Forum: Luycksm
Boeiend verhaal. Zeer geinteresseerd heb ik de afgelopen weken diverse forums van voor tot achter doorgelezen en heb ik me een beeld gevormd van het probleemgebied. Vanuit mijn theoretische ICT-kennis durf ik zonder blikken of blozen te zeggen dat de besproken uitvinding onmogelijk is. Probleem echter is dat Jan Sloot geen ICT-er was. Mijn hele ICT referentiekader heeft in deze zaak dus waarschijnlijk geen enkele waarde.
Gefascineerd door het verhaal, doch nuchter over de werkelijkheid, ben ik erg aan het zoeken naar wat hier werkelijk aan de hand is geweest.
Zodra ik het heb over Jan Sloot (JS) bedoel ik het beeld dat ik van deze man heb gevormd na het lezen van veel artikelen.
Mijn analyse:
Indruk
-JS was geen ICT-er. Hij werd niet beperkt door theorie die ICT-ers
met de paplepel ingegoten krijgen en kon derhalve creatief zijn in
het verzinnen van oplossingen.
-JS was een eenvoudige man die iets kinderlijk eenvoudigs geheim
wilde houden.
Stellingen
-Het menselijk brein heeft vaak genoeg aan 'de essentie'.
-Complexe zaken zijn vaak opgebouwd uit 'meer van hetzelfde'.
-Vaak heeft men versteld gestaan over 'de kracht van de eenvoud'.
-Kennis beperkt je in creativiteit.
Technisch
-Op basis van de octooien kan ik aleen maar opmaken dat JS een codeersysteem heeft uitgevonden dat intelligent genoeg was om te zoeken naar herhaling. Herhaling wordt gecodeerd als referentie naar een eerder gecodeerd (sub-)fragment. De genoemde herhaling lijkt steeds te handelen binnen een specifiek boek, een specifieke film of een specifiek muziekstuk. Dit moet ook wel, want het aantal mogelijkheden wordt steeds gekwantificeerd als 'gelimiteerd'. Als we alle mogelijke documenten, films, en muziekstukken zouden bestuderen, zouden we al snel tot de conclusie komen dat de mogelijkheden onbeperkt zijn. Het uiteindelijke technische referentiegeheugen was beperkt, het moet derhalve nog
steeds uniek zijn geweest voor het gecodeerde document en daarom bestond het document naar mijn mening niet alleen uit de uiteindelijke sleutel, maar ook uit het bijbehorende referentiegeheugen (nou vooruit: en exclusief de generieke algoritmen om herhalingen te identificeren).
In het gehele verhaal wordt steeds de indruk gewekt dat de sleutel alleen genoeg is. Deze gedachtensprong belooft inderdaad gouden bergen. Het probleem echter is dat je voor elk gecodeerd document niet alleen de sleutel, maar ook het bij dat document behorende referentiegeheugen nodig hebt. Overigens complimenten voor degene (naam ff kwijt) die in dit forum het bewijs levert door het nabouwen van de in het octrooi gespecificeerde gedachtengang met behulp van een relationele database. Jouw code die op basis van de input de database manipuleert moet in essentie overeenkomen met de genoemde 'broncode', alleen de zojuist genoemde 'gedachtensprong' zorgt ervoor dat de door de media beinvloedde burger denkt dat jouw code overeenkomt met de uitvinding. In werkelijkheid is het juist het 'database' gedeelte gedeelte en dit dient met de sleutel gepubliceerd te worden teneinde het gecodeerde document te reproduceren.
-JS kan naar mijn mening live opnamen hebben gecodeerd en in eenzelfde sessie aan de toeschouwers hebben laten zien, mits hij gebruik maakte van 1 en hetzelfde 'kastje'.
Commercieel
-Het is kennelijk nog steeds mogelijk met gebakken lucht geld te verdienen.
-Als de uitvinding echt werkte kon Roel Pieper er zeker weten het meeste geld mee verdienen door de ervoor te zorgen dat 'de grote jongens' hem betaalden om het product NIET op de markt te brengen (ik sluit me wat dit betreft aan bij enkelen die dit al eerder noemden in dit forum). Anders was de uitvinding niet zomaar'verdwenen' net als de patenten op 'gloeilampen die nooit stuk gaan' (Philips), auto's op water (zal wel Shell zijn). Dit zouden immers volgens de betreffende CEO's rampen zijn voor de economie. Dit is natuurlijk maar de vraag, want waarschijnlijk keken die CEO's niet verder dan 'dit zou een ramp zijn voor mijn bonus'.
Vragen (filosofeer mee..!)
-Het lijkt wel heel toevallig dat JS overlijdt vlak voor het moment supreme. Of is dat maar schijn?
-Zullen we met zijn allen proberen de uitvinding van JS te reconstrueren?
-Wie durft de ICT binaire technologie los te laten en heeft een voorstel voor een andere creatieve benadering voor gegevensopslag?
Jaja ik weet het, variatie in het grondtal levert geen nieuwe mogelijkheden op. Het moet echt gaan om iets 'nieuws'.
-Waarom kan er op een langspeelplaat oneindig veel meer informatie dan op een CD?(okay, je moet wel muziekliefhebber zijn om te begrijpen wat ik hier bedoel...) Zit een deel van JS's referentiegeheugen misschien gewoon reeds in onze zintuigen/hersenen?