Het Sloot Digital Coding System (SDCS)

Het Sloot Digital Coding System (SDCS)

Het Sloot Digital Coding System (SDCS)

Berichtdoor Webmaster » ma 20 sep 2010, 19:05

From: Imi

Echt, of niet echt? ik weet het niet. Als het echt waar is het echt eeuwig zonde en hopen dat het alsnog uitkomt, als het een grap is (wat op zich ook wel waarschijnlijk is) dan zou het niet alleen een goed gedetailleerde grap zijn, maar dan zou de grap ook meteen mijn grootste droom zijn. :)

Ik weet het, het is een lang verhaal. Maar zeker de moeite waard. :)


Het Sloot Digital Coding System (SDCS) zou de wereld opschudden: een nieuw alfabet voor digitale informatieopslag dat niet langer meer gebruik maakt van het binaire stelsel van nulletjes en eentjes, maar een veel efficiëntere methode hanteert.
Het principe werkte ogenschijnlijk simpel. Net zoals er voor een stuk tekst maar een beperkt aantal karakters beschikbaar is, wordt een film uit een eindig aantal kleuren en geluiden opgebouwd. Al die basisgegevens werden in vijf algoritmes in vijf verschillende geheugens opgeslagen. Bij de opslag van films zou ieder algoritme een maximale omvang van 74 megabyte krijgen. In totaal dus 370 megabyte: de motor van de vinding. Het enige wat nodig was om die te starten was een passende sleutel. Sloot berekende voor iedere bladzijde van een boek, of ieder beeld van een film, een unieke code waarvan het geheel ook weer resulteerde in een unieke code. Die laatste code, de sleutel, nam slechts één kilobyte geheugen in beslag, ongeacht de lengte van de film of de dikte van het boek. Op één simpele chipkaart konden op die manier tientallen sleutels worden opgeslagen. Iemand zou bijvoorbeeld, tegen betaling, met een gsm binnen enkele seconden de sleutels van een aantal films kunnen verkrijgen om die thuis via een afspeler met de basisalgoritmes te bekijken. Een technologie kortom, met een onvoorstelbaar potentieël voor creatieve destructie.
Alle geluidsdragende industrieën -cd, dvd, tape, diskette - zouden niet lang meer bestaan. Bedrijven die miljarden investeren in glasvezelnetwerken evenmin. Het aloude koperdraadje zou plotseling weer goud waard zijn. Het zelfde geldt voor gsm. En wat te denken van alle denkbare vormen van consumentenelektronika die beeld en geluid of andere informatie voortbrengen? Niets zou hetzelfde blijven. Het bedrijf met de licenties op SDCS, zou zo stelde Roel Pieper handenwrijvend vast, honderden miljarden dollars waard zijn.
http://www.viernulvier.nl/memory/sloot/sloot.html


