.
Als het verschil per digit tussen de 0 en 9 ligt en pos of neg is heb je digitaal aan 4 plaatsen genoeg;
0010
0100
0010
1000

En moet je zowel van onder naar boven als van links naar rechts werken.
Alsof je een japanner nederlands leert en vice versa.

Maar dat zegt net zoveel over een hash vorm formule als er helemaal niets over zeggen.

Wellicht dat absolute stilte en geen licht de broncode is (was)
 
ralphs
14-5-2006 1:30:00
"Absolute stilte??? "
Of gewoon druk met andere dingen.

Oke, het zit hem niet in het spelen met getallen. Maar het omzetten van data in beweging en samenstelling. Doordat je dit doet kan je een interactie creeeren die je in de natuur ook ziet.

Stel je hebt het getal 1000000

geef je 1 stukje het getal 10 mee, een snelheid van 1 en een richting x. Dan creert dit getal vanzelf het getal 1000000.

Het enige wat je moet doen is het creeren van afspraken van waarde voor een bepaalde locatie, snelheid en richting voor wanneer en of die dit punt raakt.

Maak een raamwerk met een xx hoeveelheid waardes. Pak vervolgens het getal wat je wilt comprimeren, hak deze in stukjes die met formules langs het raamwerk zijn te sturen en voila. De broncode.

Benodigdheden:

1= een 3dimensionaal waarde schema.
2=Waardes om in te zetten in het schema.
3= formules waarmee je kan berekenen welke route een stukje moet afleggen om tot een waarde te komen.
4=toelaatbare waarden die tot een eindresultaat kunnen komen.

Zie het als een auto die een bepaalde route af moet leggen. Hiervoor gebruik je nu een routeplanner. Dit kan dus ook met data. Hiervoor hoef je de data niet mee te nemen, maar leg je alleen uit waar je het kan vinden.

Dit vergt echter software die ik niet kan schrijven. Misschien leuk om een project op www.sourceforge.net te starten.
 
Cugel
14-5-2006 22:49:00
"

Benodigdheden:

1= een 3dimensionaal waarde schema.
2=Waardes om in te zetten in het schema.
3= formules waarmee je kan berekenen welke route een stukje moet afleggen om tot een waarde te komen.
4=toelaatbare waarden die tot een eindresultaat kunnen komen.

Zie het als een auto die een bepaalde route af moet leggen. Hiervoor gebruik je nu een routeplanner. Dit kan dus ook met data. Hiervoor hoef je de data niet mee te nemen, maar leg je alleen uit waar je het kan vinden.

"
Goh dit lijkt wel erg veel op de ultieme fractal....

Zie het als een mens die een bepaald leven leidt......

Begrijp je nu waarom ik vertelde dat je de broncode niet op kunt schrijven...omdat je er zelf deel van uit maakt

Alleen als je buiten je zelf bent kun je dit.
 
gödeliaan
2-6-2006 23:02:00
"Goh dit lijkt wel erg veel op de ultieme fractal....

Zie het als een mens die een bepaald leven leidt......

Begrijp je nu waarom ik vertelde dat je de broncode niet op kunt schrijven...omdat je er zelf deel van uit maakt

Alleen als je buiten je zelf bent kun je dit."
Klopt. Kijk de beroemde onvolledigheidsstelling van Gödel er maar op na. Die zegt in heel elegante wiskunde dat elk formeel systeem (en dat is waar alle bovenstaanden mee bezig zijn te bouwen) stellingen produceert die binnen het systeem zelf onbewijsbaar zijn. Ze leiden onvermijdelijk tot paradoxen. Dus kan het systeem zijn eigenwerking niet beschrijven zonder te vervallen in paradoxale stellingen. Ook denk ik dat oneindige compressie - en dat is waar JS een claim op legde - tot paradoxen leidt, reden waarom JS zo'n moeite had zijn broncode te beschrijven. Hij zal technisch en matematisch een heel eind zijn gekomen maar stuitte steeds weer op de paradoxen. Daarnaast heeft zijn eigen psyche ook niet echt een positieve invloed gehad op zijn werk. Door veel te falen en daarnaast weinig ondersteuning te vinden als hij faalt is hij geneigd geweest om steeds weer te zullen falen omdat dat nu eenmaal zijn leven is. Weer een paradox! Iemand die probeert uit te stijgen boven alles maar zeker weet/voelt dat hij zal falen....
 
