Mogelijke werking broncode van Jan Sloot

Mogelijke werking broncode van Jan Sloot

Mogelijke werking broncode van Jan Sloot

Messagepar Webmaster » Lun 23 Août 2010, 18:32

From: Xibieanor

Xibieanor Wordpress

Jan Sloot was volgens de overlevering een begenadigd televisiereparateur, die bovendien werkzaam was in de periode dat hoge kwaliteit analoog signaal overging in de digitale variant. Met name het analoge signaal van het Composiet Video (CVBS) is in deze kwestie interessant, een analoog beeldsignaal is namelijk erg eenvoudig. De fase bepaalt de kleur en de amplitude de verzadiging van die kleur. Het signaal dat de helderheid bevat loopt er parallel op een andere frequentie onder. Het signaal voor de helderheid was zeker in die tijd precies hetzelfde als voor de zwart-wittelevisie. In principe zijn er dus drie variabelen nodig om een kleur weer te geven namelijk de waarde van de fase, de waarde van de amplitude en de waarde van de helderheid. Aangezien er zes kleuren werden doorgegeven, te weten geel, rood, magenta, blauw, cyaan en groen en dat 1 volt voldoende was voor de amplitude is het aantal waarden beperkt.

Analoog signaal coderen

De analoge televisie was hoe je het ook bekijkt, een erg eenvoudig apparaat. Een elektronenkanon beschreef het beeldscherm van links naar rechts en van boven naar beneden. Het elektronenkanon wist dat het aan de volgende regel moest beginnen, omdat het signaal een lijnpuls gaf aan het eind van de regel. Aan het eind van het complete beeld gaf het signaal een rasterpuls, daardoor wist het elektronenkanon dat het weer bovenaan moest beginnen. Ook in die tijd was het mogelijk om dat analoge signaal om te zetten naar een digitaal signaal. Sloot was ongetwijfeld goed bekend met die techniek, want hij was reparateur in de overgangsmethode van analoog naar digitaal. Wat de vinding van Sloot vermoedelijk uniek maakte was dat hij de waarden die hij uitlas codeerde naar een codetaal, het Sloot Digital Coding System (SDCS) in plaats van het direct digitaal door te zenden. Deze lange rijen van codetaal sloeg hij op in een database, waarbij hij de waarden die achterelkaar hetzelfde bleven als hetzelfde links codeerde. Veel problemen gaf dit niet, want de lijnpuls gaf altijd het einde van de lijn aan en de rasterpuls het einde van het raster.

In principe had Sloot dus aan het einde van een film een database met een enorme hoeveelheid gegevens in de taal SDCS. Het is niet vreselijk moeilijk om een database verticaal uit te lezen, zodoende is het aannemelijk dat Sloot in zijn codetaal ook de mogelijkheid heeft gebruikt om hetzelfde als boven aan te geven, wat ook in opslagruimte bespaarde. Zolang de regel boven de schrijfregel maar in het geheugen staat komt dit goed.

Jan Sloot schreef data op het beeldscherm

Sloot had waarschijnlijk een simpel (beeld)besturingssysteem geschreven dat opgeslagen was in het befaamde kastje. Dit beeldbesturingssysteem had als kenmerk dat het het beeld niet als een compleet plaatje verzond, zoals digitaal gebruikelijk is, maar opbouwde volgens de structuur van het de beeldopbouw van een analoge televisie. Een contante stroom van data schreef het beeld op het scherm. Veel geheugencapaciteit hoefde dit niet te kosten, want eenmaal geschreven data kon na een paar regels al uit het geheugen verdwijnen. Ook het voor- en achteruitspoelen wijst op deze techniek, want het enige wat daarvoor moet gebeuren is versneld op het beeld schrijven.

Chipkaart van Jan Sloot bevatte sleutel

Blijft over het fenomeen van de chipkaart waarop de complete film zou staan. Ik vermoed dat de chipkaart slechts een sleutel bevatte. Sloot had immers de film in SDCS in een database staan. In principe is het mogelijk om naar de uitkomst van deze codetaal (SDCS) die de film weergeeft te rekenen.