Amstelplein, donderdag 4 maart 1999. Het is drie uur 's middags. Een onalledaags gezelschap begeeft zich naar de eenzaam boven Amsterdam uittorenende betonkolos. Een keukenboer, een aannemer, een timide elektrotechnicus met zijn zoon, een succesvolle Nijmeegse investeerder en een ex-directeur van World Online. Bij het betreden van de ingang van de Rembrandttoren wisselen ze opgewonden blikken. In een vergaderkamer op de elfde verdieping wachten de heren even later geduldig op de komst van de man die een jaar eerder als kroonprins bij elektronicaconcern Philips werd binnengehaald: Roel Pieper.
De 54-jarige elektrotechnicus Jan Sloot sluit met bevende handen een 24 inch-monitor aan op een zwart kastje dat niet groter is dan vijf pakjes sigaretten. Sloot buigt zich zwijgzaam over zijn apparatuur, die hij over enkele minuten zal demonstreren. De dag ervoor heeft hij tot laat in de nacht doorgewerkt om nog enkele films op zijn bijzondere videorecorder te zetten. Hij stelt tevreden vast dat alles naar behoren werkt en gaat aan de lange tafel naast zijn zoon Ben zitten. Aan het uiteinde van de tafel, bij de ingang van de kamer, zit keukenhandelaar Leo Mierop. Tegenover hem zit de immer grijnzende Marcel Boekhoorn, succesvol specialist in fusies en overnames. De plek tussen hen in is vrijgehouden voor Pieper. Gevangen in olieverf slaat de peetvader van de Nederlandse hightech, Frits Philips, vanaf een van de muren het tafereel gade. Dan wordt de deur van de kamer geopend en treedt de lange gestalte van Roel Pieper binnen, gevolgd door Philips Research-wetenschapper Carel Jan van Driel. Als de gebruikelijke beleefdheden bewezen zijn en de visitekaartjes van eigenaar zijn gewisseld, staat Jan Sloot op om zijn demonstratie te beginnen. De elektrotechnicus zet de monitor aan en steekt een witte smartcard met een 64 kilobyte chip in het daarop aangesloten apparaatje. Op de 64 kB chip van de smartcard staat een code die zestien volledige speelfilms op het scherm van de monitor kan laten verschijnen. Alle ogen zijn gericht op Pieper en Van Driel. Leo Mierop kan zich de situatie nog helder voor de geest halen. 'Pieper keek naar het kastje en de monitor. Zijn mond viel letterlijk open. Hij vroeg zich hardop af of dat werkelijk zestien volledige films waren die hij daar afgespeeld zag worden. Sloot drukte op stop en zei: "Zeg maar wat je wilt zien." Jan spoelde vervolgens een voor een de films vooruit en achteruit. Pieper was helemaal van slag. Je zag het aan zijn hoofd. "That's it", kon hij nog net uitbrengen.' Marcel Boekhoorn: 'Ze hebben met hun oren op het apparaatje gezeten om te controleren of er geen harddisk in zat. Pieper en Van Driel vielen om van verbazing. Ga maar na. Jan Sloot liet zien dat hij zestien films op een alledaagse chip kon zetten. Hij beweerde dat er ook 64 films op pasten. Dat komt neer op een verkleiningsfactor van twee miljoen! Je zou met die vinding van Sloot alle films die ooit in de wereld zijn opgenomen, op ŽŽn cd kunnen zetten. Of op ŽŽn cd bijna alle cd's die ooit zijn uitgebracht. De consequenties van een dergelijke vinding kan iedere idioot becijferen. upc zeg maar dag met je handje, gooi umts op de mestvaal, veeg de hele hightech-wereld onder het tapijt. Je hoeft niet al te intelligent te zijn om te begrijpen dat je met een dergelijke aardverschuiving iets bijzonders in je klauwen hebt.'
Van de terughoudendheid die Pieper aanvankelijk had getoond, was plotseling geen spoor meer te bekennen. 'Pieper had oorspronkelijk twintig minuten uitgetrokken voor ons gesprek', herinnert Mierop zich. 'Hij had daarna een afspraak met iemand van de Engelse ambassade. Nou, die kon op zijn gemak gaan uitzien naar een ander tijdstip. Ingenieur Van Driel, die ongelovig had staan toekijken, mocht van Pieper gaan. Nadat hij de door ons meegenomen geheimhoudingsverklaring getekend had, zijn we er nog zeker een uur geweest.' De licht nerveuze sfeer in de vergaderkamer had plaatsgemaakt voor opwinding en nieuwsgierigheid. Mierop: 'Pieper stelde Sloot de ene vraag na de andere. Hij kon er maar niet over uit. Aan het einde van het gesprek zei Pieper dat hij binnen enkele weken contact zou opnemen voor een volgende afspraak. Enkele weken? Ik zat met Boekhoorn in de auto en we reden net weg uit Amsterdam of de mobiele telefoon van Marcel gingÉ Pieper.'
Keukenstudio
Hoogwaardige technologie was voor keukenhandelaar Leo Mierop en aannemer Leen Mooijaart zeker niet de gewoonste zaak van de wereld. Mierop bestiert een goedlopende keukenstudio in Rockanje en Mooijaart leidt een succesvol leven tussen de bakstenen en het cement. Niet de meest voor de hand liggende mensen om grote financi‘le risico's te nemen met revolutionaire technologie‘n. Dat zulke scenario's nooit op voorhand uitgesloten mogen worden, bewees vorig jaar de voormalige groenteboer en supermarkthouder Jacob Pieterman. De Groninger begreep als eerste dat met gratis internet geld verdiend kon worden en snapte dat zijn portemonnee vooral gebaat was bij een snelle verkoop van het bedrijf. In amper ŽŽn jaar tijd wist hij een kleine honderd miljoen gulden aan zijn banksaldo toe te voegen. 'Toen Mooijaart en ik voor het eerst naar die vinding van Sloot keken, snapten we er werkelijk geen fluit van', omschrijft Mierop zijn bevattingsvermogen. 'Zestien films afspelen met behulp van een klein kastje en een chip. We dachten dat het wel normaal zou zijn.' Mierop is er niet op uit om te imponeren. Niet in woord en niet in verschijning. Maar hij maakt wel indruk. Het witte overhemd dat hij draagt, is ver opengeknoopt en biedt een ruime blik op zijn omvangrijke en weelderig behaarde borst. Daarover draagt hij een zwart vest dat de bretels gedeeltelijk bedekt. Op zijn brede kaken staat een baard van enkele dagen en tussen zijn lippen steekt om het kwartier een vers gerolde zware Van Nelle. Rechtop zittend in zijn zwarte bureaustoel vertelt Mierop dat ze dankzij een bevriende advocaat van Mooijaart in de zomer van 1998 met Jan Sloot in contact kwamen, een verlegen elektrotechnicus die twintig jaar eerder zijn baan bij Philips opgezegd had en in Groningen, waar hij geboren was, een audio- en videowinkel begonnen was. In zijn vrije uren werkte Sloot aan een systeem waarmee hij beeldmateriaal effici‘nt zou kunnen opslaan. Binnen enkele jaren - Sloot was inmiddels met zijn gezin naar Nieuwegein verhuisd - raakte hij volkomen bevangen door het werk aan zijn systeem. Er gingen dagen voorbij zonder dat hij de kleine werkzolder van zijn nieuwbouwwoning in de Stravinskystraat verliet.
In totaal werkt Sloot twintig jaar aan zijn coderingssysteem, dat als een thermonucleaire bom in de digitale wereld zou kunnen inslaan: het Sloot Digital Coding System. Sloot was teruggegaan naar de oorsprong van de ontwikkeling van de digitale techniek en had een andere manier gevonden om elektronische informatie op te slaan. Het binaire stelsel was volgens Sloot achterhaald. Hij had een coderingssysteem bedacht waarmee digitaal opgeslagen beeld en geluid vrijwel zonder kwaliteitsverlies een paar miljoen keer verkleind kon worden. Een buitenaardse ontwikkeling in vergelijking met de bijna op zijn eindpunt aangekomen compressieontwikkelingen als Mpeg 4, dat zonder grote verliezen een film met geluid maximaal acht keer kan verkleinen.
