 |
|
|
|
25-10-2002 |
||
|
Heeft Philips het
wonderkastje van Jan Sloot gekraakt? ... nee, ze doen het met blauwe laser. De omvang van een gedigitaliseerde film twee miljoen keer laten krimpen. Dat leek te kunnen met het magische kastje van Jan Sloot. Deze elektrotechnicus vervoegde zich in maart 1999 met een nieuw compressiesysteem bij Philips. De mannen van Philips Natlab vonden het maar raar, maar de toenmalige tweede man Roel Pieper zag een potentiële goudmijn. Na zijn vertrek bij Philips verzamelde Pieper daarom grote investeerders rond zich om Sloots 'digital coding system' alsnog op te stuwen in de vaart der volkeren. Op de dag dat de grote deal Sloot rijk zou maken, viel hij dood neer op het garagepad. Hij nam zijn geheim mee in zijn graf. Niemand kon chocola bakken van dat kastje, en zelfs ingehuurde detectives kon geen enkele documentatie over de technologie vinden. Nu blijkt Philips een optisch minischijfje te ontwikkelen met een bijna vergelijkbare compressieratio. Er past tien uur speelfilm op een schijfje met het formaat van een dikke creditcard. Is Sloots code alsnog gekraakt? Het lijkt er niet op. De data wordt op het schijfje geschreven, afgespeeld en gewist met behulp van een blauwe laser. Deze 'blue -ray' straling wordt de volgende standaard op het gebied van dvd-opslag. Over twee jaar zou het schijfje ter grootte van een creditcard productierijp zijn. Had Natlab toch gelijk door Sloot de deur te wijzen? |
|||
|
|
|||