De sleutel op de chipkaart bevatte de toegang tot de berekening naar de film in SDCS. Het befaamde kastje van Sloot bevatte in het besturingssysteem in elk geval de mogelijkheid om naar SDCS te rekenen aan de hand van de sleutel, plus de mogelijkheid om die op een scherm weer te geven. Het kastje van Jan Sloot hoefde niet de hele film te bevatten, want zolang het systeem maar sneller rekende als het voor- of achteruit kon ‘spoelen’ ging alles goed. Omdat het geheugen maar een paar regels codetaal hoefde te bevatten kon het geheel afspelen met relatief weinig geheugen. De stroom van gegevens was ook met de geclaimde zestien schermpjes niet zo groot dat het niet via een parallelle poort kon worden doorgeven.

Deze manier van werken verklaart ook waarom Jan Sloot alleen films kon vertonen die zijn systeem had gecodeerd en waarom hij volgens de overlevering opgenomen videobeeld kon vertonen. De uitgang van een analoge videocamera verschilt niet van het CVBS-signaal. Het is onwaarschijnlijk dat er als bewijs op een conferentie anderhalf uur gefilmd moest worden. Vermoedelijk was het geheugen groot genoeg om dat op te slaan en bezat het kastje op dat moment toch een codeerfunctie.

De films in de codetaal bewaarde Sloot in een database thuis. Al hoefde dat niet, want de hele film kon berekend worden aan de hand van de code op de chipkaart.

Dit verklaart ook waarom het zenden via een netwerk niet mogelijk was, zolang beide partijen niet een identieke sleutel naar de berekening van zijn taal en het besturingssysteem met weergaveprogramma bezaten.

Toch analoog en toch coderen

Mocht het systeem zo werken dan had Jan Sloot gelijk met de uitspraak dat het systeem niet in enen en nullen werkte. Hij had een manier gevonden om een digitaal apparaat als zijnde analoog te gebruiken. Hij comprimeerde niks, maar codeerde uiterst efficiënt.


Bron: http://xibieanor.wordpress.com/2009/11/ ... jan-sloot/
Avatar de l’utilisateur
Webmaster
Beheerder
 
Message(s) : 1848
Inscrit le : Sam 14 Août 2010, 13:21

Re: Mogelijke werking broncode van Jan Sloot

Messagepar Webmaster » Lun 23 Août 2010, 18:47

From: Kritiku

Logische verklaring van het fenomeen lijkt mij in eerste instantie. Wellicht dat kenners er iets over kunnen zeggen.
Avatar de l’utilisateur
Webmaster
Beheerder
 
Message(s) : 1848
Inscrit le : Sam 14 Août 2010, 13:21

Re: Mogelijke werking broncode van Jan Sloot

Messagepar Webmaster » Lun 23 Août 2010, 18:48

From: Marcel

Las het op nujij, wat een verhaal.
Avatar de l’utilisateur
Webmaster
Beheerder
 
Message(s) : 1848
Inscrit le : Sam 14 Août 2010, 13:21

Re: Mogelijke werking broncode van Jan Sloot

Messagepar Webmaster » Lun 23 Août 2010, 18:49

From: Jan

Ik heb een achtergrond in analoge en digitale elektronica en in informatietechniek/informatietheorie.

Je kunt je idee van ‘simpel analoog composiet video’ signaal eens nader kwantificeren met het sampling theorema naar de benodigde informatietransportcapaciteit in [bits of bytes per seconde] om een dergelijk signaal op het scherm te krijgen?
Ik denk dat je er dan snel achter komt dat het helemaal niet kan met de geheugentechnologie van die tijd.
Avatar de l’utilisateur
Webmaster
Beheerder
 
Message(s) : 1848
Inscrit le : Sam 14 Août 2010, 13:21

Re: Mogelijke werking broncode van Jan Sloot

Messagepar Webmaster » Lun 23 Août 2010, 18:50

From Xibieanor

Het CVBS signaal is een golf. Sloot is er vermoedelijk in geslaagd om het golfje dat bijvoorbeeld Rood 0,45V aangeeft op te slaan als of een getal, zoals op een magneetband gebruikelijk was of een eigen code als R45. Het daaraan toevoegen van de helderheid is slechts een kleine handeling. In principe kan het er zo uit hebben gezien. R4201 Of wat hij dat ook in zijn taal had bedacht. Hij creëerde een printercode van het signaal. Het uitprinten van golven was ook in die tijd mogelijk.
Avatar de l’utilisateur
Webmaster
Beheerder
 