Financieel genie De conceptie van Sloots vinding was niet geheel zonder bloedverlies verlopen. De monomane Sloot had zijn elektroreparatiebedrijf flink laten versloffen en een schuld van honderdduizenden guldens opgebouwd. 'We hebben toen aanzienlijke bedragen ge•nvesteerd om Sloot onder andere van een deel van zijn schuldeisers te verlossen', vertelt Mierop. 'Een ander deel van het geld werd gebruikt om hem aan de uitwerking van zijn coderingssysteem te laten werken en om grote bedrijven ervoor te interesseren. We hadden eigenlijk geen idee waar we aan begonnen. Meer dan een paar presentaties hebben we niet bijgewoond.' Instinctief voelden Mierop en Mooijaart aan dat Sloot en zijn vinding een winnend lot in de loterij waren. De twee hadden alleen niet het geringste benul waar ze het uitbetalingloket konden vinden. 'Wat wisten wij nou van techniek', zegt Mierop. 'Niets.' De grens van hun financi‘le middelen kwam snel in zicht. Er was meer geld en kennis nodig om de vinding van Jan Sloot te lanceren. Een vriend van Mooijaart, Carl de Vries, wilde het duo wel helpen. De Vries kon dankzij zijn florerende advocatenpraktijk bogen op een omvangrijk netwerk en zo Mierop en Mooijaart in contact brengen met ervaren mensen. Hij dacht als eerste aan zijn oude kennis Bart van Rheenen, die op dat moment net directeur van automatiseringsbedrijf Dupaco was geworden. Van Rheenen was aanvankelijk sceptisch, maar na een demonstratie van Sloot in het bijzijn van enkele encryptie-experts van Oracle besloot hij eind 1998 Mierop en Mooijaart te helpen. 'Ik zag die Oracle-jongens helemaal stil worden', weet Van Rheenen nog. 'Ze namen Sloots vinding erg serieus. Dat was voor mij de reden om er uiteindelijk ook in te investeren.' Van Rheenen meende dat de vinding van Sloot eigenlijk maar bij ŽŽn bedrijf kon worden ondergebracht. 'Het technologiebedrijf dat de beschikking zou krijgen over deze Nederlandse technologie zou verzekerd zijn van jaren durend wereldwijd marktleiderschap. Ik dacht dus onmiddellijk aan Philips.' Daar zou zijn vriend RenŽ Bickel, een van de voormalige directeuren van World Online, weleens mee kunnen helpen. Bickel twijfelde geen moment en zegde bij zijn opdrachtgever kpn vrijwel onmiddellijk zijn interim-contract op. Het team kwam al aardig op sterkte. Maar er ontbrak nog een belangrijk element: financi‘le slagkracht. Carl de Vries stelde voor om zijn oude cli‘nt Marcel Boekhoorn te benaderen. Boekhoorn had niet lang daarvoor definitief zijn naam in de financi‘le wereld gevestigd door de succesvolle verkoop van bakkerijketen Bakker Bart. 'Boekhoorn kwam als geroepen', zegt Mierop. 'Een financieel genie met een goede neus. Hij investeerde direct.'
Lock stock and barrel
Met de komst van Boekhoorn in januari 1999 begint het project pas echt vorm te krijgen. Een lege bv van Boekhoorn met de naam Dipro wordt gebruikt en Boekhoorn begint meteen met het schrijven van een informatiememorandum. Het plan is de vinding van Jan Sloot in zijn geheel aan een elektronica- of softwaregigant te verkopen. 'Mergers and acquisitions, dat is mijn vak', zegt Boekhoorn. 'Boekies schrijven, tentje aanbieden en verkopen en een commissie vangen. Dus als ik het lock stock and barrel in een korte deal had kunnen verkopen, dan zou ik dat zeker niet hebben nagelaten.' Uit een memo blijkt dat Boekhoorn op dat moment de prijs van ŽŽn miljard dollar in zijn hoofd heeft voor de verkoop van de rechten van het coderingssysteem van Sloot. Er wordt een shortlist opgesteld van te benaderen bedrijven - kpn, Oracle, Microsoft, Worldcom, Intel, Sony. Maar Philips staat bovenaan het verlanglijstje. RenŽ Bickel heeft er contact op bestuurlijk niveau. 'Ik kende Roel nog vanuit zijn tijd bij Tandem', zegt Bickel. 'De afspraak was snel gemaakt.' De ontmoeting bij Philips zou snel verandering brengen in de verkoopstrategie van Dipro.
Parano•de
De eerste ontmoeting in de Rembrandttoren heeft bij ingenieur Carel Jan van Driel de nodige vragen opgeworpen. Uit de brief van 11 maart 1999 van Van Driel aan RenŽ Bickel blijkt de afwachtende houding van de wetenschapper. 'We begrijpen dat ŽŽn kilobyte op de chipkaart voldoende is voor de opslag van de key code van ŽŽn dvd-titel (É). Omdat een dvd-titel negentien gigabit bevat, maken we ons zorgen over de hoeveelheid rom-geheugen.' Van Driel vermoedt dat er een plek in het systeem van Sloot zit waar de rest van de gecodeerde informatie vandaan wordt gehaald. En die moet volgens zijn kennis van digitale dataopslag van een enorme omvang zijn. Het afspeelkastje ter grootte van vijf pakjes sigaretten doet echter anders vermoeden. Ook Boekhoorn en Pieper hebben enige malen contact. Het idee om de vinding van Jan Sloot ineens te verkopen, sneuvelt. 'Waarom niet zelf een bedrijf beginnen met de coderingstechnologie?' mijmert Boekhoorn na. 'Het zou toch leuk zijn, als je later in de geschiedenisboeken nog kunt lezen dat je aan de basis hebt gestaan van de uitvinding van de eeuw.' De mogelijkheden zijn volgens Boekhoorn nauwelijks te bevatten en de waarde van die onderneming moet ongekende vormen kunnen aannemen. De bijpassende ceo heeft zich dan al min of meer aangeboden. De tweede afspraak met Philips vindt plaats op neutraal terrein. Sloot is bevreesd dat er bij Philips Research in Eindhoven technologie voorhanden is waarmee zijn vinding ongevraagd nader ge•nspecteerd kan worden. 'Pieper beaamde dit toen', herinnert Mierop zich. 'En Sloot realiseerde zich maar al te goed dat hij iets had wat anderen graag van hem wilden overnemen.' De houding van Sloot zal Boekhoorn nog vaak irriteren 'Op mij maakte Sloot van het begin af aan een uiterst parano•de indruk, wat samenwerken met hem vaak bemoeilijkte', zegt hij. 'We hebben de tweede demonstratie toen maar gehouden in de Picus sigarenkistenfabrieken in Eindhoven, waar ik mede-eigenaar van ben.' Woensdag 17 maart om negen uur 's ochtends staan wederom Jan en Ben Sloot, Mierop, Mooijaart, Bickel en Boekhoorn te wachten op de komst van Philips' tweede man. Ditmaal is ingenieur Van Driel er niet bij en wordt Pieper vergezeld door drie andere wetenschappers. Sloot demonstreert zijn systeem aan het drietal, dat volgens Mierop vooral oog heeft voor het beeldscherm. 'Die ingenieurs stelden vragen waarbij Pieper regelmatig afkeurend met zijn hoofd zat te schudden. Ze konden absoluut niet bevatten wat er voor hun ogen gebeurde.' Ze laten het onverklaarbare niet lang op zich inwerken. 'Ik denk dat de demo niet langer dan twintig minuten in beslag nam', zegt Ben Sloot. 'Toen vertrok Pieper weer met de ingenieurs.' Het enthousiasme van dertien dagen eerder is ogenschijnlijk omgeslagen in teleurstelling. Maar de werkelijkheid is anders. Mierop: 'Pieper had Boekhoorn van tevoren ingeseind dat hij direct terug zou komen nadat hij de techneuten had teruggebracht naar het Natlab.' Aldus geschiedt. Nauwelijks een halfuur later staat de gedoodverfde troonopvolger van Boonstra weer op de stoep van Picus. 'Toen hij terug was, hebben we gelijk handen geschud', zegt Mierop. '"Ik kom voor jullie werken", zei hij en hij was nog niet uitgesproken of zijn veeleisende voorstel voor een optiepakket lag al op tafel.' Na flink onderhandelen weet Boekhoorn Piepers eisen in te binden tot een ceo-contract waarbij hij een belang van maximaal twaalfenhalf procent in de onderneming krijgt. Twee‘nhalve maand voor zijn onverwachte vertrek bij Philips, 1 juni 1999, treedt Pieper officieus in dienst als ceo bij Dipro. 'Boekhoorn was daar zo blij mee dat we die dag allemaal een sigarenkist van duizenden guldens hebben gekregen', zegt Ben Sloot. Boekhoorn, die tegenwoordig bij Insight Capital Partners ook met Pieper van doen heeft, bevestigt na enig aandringen de gebeurtenissen van die ochtend. 'Ja, ik kan er niets aan doen, maar zo is het gelopen.' Het geheugen van Pieper is minder scherp. 'Ik heb er pas na mijn vertrek bij Philips voor het eerst mee te maken gekregen.' Dat neemt niet weg dat hij de vinding van Sloot nog in maart 1999 verwierp. 'Philips heeft de vinding afgewezen', zegt Carel Jan van Driel van Philips Research. 'En Roel Pieper heeft die beslissing genomen.'