 
gödeliaan
2-6-2006 23:30:00
"Klopt. Kijk de beroemde onvolledigheidsstelling van Gödel er maar op na. Die zegt in heel elegante wiskunde dat elk formeel systeem (en dat is waar alle bovenstaanden mee bezig zijn te bouwen) stellingen produceert die binnen het systeem zelf onbewijsbaar zijn. Ze leiden onvermijdelijk tot paradoxen. Dus kan het systeem zijn eigenwerking niet beschrijven zonder te vervallen in paradoxale stellingen. Ook denk ik dat oneindige compressie - en dat is waar JS een claim op legde - tot paradoxen leidt, reden waarom JS zo'n moeite had zijn broncode te beschrijven. Hij zal technisch en matematisch een heel eind zijn gekomen maar stuitte steeds weer op de paradoxen. Daarnaast heeft zijn eigen psyche ook niet echt een positieve invloed gehad op zijn werk. Door veel te falen en daarnaast weinig ondersteuning te vinden als hij faalt is hij geneigd geweest om steeds weer te zullen falen omdat dat nu eenmaal zijn leven is. Weer een paradox! Iemand die probeert uit te stijgen boven alles maar zeker weet/voelt dat hij zal falen....
"
In addition:

ik ben altijd in staat een dvd-tje te maken die jouw dvd speler opblaast, hoe geavanceerd je je speler ook maakt...
 
Mr. X
28-7-2006 3:29:00
"In addition:

ik ben altijd in staat een dvd-tje te maken die jouw dvd speler opblaast, hoe geavanceerd je je speler ook maakt..."
De oplossing:

RGB(red,green,blue)

Niet 2d maar 3d denken :)

- 3 kleuren om 65 miljoen kleuren te maken.
- Elke pixel bevat 65 miljoen kleuren.
- De kleuren zijn de matrix.
- Het algoritme ligt in de aansturing van je pixels.
- Dus voor aansturing van 1 frame gebruik je feitelijk 3 kleuren.
 
Cugel
30-7-2006 23:34:00
"De oplossing:

RGB(red,green,blue)

Niet 2d maar 3d denken :)

- 3 kleuren om 65 miljoen kleuren te maken.
- Elke pixel bevat 65 miljoen kleuren.
- De kleuren zijn de matrix.
- Het algoritme ligt in de aansturing van je pixels.
- Dus voor aansturing van 1 frame gebruik je feitelijk 3 kleuren."
of je maakt een opname van de data op de DVD..geen matrix nodig dus..per foto een film...en nu maar weer terug naar de videoband.

Niet 3d maar 4d denken :)
 
Troebelwater
2-8-2006 22:19:00
Mensen als we de deksel niet op de lijmpot kunnen houden, dan kunnen we ook net zo goed naar niburu.nl gaan.
 
Cugel
2-8-2006 22:32:00
"Mensen als we de deksel niet op de lijmpot kunnen houden, dan kunnen we ook net zo goed naar niburu.nl gaan."
Als je denkt dat een multidimensioneel vraagstuk één oplossing heeft onderschat je jezelf met zo'n statement als boven. We kijken dan wel allemaal met dezelfde soort lens naar het vraagstuk maar de perceptie blijft verschillen. Het gaat uiteindelijk in alle dimensies om de indruk..net als bij de LP, CD, DVD etc. Een opname van de data geeft in eerste instantie een negatieve indruk..het gaat dus om de uitdrukking letterlijk en figuurlijk.
En stel je nu nog maar eens een foto van de data op een DVD voor.....