Message(s) : 1848
Inscrit le : Sam 14 Août 2010, 13:21

Re: Mogelijke werking broncode van Jan Sloot

Messagepar Webmaster » Lun 23 Août 2010, 18:55

From: Xibieanor

@Jan
Dat die hele golf lastig in bits en bytes is op te slaan klopt, maar het enige wat van belang is is de amplitude en de fase plus het maken van de combinatie naar de uitslag van het zwart-witsignaal dat de helderheid bepaalt. Dat zijn de drie waarden waarmee een analoge tv zijn kleur aangeeft. Deze dingen waren in die tijd allemaal meetbaar, zichtbaar en printbaar. Wie weet heeft hij niet eens een eigen taal bedacht, maar berekende hij die gegevens uit de printercode en optimaliseerde hij die door dubbele waardes te vereenvoudigen. Als je de gegevens van een analoogsignaal opslaat en doorgeeft hoe een ander moet uitzenden kun je overal ter wereld dat signaal uit gaan zenden. Ook in die tijd kon je het signaal van een oscilloscoop mbv een plotter printen.
Avatar de l’utilisateur
Webmaster
Beheerder
 
Message(s) : 1848
Inscrit le : Sam 14 Août 2010, 13:21

Re: Mogelijke werking broncode van Jan Sloot

Messagepar Webmaster » Lun 23 Août 2010, 18:55

From: Proet

Als het klopt dan vergt het een andere manier van denken. Het is zo krankzinnig dat ik niet bepalen kan of het briljant is. Ik hoop het laatste maar denk het eerste. Succes ermee!
Avatar de l’utilisateur
Webmaster
Beheerder
 
Message(s) : 1848
Inscrit le : Sam 14 Août 2010, 13:21

Re: Mogelijke werking broncode van Jan Sloot

Messagepar Webmaster » Lun 23 Août 2010, 18:56

From: Xibieanor

Je moet niet vergeten dat in het analoge signaal de factor pi een constante is.
Avatar de l’utilisateur
Webmaster
Beheerder
 
Message(s) : 1848
Inscrit le : Sam 14 Août 2010, 13:21

Re: Mogelijke werking broncode van Jan Sloot

Messagepar Webmaster » Lun 23 Août 2010, 18:57

From: Mark

Ik heb destijds met ongeloof en scepsis de hele kwestie gevolgd.

Als ik deze analyse goed begrijp, gaat het principe niet meer op voor onze hedendaagse plasma en lcd tvs? Deze schrijven immers niet meer met een elektronenkanon op een oplichtende buis.
Avatar de l’utilisateur
Webmaster
Beheerder
 
Message(s) : 1848
Inscrit le : Sam 14 Août 2010, 13:21

Re: Mogelijke werking broncode van Jan Sloot

Messagepar Webmaster » Lun 23 Août 2010, 18:58

From: Jan

Zie wikipedia onder ITU-601 standaard, waarin wordt aangegeven hoe de eenvoudigste ongecomprimeerde gedigitaliseerde kleur videosignalen ongeveer in 165,9 Megabit per seconde kan worden weergegeven.
Voor 16 films van zeg 1,5 uur betekent dat 1,791 Terabyte en met een compressiefactor (voor ongeveer gelijke beeldlijnen) van 2 dus krap 1 Terabyte. Met de huidige technologie goed haalbaar want een 1 TB schijfje van 100 Euro of 8 USB sticks van 128 GB (= ongeveer 4K Euro) zijn te koop en passen in een kastje. 1 Terabyte blijft echter 15,625 miljoen keer de vermeende 64 Kilobyte van Sloot.
Als je het narekent komt het ongeveer overeen met de prestatie om al het water van een olympisch zwembad (50mx21mx3,5m) in een 33cl bierflesje te stoppen.
Avatar de l’utilisateur
Webmaster
Beheerder
 
Message(s) : 1848
Inscrit le : Sam 14 Août 2010, 13:21

Suivant

Retour vers Xibieanor Wordpress (0810)

cron