The Fifth Force Inc.
'Finally, I can add that we have started on an amazing journey, one that not many will be able to experience. It will take us to the core center of all high technology chess games.' Deze regel komt uit de inleiding van een vertrouwelijk rapport van de hand van Roel Pieper. Vanaf het moment dat hij zich aansluit bij Dipro, laat Pieper er geen enkele twijfel over bestaan waar hij met de vinding naartoe wil. De naam Dipro past niet bij die allesomvattende ambities en wordt snel veranderd in het mysterieuze The Fifth Force Inc, een naam die wordt ontleend aan de veel betwiste en wetenschappelijk onbewezen theorie van een vijfde kracht in de natuur. Ook de verwachte waardering voor het bedrijf verandert bij de binnenkomst van Pieper, zoals blijkt uit een memo van Marcel Boekhoorn van 26 maart 1999. 'Ultimo 2004 moet de waarde van de company 24 miljard dollar bedragen.' Het zou een eerste voorzichtige schatting blijken te zijn. 'Mijn vader, RenŽ Bickel, Roel en ik hadden op het kantoor van mijn vader in Nieuwegein een middag gebrainstormd over wat er allemaal mogelijk zou zijn met de vinding', zegt Ben Sloot. 'Pieper vond het de uitvinding van de eeuw. Mijn vader gloeide van trots. Op een gegeven ogenblik tekende Pieper een schema op het bord dat de ontwikkeling van de waardering van het bedrijf moest voorstellen. Aan het eind van die lijn schreef hij het bedrag honderd miljard dollar. Boekhoorn: 'Dit was beslist een van de grootste deals die ooit in Nederland gedaan zou worden. Honderden miljarden guldens.' Pieper: 'Boekhoorn overdrijft. Het waren zijn eerste indrukken van de hightech-wereld. Zo bijzonder was het nou ook weer niet. Ik ben op dit moment met vijf of zes van dit soort deals bezig.'
Gardisten
Pieper heeft onverwachts iets in handen gekregen wat hem een plek verschaft aan het hoogste schaakbord in de hightech-industrie. Dat het coderingssysteem van Sloot decennia vooruitloopt op de huidige technologische ontwikkelingen, weerhoudt hem niet van een serie snelle openingszetten. Zijn doel is The Fifth Force Inc tegelijkertijd in Europa, Amerika en Azi‘ op te bouwen en binnen twee jaar naar de beurs te brengen, een klus waarvoor hij een ervaren en ingespeeld team nodig heeft. Hij doet onmiddellijk een beroep op enkele van zijn voormalige gardisten bij Tandem, het bedrijf dat Pieper midden jaren negentig succesvol reorganiseerde en in 1997 voordelig wist te slijten aan Compaq. Marius Abel, de voormalige chief technology officer van Tandem, blijkt al snel bereid zijn oude leider te hulp te schieten. Datzelfde doet de Amerikaan John Losier, die eerder samen met Pieper van Tandem naar Compaq en ten slotte naar Philips verhuisde. De directeur van Philips Noord-Amerika neemt in juli ontslag om directeur te worden van de Noord-Amerikaanse tak van The Fifth Force Inc. Ook de huisbaas van Pieper in Bloemendaal wordt het bedrijf binnengeloodst. Jan de Jong, oprichter van Nedamco, krijgt ondanks zijn door vrijwel iedereen bij Fifth Force betwijfelde capaciteiten, een hoge managementpositie toebedeeld. Hans Wijers, met wie Roel goed bevriend is, krijgt nog voor het offici‘le vertrek van Pieper bij Philips een rol in het jongensboek aangeboden. Wijers, die anderhalf jaar eerder nog voorvechter was van Piepers komst naar Philips, slaat het aanbod van de Fifth Force-ceo echter beleefd af.
High speed
Begin mei 1999 stappen RenŽ Bickel, Marcel Boekhoorn, Jan en Ben Sloot en Roel Pieper in een vliegtuig met bestemming New York. Jan Sloot is opgewonden. Het is de eerste intercontinentale vlucht voor hem en zijn zoon, die hem als lijfwacht zal vergezellen. Sloot realiseert zich op dat moment niet dat het vliegtuig waarin hij zit maar een fractie van de waarde vertegenwoordigt van de apparatuur die zijn zoon achteloos met de dozen taxfree-sigaretten meezeult. Zoals hij zich ook geen voorstelling kan maken van wat hem in New York te wachten staat. De onbereisde Sloot zal in de vijftig uur die op de start van de Boeing volgen, op een memorabele introductie tot de high speed international boardroom lifestyle van zijn directeur getrakteerd worden. 'Bij aankomst op het vliegveld in New York stond er een enorme zwarte limousine voor ons klaar die ons direct naar een luxehotel vervoerde', vertelt Ben Sloot. 'De volgende ochtend werden we weer door een limousine opgehaald en naar een gereedstaande helikopter gebracht. Ik dacht even in een film beland te zijn.' Vanaf een helikopterplatform op het zuidelijke puntje van Manhattan vliegt het vijftal naar het hoofdkantoor van Computer Associates in Islandia, dat niet ver buiten New York ligt. 'De heli landde in de tuin en niet veel later zaten we met directeur-grootaandeelhouder Charles Wang en zijn vrouw aan tafel', zegt Boekhoorn. 'Ook enkele technici van Wang waren aanwezig. Wang ging helemaal plat voor Sloots apparaat en wilde graag zijn geld investeren.'
Sand Hill Road
De eerste trip naar de Verenigde Staten blijkt precies het succes waarop Pieper heeft gehoopt en hij stelt voor dezelfde week nog terug te vliegen en de vinding in Silicon Valley bij enkele van de belangrijkste venture capitalists te demonstreren. De afspraken heeft hij al gemaakt. De Fifth Force-delegatie kan door de trefzekere bemiddeling van Pieper overal in de Valley rekenen op een uitgebreid ontvangstcomitŽ. Er is alleen ŽŽn klein probleem: Jan Sloot weigert mee te gaan. Door de opwinding en het tijdverschil heeft hij nauwelijks geslapen. Hij is al een paar jaar hartpati‘nt en hij kan het fysiek niet aan om weer zo snel naar Amerika te vliegen. Geen Sloot betekent ook geen vinding. 'Jan Sloot vertrouwde onder geen beding zijn apparatuur aan iemand toe', zegt Leo Mierop. 'De tweede trip liep bijna op de klippen. Na veel praten heb ik Sloot kunnen bewegen zijn vinding aan Marcel mee te geven. Boekhoorn had Sloot bezworen dat het apparaatje niet van zijn zijde zou wijken.' Een week later dan gepland stappen Boekhoorn en Pieper zonder businessplan, maar met de vinding in het vliegtuig richting San Francisco. In de Valley weet Pieper Boekhoorn het nodige ontzag in te boezemen. 