From: Bas S.Th. VerdultBbboelens_at_hetnet.nl.ditkanweg schreef:
Ook ik heb de documentaire van Netwerk gezien. Vol belangstelling
natuurlijk, omdat er iets magisch aan zit.
Het is zeker een amusant spannend verhaal.
Bij mij rezen de vragen :
1 Hoe werd het kastje verbonden met de laptop ?
2 Met welk programma werden de films afgespeeld op de laptop ?
3 Waar is het "apparaat" dat de films kon opnemen ? Er werd tenslotte
alleen gesproken over een kastje met chipcard waarmee de film
afgespeeld kon worden.
Er was bij de presentatie bij Pieper thuis ook een harddisk betrokken
bij het bedoelde voor magisch gehouden kastje, zo was te vernemen.
"voor geheugen" Voor iemand die zwaar werd gefinancieerd door z'n
keukenmaat een merkwaardige keuze: omdat er toen al betere en snellere
alternatieven waren.
Bij vraag 1 zou het betekenen dat ofwel een apart hardwareonderdeel
voor de laptop is ontwikkeld of dat de data over een COM of LPT-poort
verstuurd werd (USB was nog niet zo bekend voor 1999).
In elk geval niet zo snel als heden ten dagen: zeer zeker te langzaam
voor 16 films realtime.
Zou het over LPT of COM gaan, dan zou het betekenen dat de COM- of LPT-poort
onvoldoende capaciteit had om alle data over te zenden, laat staan 16
films. Daaruit mag je dan concluderen dat de decryptie/decompressie op
de PC zou plaatsvinden en dat het kastje dan een "ordinaire"
chipkaartlezer is. Dus,. het daadwerkelijke programma staat dan op de
laptop en niet op het kastje.
En dan zit je met Windows, dat er niet echt lekker tegen kan om eens
flink te moeten performen, laat staan renderen, zeker niet in '99. Dat
kan iedereen beamen die wat met grafische software doet, bij het
toepassen van een filter op een foto
Maar Win 98 ondersteunt nog een RAMDRIVE *hint* en zal hij vast niet met
32MB werkgeheugen hebben gezeuld met zulk een financieerder
Het hele verhaal wordt natuurlijk anders wanneer het kastje
rechtstreeks op een monitor oid kon worden aangesloten.
Dan had hij z'n notebook thuis kunnen laten, dat hij niet deed zoals
vernomen.
Het lijkt me dat vraag 3 ook belangrijk is in het geheel. Wanneer
gesproken wordt over het afspelen, moet er ook iets zijn om een code
te berekenen voor een film. Dus er moet ook ergens een "recorder" zijn
die een opname terugvertaald naar de unieke code. Waar is dat "ding" ?
CardReader/Writer? Imagination en etc.
Wat betreft de uitvinding, ik kan me voorstellen dat de uitvinder iets
heeft ontwikkelt op basis van een samengestelde coderingsleutel met de
volgende parameters :
- de horizontale lijnen
- verticale lijnen
- kleuren (rgb)
- tijd
- ???
Frames, en lijnen bestaan weer uit pixels en pixels uit een RGB-waarde
dat in digitale vorm een matrix vertegenwoordigd, maar een frequentie in
analoge vorm.
Het is een leuk idee. En inderdaad, in de muziek kun je binnen de 100kB
prachtig durende stukken componeren op basis van voorgedefinieerd
instrumentarium: MIDI, dat een tabel oplevert dat je met bzip2 tot iets
meer dan de helft kunt comprimeren. Totdat er gezongen moet worden en er
daarvan samples van moeten worden toegevoegd, groeit het geheel al weer
aardig uit z'n jas. Het is anders niet te doen om alle stem-variaties in
tables op te slaan.
Dat gegeven brengt me bij een documentarie op Discovery of NGC: waar wil
je die tabellen op baseren? Je hebt bij beeld niet enkel te maken met
kleurdiepte en resolutie, maar evengoed met nuance, vormen, etc:
resulterend in nagenoeg oneindige onvoorspelbare combinaties.
En het blijft merkwaardig dat -ook al zou er sprake zijn van
oplichting- dat :
- bij ABN AMRO zonder blikken of blozen een 50 mln wordt klaargelegd
Dat komt omdat Pieper prematuur handelde. Zoals ook werd weergegeven
wachtte Pieper de eindconclusie van Philip's Lab niet af, een conclusie
welke met redenen omkleedt vernietigend/afwijzend zou blijken.
Pijnlijk overhaast had hij beter even kunnen wachten op dat oordeel of
het de kostbare tijd en moeite wel waard zou zijn.
Tot slot, wat er echt is gebeurd, zal wellicht nooit achterhaald
kunnen worden.
Het is wel zo makkelijk van tafel te vegen.
De tijd zal het leren, maar interessant / spannend was
de uitzending van Netwerk wel.
Ik vond de aanmerking "economische thriller" het verhaal goed passen.
En het boek zal volgens mij ook interessant zijn voor
een verfilming.
Met Anthony Hopkins als sleutelfiguur?
Het beste wat er uit het verhaal kan voortkomen zijn nieuwe dromers die
er door worden geïnspireerd, en mogelijk daartoe komen een echte
uitvinding te doen.