'Hij komt werkelijk overal binnen. In het vliegtuig e-mailt hij met de top van Sony. De volgende dag heeft hij ze aan de telefoon om een afspraak te maken. Hij telefoneert zelfs direct met Bill Gates.' De volgende ochtend luidt de bestemming Sand Hill Road in Menlo Park, het kapitalistische epicentrum van Silicon Valley. Op nummer 2750 huist het succesvolste en machtigste venture-capitalfonds ter wereld, Kleiner Perkins Caufield & Byers (kpcb). Dankzij investeringen in Yahoo, Netscape en Healtheon heeft zelfs het grote publiek lucht gekregen van de immer op de achtergrond opererende durfkapitalisten. Ooit was Tandem Computers een van de eerste succesvolle investeringen van kpcb. De venture capitalist had nog steeds een aanmerkelijk belang in Tandem toen het bedrijf in 1997 dankzij de inspanningen van Roel Pieper voor drie miljard dollar aan Compaq werd verkocht. Vanwege deze prestatie en op basis van de lange vriendschap met oprichter Tom Perkins kan Roel Pieper bij kpcb altijd rekenen op een warm onthaal. Als Boekhoorn en Marius Abel samen met Pieper 's ochtends het pand inlopen, worden ze opgewacht door onder anderen John Doerr, de wonderboy van Kleiner Perkins die ooit het succes van de Valley uitdrukte als 'the largest legal creation of wealth in the history of the planet', en zijn uit India afkomstige evenknie Vinod Khosla. 'Dat was uniek', meent Boekhoorn. 'Een presentatie doen voor de belangrijkste Kleiner Perkins-vennoten. Ook zij waren helemaal weg van de vinding van Sloot en wilden investeren, en dat zijn toch de jongens van de miljardendeals.' Na de demo bij Kleiner Perkins loopt het drietal naar de overkant van Sand Hill Road om bij het gerenommeerde Mayfield Fund het wonderbaarlijke apparaat van Sloot te tonen. Een paar uur later dient ook het Mayfield Fund zich aan als bereidwillig investeerder. De korte demoronde in de Valley is een groot succes en Boekhoorn maakt zich op voor de terugreis naar Nederland, waar hij nog andere afspraken heeft. Op het laatste moment kondigt Pieper echter aan nog een aantal ontmoetingen te hebben ingelast. Boekhoorn mag gaan, maar de vinding dient absoluut te blijven. Boekhoorn geeft, tegen de uitdrukkelijke wens van Sloot in, de vinding aan Abel en Pieper mee en vliegt terug naar Nederland. 'Sloot was woest toen Boekhoorn zonder zijn vinding in Nederland aankwam', zegt Mierop. 'Hij was al argwanend, maar vanaf dat moment vertrouwde hij niemand meer. Pieper zeker niet.' Ben Sloot: 'De enige persoon waar mijn vader het vertrouwen in behield, was Leo Mierop. Hij kreeg ook de volmacht over de aandelen van pa.' En zo ontstaat de opmerkelijke situatie dat een keukenboer uit Rockanje de enig stemmingsgevolmachtigde wordt voor 72 procent van The Fifth Force Inc, een potentieel miljardenbedrijf dat wordt geleid door Nederlands slagvaardigste man in hightech, Roel Pieper. Het wantrouwen van Sloot is niet uit de lucht gegrepen. Voordat hij zijn vinding had meegegeven, had hij het kastje met machinelak verzegeld. Toen hij het apparaatje weer in handen kreeg, zag hij dat er pogingen waren gedaan het kastje te openen. 'Hij kon ook zien dat er computerapparatuur op aangesloten was geweest', zegt Ben Sloot. Sloot keert in zichzelf en is een periode voor niemand aanspreekbaar. Het is Mierop die de uitvinder uiteindelijk bereid vindt om de draad weer op te pakken.
Carte blanche
Binnen afzienbare tijd draait de roadshow weer op volle toeren en volgen er presentaties bij onder andere abn Amro, de Utrechtse durfinvesteerder Gilde en het investeringsfonds Optimix. 'Bij de demo bij Optimix zat een zaaltje vol met de rijkste mensen van Nederland', zegt Boekhoorn. 'Je wil niet weten welke namen daarbij waren.' Een Fentener van Vlissingen is die avond toeschouwer. Later zou ook John de Mol met eigen ogen zien hoe de producten uit zijn mediafabriek mogelijk tot minuscule eenheden verkleind zullen worden. 'Roel is zelfs enkele keren naar Rupert Murdoch in Londen geweest', weet Boekhoorn. 'En van al die mensen was er is niet een die niet mee wilde doen.' Abn Amro blijkt als eerste bereid het vereiste seed capital in te leggen. Het is Boekhoorn die dit keer een introductie op bestuursniveau mogelijk maakt. Boekhoorn: 'Ik kende Wilco Jiskoot nog van mijn eerdere deals met Bakker Bart en hij had ook mijn deuren- en kozijnenfabriek gefinancierd. Wilco nam ons onmiddellijk serieus. Ik heb hem aan Roel voorgesteld. Dat was voor het eerst dat die twee elkaar ontmoetten. Bij abn heeft vervolgens een team van ongeveer vijftien specialisten naar Sloots vinding gekeken. Ze zouden in eerste instantie een converteerbare lening van vijftig miljoen geven, waarna er nog een tweede financieringsronde zou plaatsvinden. Daar stond de hele wereld al klaar voor.' Voor die vijftig miljoen zal ABN Amro uiteindelijk een belang van vier procent krijgen in The Fifth Force. 'De koers waartegen die lening in aandelen werd geconverteerd, stond niet vast', zegt Boekhoorn. 'Eigenlijk kregen we een soort carte blanche voor slechts vier procent van de aandelen. Om in de it de vrije hand te krijgenÉ Ik kan je vertellen, ik denk dat we de enige in Nederland waren. Ze zouden natuurlijk ook in de volgende ronde meedoen als Kleiner Perkins, Mayfield en de rest zouden investeren.'
Richest man on earth
Vrijdagavond 9 juli vindt in Bloemendaal in het huis van Roel Pieper een laatste ontmoeting met abn Amro plaats. Jan en Ben Sloot zullen voor een afvaardiging van de bank, onder wie directeur participaties Bob Kramer, nog een presentatie geven, waarna de maandag erop bij de notaris spijkers met koppen worden geslagen. abn Amro zal vervolgens twintig miljoen gulden bijschrijven op de rekening van Sloot. 'Het was een heerlijke avond. Iedereen was blij dat nu eindelijk officieel getekend kon worden', zegt Ben Sloot. 'Toen kwam Roel met de verrassende mededeling dat Tom Perkins uit Londen was overgekomen om even een kop koffie te komen drinken. Niet veel later werd hij door een limousine voorgereden. Mijn vader moest voor Perkins de demonstratie herhalen die hij nog niet eerder had gezien. Pa liet van de zenuwen zijn apparaat vallen, waarna Perkins opstond, een hand op zijn schouder legde en zei: "Mister Sloot, you have done an unbelievable job. You are going to be the richest man on earth." Even later viel hij letterlijk van zijn stoel van verbazing.' Vader en zoon Sloot rijden die avond in een opperbeste stemming terug naar Nieuwegein. Eindelijk is het dan zover. Alle zorgen en argwaan kunnen opzij worden geschoven. Over een paar dagen zal de elektrotechnicus Sloot multimiljonair zijn. 'Zaterdag zijn we de hele dag gaan winkelen', vertelt zijn vrouw Annie Sloot. 'Voor het eerst van zijn leven kocht Jan een overhemd van meer dan honderd gulden.' Zondagochtend 11 juli rinkelt om half twaalf de mobiele telefoon van Leo Mierop. Het is Ben Sloot. Hij klinkt volkomen overstuur. Mierop: '"Leo", zei Ben, "Pa heeft net een hartaanval gehad." Het was net alsof ik een moker tegen mijn kop kreeg. Ik schrok me helemaal wezenloos. Jan werd op dat moment nog gereanimeerd. Tien minuten later belde hij me weer op. "Leo, pa is dood."' Woensdagochtend 14 juli 1999 wordt Jan Sloot op de algemene begraafplaats in Nieuwegein een laatste groet gebracht. Alle Fifth Force-medewerkers zijn aanwezig. 'Roel Pieper hield nog een toespraak', zegt Ben Sloot. 'Bij het graf van mijn vader beloofde hij dat hij er alles aan zou doen om de vinding van Jan Sloot succesvol op de wereld te brengen.'

Uitvinder neemt kapitale vondst mee in het graf
Door TACO SLAGTER
UTRECHT - De uitvinding had de computerwereld op zijn kop kunnen zetten. De uitvinder zelf, de 54-jarige Jan Sloot uit Nieuwegein, was door kenners voorspeld dat hij de rijkste man ter wereld zou worden. Voormalig Philips-topman Roel Pieper dacht goud te hebben aangeboord.
Maar de kapitale uitvinding is verdwenen. Door Jan Sloot anderhalf jaar geleden meegenomen in zijn graf. Hij stierf onverwacht aan een hartaanval. Sloot ontwikkelde een techniek die de distributie van videobeelden op internet duizend keer zou versnellen. Hij bewaarde de broncode van zijn vinding angstvallig in een kluis. Maar niemand weet welke kluis.

Sindsdien worden de nabestaanden van Sloot gekweld door vragen waarop ze maar geen antwoord kunnen vinden. Waar is de broncode voor dat revolutionaire digitale opslagsysteem die vele miljarden guldens waard zou zijn? Heeft de uitvinder die zelf vernietigd? Of is er iemand mee aan de haal gegaan? De rijkweidte van de uitvinding is duizelingwekkend. Alle films die ooit zijn uitgebracht zouden hiermee op één cd-rom samengeperst kunnen worden.

Geen wonder dat investeerders in de rij stonden. Roel Pieper, groot geworden in de it-sector in de Verenigde Staten, was laaiend enthousiast. Hij bood direct aan om bij Sloot in dienst te treden. Hij nam meer kapitaalkrachtige investeerders mee, zoals de ABN Amrobank. Er werd een bedrijf opgericht met de illustere naam The Fifth Force, dat de weg naar het walhalla van de it-industrie in het Amerikaanse Sillicon Valley zou openleggen.

Volgens Leo Mierop, goede vriend van Sloot, moeten sommige investeerders hebben geweten waar de broncode lag. 'Die mensen waren bereid veel geld te investeren. Reken maar dat die waarborgen hebben geëist over die broncode.'

In het maandblad Quote wordt beschreven hoe enthousiast Pieper was over de vinding van Sloot. Hij schatte de marktwaarde op meer dan 250 miljard gulden. Kort voor zijn onverwachte vertrek bij Philips treedt Pieper bij Sloot in dienst. Quote suggereert dat hiermee zijn plotselinge vertrek bij Philips is verklaard.

Volgens Pieper was Philips niet geïnteresseerd in de vinding van Sloot. In NRC Handelsblad zegt hij dat Carel Jan van Driel, hoofd van Philips Research, de uitvinding had afgewezen. 'Ik heb het Philips drie keer aangeboden. Maar Carel van Driel zag de technologie niet zitten'. Daarentegen citeert Quote Van Driel die met grote zekerheid beweert dat Pieper zelf 'die beslissing heeft genomen'. Het hoofdkwartier van Philips in Amsterdam weigerde gisteren op de tegenstrijdige uitspraken commentaar te geven.
Leo Mierop is woedend over de uitspraken van Pieper, die ook nog stelt dat de techniek van Sloot inmiddels is 'verouderd' en dat de Nieuwegeiner voor het coderingssysteem 'nog geen patent had kunnen krijgen', omdat het nog niet voltooid was.

'Het is schofterig wat hij suggereert,' zegt hij hoorbaar kwaad door de telefoon. 'We zijn in de zomer van 1999 naar Amerika gevlogen en hebben de uitvinding aan de wereldtop op it-gebied getoond. Daar was Pieper bij. Computer Associates en gerenommeerde investeerders als Tom Perkins waren razend enthousiast. Perkins zei zelfs tegen Sloot: 'Jij wordt de rijkste man op aarde'. Maar ook de ABN Amro toonde zich bereid carte blanche te geven voor investeringen in het project.'

Volgens Mierop is de bewering van de voormalige Philips-topman over het patent ook een 'aperte leugen'. 'We hebben tot 2018 patent gekregen,' zegt hij.

In elk geval had Sloot alle reden tegenover wie dan ook wantrouwend te blijven. Mierop omschrijft hem als een aimabele, zeer intelligente man, vaak verstrooid als een professor, maar zeer op zijn hoede voor kapers. Altijd hield hij het 'kastje' - vijf pakjes sigaretten groot - met de geheimen angstvallig in zijn buurt. Slechts één keer, aldus Quote, gaf hij het uit handen. Uitgerekend aan Pieper die er in Silicon Valley weer de boer mee op ging. Volgens zoon Ben Sloot waren er pogingen ondernomen het apparaatje open te breken. De lak waarmee zijn vader het kastje had verzegeld, was beschadigd. Sloot senior stelde vast dat er computerapparatuur op was aangesloten.

Op de algemene begraafplaats van Nieuwegein ligt een man die wellicht ooit nog eens postuum de Nobelprijs voor Natuurwetenschappen toegekend zal krijgen. Maar dan moet wel eerst de geheime 'sleutel' boven water komen die volgens deskundigen de computerwereld op zijn kop zal zetten.





Bron: http://forum.fok.nl/topic/76147
Avatar gebruiker
Webmaster
Beheerder
 
Berichten: 1848
Geregistreerd: za 14 aug 2010, 13:21

Re: Het Sloot Digital Coding System (SDCS)

Berichtdoor Webmaster » di 21 sep 2010, 07:09

From: Marble

Kun je het even samenvatten? Ik ben niet meer gewend zoveel te lezen sinds er zoveel leuke programma's op tv zijn.
Avatar gebruiker
Webmaster
Beheerder
 
Berichten: 1848
Geregistreerd: za 14 aug 2010, 13:21

Re: Het Sloot Digital Coding System (SDCS)

Berichtdoor Webmaster » di 21 sep 2010, 07:10

From: Zovty

Hoax.
Avatar gebruiker
Webmaster
Beheerder
 
Berichten: 1848
Geregistreerd: za 14 aug 2010, 13:21

Re: Het Sloot Digital Coding System (SDCS)

Berichtdoor Webmaster » di 21 sep 2010, 07:10

From: Itsastrangeworld

Ik heb zoiets al eerder in de krant gelezen. Helaas is die man overleden, zal mij benieuwen of de code ooit boven water zal komen.
Avatar gebruiker
Webmaster
Beheerder
 
Berichten: 1848
Geregistreerd: za 14 aug 2010, 13:21

Re: Het Sloot Digital Coding System (SDCS)

Berichtdoor Webmaster » di 21 sep 2010, 07:11

From: Aaargh!

Lijkt me een hoax, dit is gewoon niet mogelijk. je hebt gewoon een bepaalde hoeveelheid ruimte nodig om een beeldje op te slaan. kijk alleen al naar de sleutel lengte, er zijn gewoonweg niet genoeg mogelijke sleutels om alle films/boeken/stukken muziek die ooit gemaakt zijn en gemaakt zullen worden uniek te nummeren, laat staan compleet te beschrijven.
Avatar gebruiker
Webmaster
Beheerder
 
Berichten: 1848
Geregistreerd: za 14 aug 2010, 13:21

Re: Het Sloot Digital Coding System (SDCS)

Berichtdoor Webmaster » di 21 sep 2010, 07:13

From: Imi

Zovty schreef:
Hoax.

Itsastrangeworld schreef:
Ik heb zoiets al eerder in de krant gelezen. Helaas is die man overleden, zal mij benieuwen of de code ooit boven water zal komen.

Ja precies. 1 van die 2. :|
Avatar gebruiker
Webmaster
Beheerder
 
Berichten: 1848
Geregistreerd: za 14 aug 2010, 13:21

Re: Het Sloot Digital Coding System (SDCS)

Berichtdoor Webmaster » di 21 sep 2010, 07:14

From: Imi

Aaargh! schreef:
Lijkt me een hoax, dit is gewoon niet mogelijk. je hebt gewoon een bepaalde hoeveelheid ruimte nodig om een beeldje op te slaan. kijk alleen al naar de sleutel lengte, er zijn gewoonweg niet genoeg mogelijke sleutels om alle films/boeken/stukken muziek die ooit gemaakt zijn en gemaakt zullen worden uniek te nummeren, laat staan compleet te beschrijven.

Ja, het lijkt me inderdaad ook erg onwaarschijnlijk. Maar een pc leek in de oertijd met mensjes die vrolijk met knuppels zwaaiden ook wat onwaarschijnlijk, denk je niet?
Avatar gebruiker
Webmaster
Beheerder
 
Berichten: 1848
Geregistreerd: za 14 aug 2010, 13:21

Re: Het Sloot Digital Coding System (SDCS)

Berichtdoor Webmaster » di 21 sep 2010, 07:15

From: Cora

Ik heb geen flauw idee :P
Avatar gebruiker
Webmaster
Beheerder
 
Berichten: 1848
Geregistreerd: za 14 aug 2010, 13:21

Re: Het Sloot Digital Coding System (SDCS)

Berichtdoor Webmaster » di 21 sep 2010, 07:16

From: Slakkie

Echt, of niet echt? ik weet het niet. Als het echt waar is het echt eeuwig zonde en hopen dat het alsnog uitkomt, als het een grap is (wat op zich ook wel waarschijnlijk is) dan zou het niet alleen een goed gedetailleerde grap zijn, maar dan zou de grap ook meteen mijn grootste droom zijn.

http://www.viernulvier.nl/memory/sloot/sloot.html

Het gaat hier om een designburo, ik denk dat het verhaal dus gewoon gebrabbel is. En niks meer dan een iets om content te creeeren om te laten zien hoe de site eruit komt te zien....
Avatar gebruiker
Webmaster
Beheerder
 
Berichten: 1848
Geregistreerd: za 14 aug 2010, 13:21

Re: Het Sloot Digital Coding System (SDCS)

Berichtdoor Webmaster » di 21 sep 2010, 07:18

From: Beelzebubu

Aaargh! schreef:
Lijkt me een hoax, dit is gewoon niet mogelijk. je hebt gewoon een bepaalde hoeveelheid ruimte nodig om een beeldje op te slaan. kijk alleen al naar de sleutel lengte, er zijn gewoonweg niet genoeg mogelijke sleutels om alle films/boeken/stukken muziek die ooit gemaakt zijn en gemaakt zullen worden uniek te nummeren, laat staan compleet te beschrijven.

Ik werk in de video-industrie, je zult je verbazen hoeveel een goed algoritme kan uitmaken als je "simpele" bitalgoritmes zoals MPEG (of divx), (M)JPEG ofzo bekijkt. Het is natuurlijk een onnavolgbaar verhaal maar ergens kan ik me er iets ibj voorstellen. Als je niet met bits maar met een nieuwe informatieopslagstelsel gaat werken dan is er zoveel mogelijk (enkele jaren geleden had je de 'trit', daar kon al duizend keer zoveel op een formaat HD als nu, denk je nu eens een quad of een pentat in!!!)
Avatar gebruiker
Webmaster
Beheerder
 
Berichten: 1848
Geregistreerd: za 14 aug 2010, 13:21

Volgende

Keer terug naar Forum.Fok.NL (1206)

cron